siz bu hadiklaringizga his-tuyg’ularingizni aralashtirmaysiz.
Aqlingiz tashvish bildirishi mumkin, ammo qalb buni hissiyot bilan tasdiqlamaydi
.
Natijada xavotirlar asossiz bo’lib chiqadi.
Yoki aksincha, biz xayolimizga ham keltirmagan yoqimsiz narsalar sodir bo’ladi
gohida. Buning ham sababi juda oddiy –
bu voqealar haqida sizning qalbingiz biladi
va u sizni g’ashlik va sababsiz xavotir hissi bilan ogohlantirmoqchi bo’ladi
. Ammo
o’z muhimligiga o’ralashib qolgan aql qalbning bu ishoralarini ko’ra bilmaydi – u doim
o’z ishlari bilan band va tuyg’ularga quloq solishga vaqti yo’q.
Dunyo sizni har qanday xavfdan avvaldan ogoh qilishga intiladi. Bu ham bo’lsa u
sizga g’amxo’r ekanidan. Faqat, uning ogohlantirishlarini biz juda ko’p hollarda eshitmay
qolamiz. Bunda tag’in jabr ko’rsak, dunyodan xafa ham bo’lamiz.
Do'stlaringiz bilan baham: |