Bundan urish, do‘pposlash, jismoniy og‘riq beruvchi boshqa zo‘ravonlik harakatlari sodir etilishini
badanga shikast yetkazishlar jumlasiga kiritish mumkin emas, degan fikr tug‘iladi. Shubhasiz, bunday
harakatlar natijasida odamda jismoniy og‘riq, noxush tuyg‘ular paydo bo‘ladi, lekin ular, odatda, sud-tibbiy
ekspertizasini (badanga yetkazilgan shikastlarning og‘irlik darajasini sud-tibbiy aniqlash qoidalari asosida)
o‘tkazish jarayonida obyektiv mezonlar asosida tasdiqlanishi mumkin bo‘lgan darajada sog‘liqni ishdan
chiqarmaydi. Shu munosabat bilan urish, do‘pposlash va boshqa zo‘ravonlik harakatlarini badanga shikast
yetkazishlar toifasiga kiritilishi mumkin bo‘lmagan
mustaqil jinoyatlar, deb hisoblash kerak bo‘ladi.
Badanga shikast yetkazishning obyekti uning holati va individual sifatlaridan qat’iy nazar, o‘zga
kishining sog‘lig‘idir. Jismoniy daxlsizlik shaxsning sog‘lig‘iga zarar yetkazish bilan bog‘liq bo‘lmagan
boshqa zo‘ravonlik harakatlarining obyekti, deb hisoblanishi lozim.
Sog‘liqqa zarar yetkazganligini aniqlashda, uning badanga shikast yetkazilgan paytdagi holatiga, ya’ni
sog‘liqning yomonlashuviga asoslanish kerak bo‘ladi. Sud tibbiyoti va sud amaliyoti sodir etilgan qilmish
natijasida sog‘liq avvaliga nisbatan yomonlashgan bo‘lsa, jabrlanuvchi sog‘lig‘iga zarar yetkazilganligini
qayd etilishi kabi qoidaga amal qiladi.
Badanga shikast yetkazish jinoyatining obyekti faqat o‘zga kishining sog‘lig‘igina bo‘lishi mumkin. O‘z
sog‘lig‘iga yetkazgan shaxs (o‘z a’zosini mayib qilish) faqat boshqa jinoyat, harbiy yoki muqobil xizmatdan
bo‘yin tovlash (Jinoyat kodeksining 225-moddasi), o‘zining biron a’zosini mayib qilish yo‘li bilan yoki
boshqa usulda harbiy xizmatdan bo‘yin tovlash (Jinoyat kodeksining 290-moddasi) sodir etgan hollardagina
jinoiy javobgarlikka tortilishi mumkin.
Bunday hollarda o‘z sog‘lig‘iga zarar yetkazish ana shu moddalarda nazarda tutilgan jinoyatni sodir etish
usuli sifatida namoyon bo‘ladi va shu bois bunday shaxslarning harakatlari qo‘shimcha kvalifikatsiyani talab
qilmaydi. Agar ijtimoiy xavfli maqsadda shaxsning roziligi bilan boshqa shaxs tomonidan uning sog‘lig‘iga
zarar yetkazilsa, yetkazgan zarar darajasiga qarab badanga shikast yetkazish va o‘z sog‘lig‘iga tegishli
og‘irlikdagi zarar yetkazilishiga rozilik bergan shaxs esa, jinoyatda ishtirokchi sifatida jinoyatlar jami
bo‘yicha javobgar bo‘ladilar.
Jinoyat kodeksining «Maxsus» qismi II bobidan boshqa boblarida ham inson sog‘lig‘iga
zarar yetkazilishi
mumkin bo‘lgan bir qancha jinoyatlar uchun ham javobgarlik nazarda tutilgan. Bu jinoyatlarning jinoyat
qonuni bilan qo‘riqlanadigan boshqa ijtimoiy munosabatlariga zarar yetkazishi tufayli qonun chiqaruvchi
ularni «Sog‘liqqa qarshi jinoyatlar» jumlasiga kiritmaydi. Bunday jinoyatlar yuridik adabiyotlarda ikki
obyektli jinoyatlar, deb yuritiladi (masalan, bosqinchilik — Jinoyat kodeksining 164-moddasi, talonchilik —
Jinoyat kodeksining 166-moddasi va h.k.). Badanga shikast yetkazishda tajovuz faqat shaxs sog‘lig‘igina
qaratilgan bo‘ladi, aynan mana shu farq «Sog‘liqqa qarshi jinoyatlar» bobida nazarda tutilgan badanga
shikast yetkazish va sodir etilishi jarayonida badanga shikast yetkaziladigan jinoyatlarni bir-biridan ajratib
turadi.
Do'stlaringiz bilan baham: