Makro- va mikroolam – bu ob’ektiv haqiqatning ikki sohasi bo‘lib,
materiya tuzilishi jihatdan bir-biridan farq qiladi. Mikrohodisalar qobig‘i – bu
oddiy bir olamdir, binobarin, unda inson harakat qiladi va yashaydi.
Sifat jihatdan boshqa bir soha mikroolamni (atom, yadro, elementar
zarralar va boshqalar) tashkil etadi, chunonchi ularning o‘lchamlari
santimetrning milliondan bir qismiga teng bo‘ladi. Ularning har biri
materiyaning alohida bir ko‘rinishi bo‘lib xarakterlanadi, jumladan, bu
hodisalarga fazo-vaqt va zaruriy munosabatdir, harakat qonunlari kiradi.
Shunday ekan, makroolamda material ob’ektlar aniq ifodalangan uzlukli va
korpuskulyar yoki uzluksiz, to‘lqin tabiatiga ega bo‘ladi va ularning harakati
klassik mexanikaning dinamik qonunlariga bo‘ysunadi. Mikroolam hodisalari
qarama-qarshi bo‘lgan korpuskulyar va to‘lqin xossalari bilan xarakterlidir,
chunonchi, ular uchun kvant mexanikasining statistik qonunlari o‘rinlidir.
Makro- va mikroolam orasidagi o‘ziga xos chegara qatlamining hosil bo‘lishi
Plank doimiysini ochilishi bilan isbotlanadi. Bu doimiylikning asosiy mazmuni
shuki, bunda “ta’sir chegarasi cheklangan”, holbuki, mikroolamdagi ikkita
ob’ektning o‘zaro ta’siri kvant ta’sirining qiymatidan kichik bo‘lishi mumkin
emas.
Makroolam tipik xossalari bilan xarakterlanadi, jumladan, issiqlik,
elektromagnit va boshqa xossalardir.
Fizika – bu material zarrachalarning tuzilishi va harakat qonunlari, modda
va maydon, atomlarining tuzilishi, gravitatsion, elektr va magnit maydonlari va
ularning o‘zaro ta’siri, hamda molekulyar-kinetik jarayonlar haqidagi fandir.
Bular jism harakatining qonuniyatlari (mexanika), tovush hodisalarining
sabablari (akustika), issiqlik, elektr va magnit hodisalari to‘g‘risidagi
bo‘limlardan iborat. Mexanik, issiqlik va elektromagnit jarayonlar o‘zaro
31
aylanish bilan bog‘langan, jumladan, harakat miqdorini saqlanishi, ya`ni
energiyani saqlanish qonuni XX asrda isbotlangandi.
Qonuniy asosda qabul qilingan turli fizik ob’ektlarning (fizik tizimlar,
ularning holati va tizimlarda yuz beradigan jarayonlar) xossalari va miqdoriy
munosabatlarni xarakteristikalari, chunonchi miqdoriy jihatdan alohidalikka ega
bo‘lgan ob’ektlar fizik kattaliklar deyiladii. Bu kattaliklarga uzunlik, vaqt,
temperatura, massa, bosim, tezlik va boshqalar kiradi. Agarda Olam Okeani va
Quyoshni fizik ob’ektlar sifatida qaraydigan bo‘lsak, u holda Quyoshning yuza
tekisligidagi harorat va butun Olam Okeanini yuza tekisligidagi o‘rtacha harorat,
miqdoriy jihatdan olganda ikkala ob’ekt uchun fizik kattalik bo‘ladi, ularning
miqdoriy ko‘rsatkichlari turlichadir (harorat Quyosh sirtida 6000 K va Olam
Okeani yuzasidagi harorat 300 K).
O‘lchanayotgan fizik kattalikning son qiymati ular qaysi o‘lchov
birliklarida o‘lchanishiga bog‘liq bo‘ladi, agar o‘lchov birliklarini tanlashda
xatolikka yo‘l qo‘yilsa, o‘lchash natijasini taqqoslash mumkin bo‘lmay qoladi,
binobarin, bunda o‘lchashlar birligining nomutonosibligi kelib chiqadi. Shu
holat yuz bermasligi uchun o‘lchov birliklarini ishlatishda aniqlangan qoidalar
belgilangan va qonuniy asosda rasmiylashtirilgan. Asosiy va hosilaviy o‘lchov
birliklari birgalikda birliklar sistemasini tashkil etadi.
1960 yilda o‘lchashlar va og‘irlik masalalariga bag‘ishlab o‘tkazilgan XI
Bosh konferensiya fizik kattaliklarning Xalqaro birliklar tizimini qabul qiladi.
Xalqaro birliklar tizimining asosiy o‘lchov birliklari quyidagicha:
- metr (uzunlik birligi)
- kilogramm (massa birligi);
- sekund (vaqt birligi);
- amper (elektr tok kuchining birligi);
- kelvin (termodinamik harorat birligi);
- kandela (yorug‘lik kuchi birligi);
- mol (modda miqdori birligi);
32
Xalqaro birliklar tizimining (SI) hosilaviy birliklari kattaliklarni
ifodalovchi matematik tanglamalar orqali asosiy va qo‘shimcha o‘lchov
birliklaridan aniqlangan qoidalar asosida hosil qilinadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |