edi? Biz ko‘proq Angliyaning Turkistonda Rossiyaga bo‘ysunmagan
mustaqil kuchli davlat yaratish maqsadi bo‘lgan, degan fikrga moyillik
bildiramiz. Axir, bolsheviklar Turkistonda o‘z hokimiyatini o‘rnatishda
boshqa siyosiy kuchlardan foydalangan-ku, nima uchun shu usuldan
muxtoriyatchilar foydalanishi mumkin emas edi?
Biz yuqorida keltirilgan dalillar bilan Turkiston muxtoriyatiga yuz foiz
ijobiy baho berish tarafdori emasmiz. Muxtoriyat tarkibida o‘z zamonasining
yetuk ma’rifatparvarlari, o‘z xalqini ozod qilish uchun chin dildan harakat
qilganlar bilan birga, o‘zlarining tor doiradagi siyosiy manfaatini ko‘zlagan,
xurofotga berilgan mutaassiblar ham bor edi, desak xato bo‘lmaydi.
Turkiston muxtoriyatining kamchiliklarini tanqid qilish mumkin, lekin bir
narsani unutmaslik kerak, ya’ni muxtoriyatning vujudga kelishi
bolsheviklarning mahalliy millatlarni mensimaslikka asoslangan noto‘g‘ri
siyosatiga muayyan javob bo‘ldi. Sovet hukumati esa o‘zining siyosatini
mahalliy millatlar manfaatiga moslashtirish o‘rniga Turkiston muxtoriyatini
qurol kuchi bilan zo‘ravonlarcha tugatdi.
Bolsheviklar partiyasining Turkistondagi rahbarlaridan biri bo‘lgan D. I.
Manjara muxtoriyatning tugatilishini shunday eslaydi: «Milliy siyosatda yo‘l
qo‘ygan xatolarimiz tufayli Qo‘qon muxtoriyati vujudga keldi... Uni
yo‘qotish paytida yana bir xatoga yo‘l qo‘ydik. Qurol-yarog‘i bo‘lmagan
muxtoriyatchilar joylashgan eski shaharni qamal qilish o‘rniga biz to‘plardan
o‘qqa tutdik, keyin dashnoqlarning qurolli to‘dalarini ishga soldik. Natijada
talon-taroj, nomusga tegish, qirg‘in boshlandi. Bundan muxtoriyatchilarga
aloqasi bo‘lmagan tinch aholi katta zarar ko‘rdi»
1
.
Yana bir dalil. Muxtoriyat tugatilishi bilan Farg‘ona vodiysida bo‘lgan
Turor Risqulov (Musbyuroning
2
bo‘lajak raisi) o‘zining xabarnomasida
shunday yozadi: «Farg‘ona viloyatidagi barcha voqealarda armanlarning
«Dashnaksutyun» partiyasi uyushtirgan ig‘vogarlik ishi ko‘rinib turibdi.
Qizil Armiya guruhlari qaroqchilar bilan kurashish o‘rniga ichkilikbozlik
bilan shug‘ullanganlar, o‘sha qaroqchilarga qurol-yarog‘ va o‘q-dori
sotganlar. Tinch qishloqlarni talab, ularni qaroqchilarni yashirganlikda
ayblanganlar»
3
.
Xo‘sh, bolsheviklar nima uchun milliy muxtoriyat tuzilishiga qarshi
bo‘ldilar va uni qon to‘kish yo‘li bilan tugatdilar?
Buning birinchi sababini Turkiston bolsheviklarining o‘sha davrdagi rahbari
Tobolinning so‘zlaridan bilish mumkin. U shunday deb yozgan edi:
«Bugungi kunda muxtoriyatni darhol amalga oshirish to‘g‘risida gap bo‘lishi
mumkin emas, chunki muxtoriyatning birinchi sharti o‘lkadan ruslar
1
Do'stlaringiz bilan baham: