Barglarning novdalarda joylanishi
O‘simliklarning barglari ma’lum bir tartibda, tabiat qonuniyatlari
asosida – har doim bir-biriga soya qilmaydigan holda joylashadi.
Ketma-ket yoki spiral holda joylashish - bunda har bir bo‘g‘imda
bittadan barg navbati bilan poyaning har tomonidan spiral bo‘ylab joylashadi.
Misol tariqasida behi, olma, gilos, olcha, shaftoli kabi o‘simliklar bargini olish
mumkin.
Qarama-qarshi joylashishda - novdaning har bir bo‘g‘imida ikkita
bargbir-biriga nisbatan qarama-qarshi joylashadi. Bularga labguldoshlar
oilasiga mansub o‘simliklardan rayhon, kiyiko‘t, yalpiz kabi o‘simliklar misol
bo‘ladi.
Xalqasimon yoki doiraviy joylashish - novdaning har bitta bo‘g‘imida
uch-to‘rtta va undan ortiq barg chiqib, poya atrofida xalqasimon joylashadi.
Bunga barglarning xalqasimon joylashuvi deb ataladi. Xalqasimon
joylashishga sambit gul, qirqbo‘g‘im, elodiya va shu kabilar misol bo‘ladi.Agar
o‘simliklarning yoki bir novdaning barglariga quyosh tushadigan tomonidan
qaralsa, ularning hammasini ko‘rish mumkin. Hattoki ostki barglar ustki
barglarga nisbatan birmuncha uzun bo‘lib, quyosh yorug‘ligiga talpinib turadi.
Barglarning bunday joylashishiga barg mozaikasi yoki naqshlari deb
yuritiladi.
Barg shakllarining o‘zgarishi (metamorfoz)
Tabiat shunday mo‘jizakorki, sharoitga qarab hatto barglar ham o‘z
shaklini o‘zgartiradi. Ko‘pchilik o‘simlik barglari ekologik sharoitga,
bajaradigan vazifasiga qarab metomorfozga uchraydi. Cho‘l sharoitida
139
o‘sadigan saksovul o‘simligi barglari suvni kam bug‘latish uchun bo‘rtmalarga
aylangan. Kaktus o‘simligida barglar butunlay tikanga, qush qo‘nmas
o‘simligida esa barg plastinkasining qirrasi chetidagi tishlari tikanga aylangan.
Oq akatsiya, qumli akatsiya o‘simliklarida yon bargchalar ham tikanga
aylangan. Parazit hayot kechiruvchi o‘simliklarda barglar qobiqqa aylangan
yoki butunlay yo‘qolib ketgan. Masalan, shumg‘iya bargi qobiqqa aylangan,
devpechakda ular yo‘q bo‘lib ketgan. No‘xat, mosh, loviya kabi o‘simliklarda
barg jingalakka aylanib, yonida tik turuvchi narsalarga ilashib oladi, natijada
o‘simlik jingalaklar yordamida tik holatini saqlaydi. Piyozboshdagi barglar
o‘zida oziq moddalar to‘plab, xlorofill donachalarini yo‘qotadi va rangsiz
qobiqqa aylanadi. Karamning ustma –ust joylashgan seret barglari va aloening
barglari oziq moddalar to‘planadigan manbaga aylangan.
Avstraliya akatsiyasida barglar rivojlanmay, barg bandi kengayib, soxta
barg plastinkasiga o‘xshab qoladi, uni fillodiy deyiladi. Fillodiy barg vazifasini
bajaradi. Ayrim o‘simliklarga pepsin, trepsin moddalari etishmasligi oqibatida
organizmning talabiga qarab barglar qiyofasini o‘zgartirgan va hasharotlarni
tutib olishga moslashgan. Shuning uchun ular hasharotxo‘r o‘simliklar deb
nomlanadi. Ular asosan botqoqlik yerlarda, torfzorlarda o‘sadi. Hasharotxo‘r
o‘simliklar hasharotlar bilan oziqlanib, ulardan qo‘shimcha mineral tuzlarni
va azotli moddalarni oladi.
Torf botqoqliklarida uchraydigan rosyanka o‘simligining barglari
qizg‘ish tuklar bilan qoplangan bo‘lib, barg bezlari o‘zidan yopishqoq yaltiroq
suyuqlik - fermentlar ajratadi. Shu suyuqlik yordamida hasharotning organik
moddalari o‘simlikka so‘riladi. Braziliyada o‘sadigan nepentis o‘simligida esa
barg bandining bir qismi ko‘zachaga, barg plastinkasi esa qopqoqchaga
aylangan bo‘lib, hasharotlar shu ko‘zachaga tushishi bilan qopqoqcha yopiladi,
ushlangan hasharotlar hazm bo‘ladi. Shunday qilib o‘simliklarning barglari
fotosintez bilan birgalikda o‘simlikni azotli organik moddalarga bo‘lgan
talabini qondirib turadi.
140
BARGLARNING ICHKI TUZILISHI
Barglarning
ichki
tuzilishi
ularning
bajaradigan
funksiyasiga
birmuncha mos keladi. Bargning tashqi sharoitga moslashuvchi organ
ekanligi, uning tuzilishida aniq ifodalangan. Bargning ichki tuzilishiga, undagi
ayrim gistologik elementlarning tuzilishiga, irsiy xususiyatiga, ekologik
sharoitga: suv rejimi, yorug‘lik, harakat, shamol, tuproq sharoiti, dengiz
sathidan balandlikda joylashishi va boshqa omillar sezilarli darajada ta’sir
qiladi. Shuning uchun ham bargning ichki tuzilishi, hatto bir o‘simlikning
o‘zida ham farq qiladi.
Barg novdaning o‘sish konusidagi meristematik hujayralarda paydo
bo‘ladi. Bunda o‘sish konusidagi tunuka va korpus hujayralari ishtirok etib,
o‘zidan bir oz pastroqda barg hosil qiluvchi bo‘rtmalarni paydo qiladi. Bu
bo‘rtmalar bir oz bo‘yiga o‘sib, to‘qimalarning tabaqalashishi boshlanadi.
Ularda barg plastinkasi, bandi va yon barglar shakllanadi.
Bargda asosan besh xil to‘qima mavjud:
1.Qoplovchi to‘qima – epidermis.
2. Ajratuvchi to‘qima – og‘izcha, gidatotlar, har xil trixomalar.
3. Asosiy oziqlantiruvchi to‘qima – barg eti – mezofill.
4. O‘tkazuvchi to‘qima – naysimon tolali bog‘lamlar.
5. Mexanik to‘qima – kollenxima, sklerenxima.
Barg sirtining ustki (adaksial) va ostki (abaksial) tomoni epidermis
hujayralari va bu hujayralarning tashqi devori – kutikula bilan qoplangan.
Kutikula qavati pastki epidermis hujayralaridagiga nisbatan yuqoridagi
epidermislarda birmuncha qalinroq bo‘ladi. Ba’zi o‘simliklarda (fikus) bargida
mum qavatlari bargda suv bug‘lantirish va havo almashinishini to‘g‘ri
ta’minlaydi. Epidermis hujayralari juda zich joylashgan, asosan rangsiz
bo‘lib, ularda hujayra oraliq bo‘shliqlari bo‘lmaydi. Shuning uchun epidermis
o‘simlik
bargini
qurib
qolishdan,
tashqi
mexanik
ta’sirlardan,
141
mikroorganizmlarni barg etiga kirishidan saqlaydi.
Tabiatda uchraydigan o‘simliklarning ko‘pchiligida epidermis rangsiz,
lekin ba’zi bir o‘simliklarning barg epidermisida pigmentlar paydo bo‘ladi.
Piyozbosh, begoniya o‘simliklarini barglarining ustki tomoni qizg‘ish rangda
bo‘lib, epidermis hujayralarida antotsian pigment mavjud. Barg epidermisi
xoh rangsiz yoki xoh rangli bo‘lsin o‘zidan bemalol quyosh energiyasini
yaxshi o‘tkazadi. Epidermis hujayrasi ustida har xil shakldagi oddiy va bezli
tuklar mavjud. Oddiy tuklar ko‘pincha rangsiz yoki oqimtir rangda bo‘lib, ular
quyosh nurini qaytaradi. Havo yo‘lini yopib qo‘yib suv bug‘lanishini
kamaytiradi. Bezli tuklar esa turli chiqindi moddalarni (kislotalar, efir moylari,
kauchuk, guttaperchalar) ajratadi.
Ba’zi o‘simliklar epidermisining alohida hujayralarida sistolitlar –
hujayra qobig‘ining ba’zi bir kimyoviy elementlarini shimib qattiqlashgan
ichki o‘simtalar bo‘ladi.
Assimilyasion to‘qimaning joylashishiga qarab, barg 3 guruhga
bo‘linadi: 1) Dorzoventral (dorsiventral); 2) Izoloterial; 3) Radial.
Do'stlaringiz bilan baham: |