Microsoft Word shaytanat2 ziyouz com doc

IX  b o b 
 
1 
 
— Sayfijon, eson-omon borib keldingmi, ukang tinchmi, chiqay deb qoldimi? Seni 
anchadan beri bir yigit kutib turibdi. Hov ana, moshinang oldida. 
Avtobaza darvozasi oldida kutib olgan qorovulning bu gapidan Sayfi unchalik 
ajablanmadi. Chunki uni so‘rab keladigan odam ko‘p. U Hamdamning kim ekanligini 
bilib, sal cho‘chiganday bo‘ldi-yu, ammo sarosimaga tushmadi. Chunki militsiyadan 
odam kelishini yoki chaqirilishini bilardi. Ularga nima deyish, kimlarni ko‘rsatish ham 
oldindan puxta ravishda belgilangan edi. Uning vazifasi aniq — darrov gullab qo‘ymay, 
bir oz tarang qilgach, kavkazlik ikki yigit ijaraga olgan uyni ko‘rsatib qo‘yish. 
Hamdam mashinaning orqa o‘rindig‘iga o‘tirib, Sayfini ham o‘tirishga taklif etdi. 
— Uchariqqa nima sababdan bordingiz? — deb so‘radi Hamdam. 
— Ukam o‘sha yerda o‘tiribdi. Mayda-chuyda tashlab keldim. Vaqtida moylab turilmasa, 

---

Shaytanat (2-kitob). Tohir Malik