Xususiy koʻrsatkichlari meva va sabzavotlar biologiyasining oʻziga xosligi bilan asoslanadi.
Bularga quyidagilar kiradi: meva va sabzavotlarning pishib yetilganlik darajasi, karam boshlarining
zichligi va tozalanganlik darajasi, bosh piyozlarda poʻstining qalinligi, qayta ishlanadigan
kartoshkalarda kraxmal miqdori va boshqalar.
Pishganlik darajasi. Bu koʻrsatkich olma, nok, pomidor kabi qishloq xoʻjalik mahsulotlarining
isteʻmol qiymati va saqlanuvchanligi tavsiflaydi. Bunday mevalar va sabzavotlar saqlaganda
yetiladigan qishloq xoʻjalik mahsulotlari qatoriga kiradi.
Erta pishar va kech pishar olmalarni uzishda va saqlashda ularning pishganlik darajasi muhim
hisoblanadi. Kech pishar olmalarning aʻlo, 1-chi va 2- chi navlarida ularning pishganlik darajasi bir
xil boʻlishi standartlarda belgilangan. Bu tur olmalarning faqat 3-navlaridagina pishganlik darajasi
har xil boʻlishiga yoʻl qoʻyiladi. Kech pishar olmalarning hamma tovar navlarida ham pishmagan
koʻmkoʻk olmalar hamda juda pishib ketgan olmalar boʻlishiga yoʻl qoʻyilmaydi.
Saqlanuvchanligi yaxshi boʻlmagan va isteʻmol qiymati past boʻlgan olmalarni saqlashga
joylashtirish va sotish jarayonlarida ularning pishib yetilganlik darajasiga talab qoʻyilishi shart
emasligi standartlarda koʻrsatib oʻtilgan.
Pomidorlarning pishib yetilganlik darajasi ularning rangiga qarab aniqlanadi (qizil, binafsha,
sut rangli, sariq va hokazo). Pomidorlar qaysi maqsadlarda ishlatilishiga qarab, ularni turli pishganlik
darajasida terib olinadi.
Koʻpchilik meva va sabzavotlar uchun pishganlik darajasi alohida koʻrsatkich sifatida ajratilib
koʻrsatilmasdan ularning kompleks koʻrsatkichi boʻlgan «tashqi koʻrinishi» koʻrsatkichida qaraladi.
Meva va sabzavotlarning ayrimlari uchun esa pishganlik darajasi ichki tuzilishi bilan
harakterlanadi. Bunday meva va sabzavotlarga qovun, tarvuz, bodring, baqlajon, lavlagi, sholgʻom
kabilarni kiritish mumkin. Masalan, lavlagilar etining rangi, kesimining holati, ulardagi xalqalarning
oq yoki binafsha rangiga qarab sifati haqida xulosa chiqarish mumkin boʻladi. Lavlagilar kesimida
qancha oq xalqalar koʻp boʻlsa, ularda rang beruvchi moddalar yaxshi sintez boʻlmagan va isteʻmol
xossalari ham shuncha past deb xulosa qilinadi.
Meva va sabzavotlar uchun xususiy koʻrsatkichlardan yana biri ularning kimyoviy tarkibi
boʻyicha koʻrsatkichlarning oʻrnatilishi hisoblanadi. Masalan, qayta ishlash uchun moʻljallangan
kartoshkalar tarkibida kraxmal miqdorining 12-15% dan kam boʻlmasligining, yoinki yongʻoqlarda
namlikning 6-10% dan ortiq ortiq boʻlmasligining koʻrsatilishi buning yaqqol namunasidir. Boshqa
hoʻl mevalar va sabzavotlar uchun esa ularning kimyoviy tarkibi boʻyicha talablar stardartlarda oʻz
aksini topmagan. Lekin, baʻzi bir sabzavotlar uchun esa ularning sifatiga taʻsir koʻrsatuvchi maʻlum
bir moddalarning miqdori keltiriladi. Masalan, kartoshkalarda solanin miqdorining chegaralanishi
aynan shundan dalolat beradi.
Do'stlaringiz bilan baham: