navro'z, kuzgi Dionisi esa Mchrjon bayramlarimizga to'g'ri keladi. Bayram vaqtida
odamlar Dionis haqidagi afsonalami ashula qilib aytib, afsonalardan olingan
manbalami u yoki bu qiyofaga kirib ijro etganlar. Natnoyish ishtirokchilari qiziq-
qiziq gaplar aytib, odamlami kuldirar, ayrim odamlami masxara qilib ko'rsatishar
edilar.
Tomoshani ko'proq odamlar ko'ra olishlari uchun tepalik pastida ko'rsatilgan.
Afina va Yunonistoming boshqa shaharlaridagi akropol-qal'a tepaligi pastida
tomoshalar ko'rsatilgan. Tomoshabinlar tepalik yon bag'rida o’tirganlar. Aktyorlar
pastdagi chodir ichida kiyinib, uning yonida tomoshalar ko'rsatganlar. Bu joy sahna
bo'lgan. Keyinchalik chodir o'miga kichikroq bino qurilib, tomosha ko'rsatish
paytida unga dekorasiya - har xil bezaklar osib qo'yilgan. Uning oldida tomosha
ko'rsatiladigan joy ham qurilgan. Bu o'rindiqlar aw al yog'ochdan, keyin esa toshdan
yasalgan. Shu tariqa yunon teatrlari vujudga kelgan. Keyinchalik qurilgan yunon
teatrlariga 17-25 ming tomoshabin joylashib, tomosha ko'rgan.
Qadimgi yunon rivoyatlari va afsonalari teatr uchun juda boy ma'lumot bergan.
Ana shu afsona va rivoyatlar asosida qadimgi yunon adiblari ajoyib tragediyalar
yaratganlar. Hozir tragediya deyilganda oxiri fojea bilan tugaydigan pyesa
tushuniladi. Ammo yunonchada bu so'z "echkilar qo'shig’i" degan ma'noni beradi.
Tragediyada qattiashuvchilar afsonalardagi qahramonlar bo'lib, asarda ular
o'rtasidagi kurash, ulaming ko'rsatgan qahramonliklari, azob-uqubatlari va fojeali
o'limlari tasvirlanadi.
Miloddan avvalgi VI-IV asrlarda Yimonistonda Esxil, Sofokl, Yevripid kabi
juda mashhur shoirlar yashab ijod etganlar. Ulaming har biri o'lmas tragediyalar
yozib qoldirganlar. Ulardan eng mashhuri Esxil bo'lib, u miloddan avvalgi 525-456
yillar orasida yashagan. U 90 dan ortiq tragediya yozgan. Uning eng mashhur
tragediyalari "Zanjirband Prometey" va "Forslar" dir. Esxilni "tragediya otasi" deb
ataganlar. Uning "Zanjirband Prometey" tragediyasi boshqa asarlaridan ajralib turadi.
Yana bir ulug' tragediya shoirlaridan biri afinalik Sofokl bo'lib, u miloddan
avvalgi 496-406 yillarda yashab ijod etgan. Sofokl ham Esxil kabi 120 dan ko'proq
tragediya yozgan. Ammo ulardan yettitasigina bizgacha yetib kelgan. Ular orasida
eng mashhuri "Shoh Edip" va "Antigona" tragediyalaridir. "Shoh Edip" tragediyasida
shoh Edipning o'z otasini o’ldirib, o'z onasiga uylanishdek og’ir jinoyati
tasvirlangan.
Sofoklning "Antigona" tragediyasi ham Yunonistonda shuhrat qozongan. Bu
asar ilk bor Afina teatrida namoyish etilgan.
Qadimgi yunon teatrlarida hazil, kulgi, mutoiba ruhida yozilgan pyesalar ham
qo'yilgan. Komediya so'zining ma’nosi "xushchaqchaq dehqonlaming qo'shiqlari"
demakdir. Qadimgi yunon komediyasining yirik namoyondasi Aristofan bo'lib, u
miloddan avvalgi 450-388 yillarda yashab ijod etgan. U "Tinchlik", "Ayollar xalq
yig'inida" va "Suvoriylar" degan mashhur komediyalar yozib, o'z davridagi juda ko'p
voqealarni tasvirlaydi. Aristofan o'z komediyalarida Peloponnes urushidan azob
chekkan qishloq aholisining mashaqqatli turmushini ham aks ettirgan. Uning
komediyalarda xudolar va o'sha zamon odamlari orasidagi ko'p illatlar fosh etilgan.
Aristofan komediyalari o'zining o'tkir hajv etishi va zahatxandaliklari bilan ajralib
turadi.
Do'stlaringiz bilan baham: