Зиѐвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

“Намоз уч қисмдан иборат: поклик учдан бири, рукуъ учдан бири, сажда учдан бири. Шундай 
экан, ким уни тўлиқ адо этса, ўша (банда)дан намози ҳам, бошқа амаллари ҳам қабул қилинади. 
Агар кимнинг намози рад этилса, қолган амаллари ҳам рад этилади” (Баззор ривоят қилган. 
Ҳадис санади ҳасан). 
Намозни уч қисмдан иборат деб фараз қилсак, поклик (бадан, кийим, намоз ўқиладиган жой 
тозалиги) бир қисм, рукуъ бир қисм, сажда бир қисм экан. Агар киши таҳоратни мукаммал қилиб, 
покиза либосларни кийиб, тоза жойда намоз ўқиса, рукуъ билан саждани маромига етказиб адо этса, 
намози тўкис бўлади. Шунда Аллоҳ унинг намозини, қолган ибодатларини ҳусни қабул қилади. Агар 
намози мақбул бўлмаса, бошқа амаллари ҳам рад этилади. 
ОЛТМИШ ЙИЛЛИК ИБОДАТИ ҚАБУЛ БЎЛМАЙДИГАН КИШИ 
Банда олтиш йил – деярли бир умр не машаққатлар билан ибодат қилса-ю, бир маҳал ўқиган 
намози ҳам қабул бўлмаса? Бу қандай кўргилик?! Бунинг сабаби нима? Келинг, шу ҳақида айтилган 
ривоятларни бир бошидан кўриб чиқамиз. 
ْنَع
َأ
ِبِ
ُي َ
ر ْػي َر َة
َر
ِض
َي 
ُللا
َع ْه
ُى 
وُسَر َؿ َق :َؿ َق
َص ِللا ُؿ
َّل
ُللا ى
َع َل
ْه ِى 
َس َس
َّل َ 
: 
َصُهَل َلُجَّرلا َّفِإ
ّْل
َيّْتس ي
ُلَبْوُػت َمَس ًىَهَس 
َعوُكُرلا ُّ ِتُي َلَس َدوَُُّسلا ُّ ِتُيَس َدوَُُّسلا ُّ ِتُي َلَس َعوُكُّرلا ُّ ِتُي ُىَّلَعَلَس ٌةَلَص ُىَل
. 
ُِّنِ َمَػبْصَلا ِ ِس َوْلا وُبَأ ُواَسَر
ُوُدَهَسَس
َح
َس
ٌن.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Бир 
киши олтмиш йил намоз ўқийди. Унинг бир (маҳал) намози ҳам қабул қилинмайди. Эҳтимол у 
рукуъни мукаммал, саждани чала қиларди ѐки саждани мукаммал, рукуъни чала қиларди” 
(Абулқосим Исфаҳоний ривоят қилган. Ҳадис санади ҳасан). 
Бу ерда ибодат сонига, неча йил қилинганига эмас, сифатига кўпроқ аҳамият бериш лозимлиги 
таъкидланмоқда. Чунки одам бир умр намозни чала ўқигани, рукуъ ѐки саждани пала-партиш қилгани 
учун ибодати қабул этилмаслиги мумкин. Намознинг бирон рукни чала қилинса, ибодат нуқсонли 
бўлиб қолади. 
َةَفْػيَذُح ْنَع ٍلِئاَس ِبَِأ ْنَع
ُىْهَع ُللا َيِضَر
ُىَّنَأ
ًلُجَر ىَأَر
َل
ُىَعوُكُر ُّ ِتُي
َلَس
َلَص ىَضَق َّمَلَػف ُوَدوَُُس
ُىَل َؿ َق ُىَت
ُةَفْػيَذُح
: 
َؿ َق َتْهَّلَص َم
: 
َؿ َق ُىُبِسْحَأَس
: 
ِْيرَغ ىَلَع َّتُم َّتُم ْوَل
ُللا ىَّلَص ٍدَّمَُمُ ِةَّهُس
َ َّلَسَس ِىْهَلَع 
. 
.ُّيِر َخُبْلا ُواَسَر
Абу Воилдан ривоят қилинишича, Ҳузайфа розияллоҳу анҳу рукуъни, саждани тўкис