O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi buxoro davlat universiteti axmedova Dildora Bahodirovna

t
  ba’zan 
d
  ga 
o‘tadi: 
tuz > duz, o‘t > o‘d
  kabi. Bu o‘tishlar adabiy orfografiyada ifodalanmaydi. 
Arab, rus  yoki fors-tojik tillaridan o‘zlashtirigan so‘zlardagi qator undoshlar 
tarkibidagi t tovushi talaffuzda ko‘pincha tushib qoladi: 
g‘isht > g‘ish, pastqam > 
pasqam, taksist > taksis 
   kabi. Bu o‘zgarish yozma  nutqda  aks etmaydi. 
D
 
tovushi
    til  oldi,  portlovchi,  jarangli  undosh  tovush  bo‘lib,  so‘zning 
boshida  (devor,  do‘kon,  dala),  o‘rtasida (shabada, sodda, to‘da) va oxirida (qasd, 
hudud,  gard  )  kela  oladi.  So‘z  oxirida      kelgan 
d
  tovushi  talaffuzda  hamma  vaqt 
jarangsizlashadi  va 
t
  tovushiga  o‘tadi: 
Asad>Asat,  Samarqand>Samarqant,  
Xo‘jand>Xo‘jan
t    kabi.  Bu  tovush  ham  o‘zlashma  so‘zlar  tarkibidagi  qo‘sh 
undoshlar ichida kelganda tushib qolishi mumkin:  
farzand>farzan, baland>balan.