58
orqali, issiqlik energetik qurilmalarni yonish kamerasi va o’txonalaridagi paydo
bo’ladigan azot oksidlarining darajasini rostlash mumkin.
Hozirgi vaqtda azot oksidli chiqindilarni konstruktiv – rejimli tadbirlar orqali
kamaytirish masalalari bo’yicha ma‘lum bir tajriba natijalari to’plandi.
Bulardan
asosiysi quyidagilar:
1)
= 1,15-1,20 bo’lganda, azot oksidlarning darajasi 900-1500 mg/m
3
bo’lib,
=1,03 gacha pasayganda, azot oksidlarning darajasi 25-30% tushadi;
2) retsirkulyatsion gazlarni (15%) uchoqlardan o’tkazishning natijasida,
yonish zonadagi gazlarning harorati pasayadi va gazlardagi NO
x
ning darajasi 25-
30% gacha tushadi;
3) yoqilg’ini ikki pog’onali yondirishida NOx ning miqdori sezilarli pasayishi
mumkin. Bunda birinchi pog’onasidagi yonish jarayoni kam havoli (α=0,8),
ikkinchisida esa ortiqcha havoli bo’lib, o’tkasiladi;
4) o’txonaning issiqlik quvvatini pasayish va ikki tomonlama yorug’lik
ekranlarni qo’llanishlar orqali, o’txona kamerasida gazlarning haroratini
pasaytirish.
Yuqorida keltirilgan azot oksidlarni kamaytirish usullarni qo’llanilishi, tabiiy
gazda
ishlaydigan qozon qurilmalarda, eng samaralidir.
Keltirilgan konstruktiv-rejimli tadbirlardan tashqari, o’choq, o’txona va
butunlay qozon qurilma konstruksiyalarini mukammallashtirish ishlari ham olib
borilmoqda.
Bundan tashqari NO
x
li chiqindilarning miqdori havoni qizdirish
haroratiga va boshqalarga bog’liqligi aniqlandi.
Azot oksidlarini pasaytirish muammosi faqat konstruktiv-rejimli tadbirlari
yordamida yechilmaydi. Oltingugurt oksidlarga o’xshab,
azot oksidlarni
elektrostansiyalar tutun gazlaridan chiqarish mumkin. Lekin hozirgi vaqtgacha bu
yo’nalish sanoatda kam rivojlanmoqda, chunki tutun gazlardagi azot oksidlarning
kontsentrasiyasi past va ularning kimyoviy barqarorligi yuqori miqdoridir. Tutun
gazlarni azot oksidlardan tozalashning ikki yo’li mavjud: azot oksidlarni ajratib,
qayta ishlatish natijasida tovar mahsulotlariga aylantirish (azot
kislotasi, azot
59
oksidli tuzlar); azot oksidlarini tarkibini buzib, zaharli bo’lmagan birikmalarga
aylantirish.
Birinchi usulida absorbsiya va adsorbsiya jarayonlari qo’llaniladi. Keng
ravishda qo’llanadigan
absorbsion jarayonlaridan biri, azot oksidlarini ishqorlar
orqali ajratib olish. Bunda ishqorli shimib oluvchilar sifatida Na
2
CO
3
, Ca (OH)
2
yoki ammiak eritmalari ishlatilib, NO
2
va N
2
O
3
lar ajratiladi.
2NO
2
+Na
2
CO
3
NaNO
3
+Na NO
2
+ CO
2
N
2
O
3
+ Na
CO
3
2Na NO
2
+ CO
2
4NO
2
+ 2Ca (OH)
2
Ca (NO
2
)
2
+ Ca (NO
3
)
2
+2H
2
O
N
2
O
3
+ Ca (OH)
2
Ca (NO
2
)
2
+ H
2
O
2 NO
2
+2 NH
4
OH
NH
4
NO
2
+ NH
4
NO
3
+H
2
O
N
2
O
3
+2 NH
4
OH
2NH
4
NO
2
+H
2
O
Bundan tashqari shimib oluvchi sifatida magniy oksidi ham qo’llanilishi
mumkin. Adsorbsion usullarida eng samarali deb silikagel (SiO
2
nH
2
O)
va torf
ishqorli sorbentlar hisoblanadi. Yuqorida keltirilgan usullar, hozirgi vaqtda sanoat
miqiyosidagi tajriba tadqiqot darajasida. Bunda eng samarali silikagelli adsorbsiya
usulidir, chunki bunda turdoshrshli mahsulot sifatida azot kislotasi (HNO
3
) va azot
oksidining kontsentratlari ajratib olinadi.
Energetikada azot oksidlarini ajratib olishida katalitik usuli ham ishlatilishi
mumkin. Bu turdagi qurilmalar, azot kislotasini ishlab
chiqarish tizimlarida
ishlatiladi. Lekin qozonxona sharoitida ularni qo’llanilishi, katta joyni egalashi va
tannarxining kattaligi tufayli, samarasizdir. Azot chiqindilarni kamaytirish
maqsadida zamonaviy yo’nalishlar konstruktiv – rejimli yechimlarga asoslanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: