10
XVI asr va XVII asrning birinchi yarmida texnika taraqqiyoti (Evropa)
sanoatning rivojlanishiga, transport va savdoga kuchli ta’sir qildi.
Kapitalning dastlabki jamg’arilishi jarayoni, tabiiy fanlar ravnaqi, xalqlarning
millat bo’lib shakllanishi, Buyuk geografik kashfiyotlar, aholining migratsion
harakatlarining boshlanishi, xalqaro savdoning kuchayishi - xalqaro bozorning
yuzaga kelishiga, mustamlakachilikning boshlanishiga va dastlabki iqtisodiy hamda
iqtisodiy-geografik qarashlarning ta’limot sifatida mujassamlashuviga olib keladi.
XVII asr o’rtalaridan boshlab fabrika-zavod ishlab chiqarishning bosh sohaga
aylanishi (Evropada), AQSH (1776), Angliya mamlakatlarining jahon iqtisodiyotida
muhim o’rin to’tishi, milliy xo’jalik tizimlarining baynalmillashuvi va geografik
mehnat taqsimotining chuqurlashuvi, ishlab chiqarishning oqilona joylashtirish
(I.Tyunen) nazariyalarini yuzaga keltirdi.
XIX asrning 70 - yillari va XX asr (1913 yil) boshlariga qadar bo’lgan
bosqichda
yirik sanoat,
zamonaviy transport va
xalqaro bozor jahon xo’jaligining
shakllanishi va rivojlanishiga olib keladi. Bu bosqichda sanoatni oqilona joylashtirish
- shtandort nazariyalarining yuzaga kelishi (A.Veber) iqtisodiy geografiyani fan
sifatida shakllantirdi.
XX asrning 20-yillaridan boshlab iqtisodiy geografiya sobiq SSSR oliy o’quv
yurtlarida (iqtisodiyot va geografiya fakulьtetlarida) asosiy predmet sifatida o’qitila
boshlandi. Ayni paytda, iqtisodiy geografiya dunyo siyosiy kartasida, jahon
xo’jaligida, mintaqalar va mamlakatlar xo’jalik tizimidagi muhim miqdor va sifat
o’zgarishlarini tadqiq qildi. 1976 yildan boshlab iqtisodiy geografiya iqtisodiy va
ijtimoiy geografiya deb yuritila boshlandi. Bunday o’zgarish bilan prof. A. Soliev
ta’kidlaganidek, «........fanning mazmuni uning shakliga moslashtirildi, chunki (A.O)
.... bu shaklan o’zgarish edi, mohiyatan iqtisodiy geografiya doirasida ijtimoiy
masalalar ham ayni paytda o’rganib kelinar edi». (A.Soliev «Iqtisodiy va ijtimoiy
geografiyaning dolzarb masalalari» - T.: 1995, 7 -bet).
XX asrning 50-yillarining o’rtalaridan boshlangan ilmiy-texnika inqilobi (ITI)
tabiat va jamiyat (TJ) o’rtasidagi munosabatlarni kengaytirdi va chuqurlashtirib
yubordi, ishlab chiqarish tizimlarida va xalqaro iqtisodiy munosabatlarda muhim sifat
o’zgarishlari uchun yo’l ochdi. Tabiiy resurslarni o’zlashtirish kuchaydi, mutlaqo
yangi resurslar ishlab chiqarishga tortildi. Yangi o’zlashtirilishi murakkab va qiyin
(agroiqlimiy jihatidan) bo’lgan hududlarni jadal o’zlashtirish bilan bir qatorda
qadimdan o’zlashtirilgan hududlarda cho’llanish jarayonlari ham kuchaydi. ITIning
gurkirab rivojlanishi, aholi soni ko’payishining tezlashuvi oqibatida insoniyatning
tabiatga, atrof-muhitga ta’siri kuchaydi va industrial yo’nalishdagi antropogen
(ikkinchi tabiat) landshaftlar (manzara, ko’rinish) yuzaga keldi. Antropogen
landshaftlarning tobora hukmron mavqeni egallab borishi tabiiy muhitning
tabiiyligini yoki birlamchi tabiatning asta-sekin yo’qolib borishga va bunday tabiat-
jamiyat o’rtasidagi qayta aloqalar esa murakkab ekologik inqirozlarning yuzaga
kelishiga va umumbashariy muammoga aylanishiga olib keldi. Iqtisodiy geografiya
tadqiqotlarida ekologik jarayonlarni o’rganilishi kengaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: