Book · September 005 citations 35 reads 4,397 author

aktarım edincini
” 
somut verilere dayandıramamasından ve çeviriyi doğuştan gelen bir yeti 
olarak görmesinden kaynaklanmıştır. Bu ise, onun bir yandan iletişim ku-
ramının dili düzeneğe indirgeyen yaklaşımına karşı çıkarken, öte yandan 
da iletişim kuramının biraz daha geliştirilmiş şeklini kendi kuramında kul-
landığını gösterir. Üstelik, çeviribilimde devingen bir yöntem geliştirmek 
istemesine karşın, kuramında devingenliğe yol açan akışkan bir tablo kul-
lanamaması “aktarım edincini” somut verilere dayandıramamasından kay-
naklanmıştır. Oysa günümüz çeviribilim anlayışında çevirmenin çeviri sü-
reçleriyle ilgili kararları daha çeviriye başlamadan önce belirlenmekte ve 
çeviri süreci sırasında aldığı kararlar da iki dil arasında karşılaştırma ya-
parak değil de, başta (çeviri süreci öncesinde) alınan kararlara bağlı olarak 
akışkan  bir  tablo  içersinde  gözlemlenebilmektedir.  Örneğin,  Toury'nin 
karşılaştırmalı çözümlemenin birimi olarak ele aldığı "sorun+çözüm" çif-
tini çevirmen kararlarına bağlı olarak akışkan bir tablo içersinde incele-
yişi, onun kuramının hem daha görgül verilere dayalı olmasına, hem de 
daha devingen olması sonucunu doğurmuştur (Toury 1985:27-32). Kuş-
kusuz  burada  Wilss’in yöntemsel  olarak en büyük eksikliği,  karşılaştır-
malı  çözümlemede  "çeviri  edincini"  değil  de,  dilbilimsel  ve  dilbilgisel 
karşılaştırmaya dayalı "aktarım edincini" kendine ölçüt almasından kay-
naklanır.