11.5. JSTning tashqi savdo operatsiyalarini tartibga solish uslublari
Jahon amaliyotida tashqi savdo operatsiyalarini tartibga solishni tarif va notarif
uslublari mavjud bo’lib, ularni qay me’yorda va qay ko’lamda qo’llanilishi har bir
davlatning tashqi iqtisodiy siyosati va tashqi iqtisodiy faoliyatidagi asosiy
yo’nalishlari bilan belgilanadi. JST talablariga ko’ra barcha tashqi savdo
operatsiyalari imkon qadar tariflar yordamida, ya’ni bojxona bojlari asosida tartibga
solishni maqsadga muvofiq.
JST tashkil etilgunga qadar GATT 1960-yillar oxirlarida notarif uslublarni
tashqi savdo operatsiyalarini tartibga solishda qo’llanilishi “xalqaro savdoni erkin
oqimiga to’sqinlik qiluvchi, tarifdan o’zga barcha choralar”-deb e’tirof etgan. Ularni
turkumlash va tegishli guruhlarga ajratish bo’yicha hozirgi kungacha xalqaro
miqesda kelishilgan va tasdiqlangan umumiy bir qoida yo’q. SHu tufayli tashqi
savdoni davlat tomonidan notarif uslublar asosida tartibga solishda xalqaro
(universal) me’eriy xujjat mavjud emas.
15
JST, xalqaro savdo palatasi, BMTning savdo va rivojlanish bo’yicha
Konferentsiyasi, Jahon taraqqiyot va tiklanish banki, AQSH tarif komissiyasi hamda
turli olimlarning notarif uslublarini turkumlashga o’zgacha yendashuvlari mavjud.
BMTni savdo va rivojlanish konferentsiyasi tashqi savdodagi notarif uslublarni
(notarif cheklovlarni) quyidagi turkumlarga bo’ladi va u umuman olganda JSTning
turkumlashiga mos keladi:
a) paratarif uslublar
b) narxlarni nazorat etish choralari
s) moliyaviy choralar
d) miqdoriy nazorat choralari (kvotalash)
ye) avtomatik litsenziyalash choralari
i) monopolistik choralar
f) texnik choralar
Paratarif uslublar o’z mazmuniga ko’ra tegishli davlat hududida xorijiy
tovarlarni kiritish chog’idan bojxona bojlaridan tashqari mavjud bo’lgan barcha
to’lovlar, soliqlar, aktsizlardan tarkib topgan bo’lib, bojxona yoki boshqa savdoni
nazorat etuvchi organlar tomonidan undiriladi. Bir ko’rishdan ular bojxona bojlari
15
Жахон иқтисодиёти. Назарова Г.Г.,Халилов Х.Х., Ханова И.М.,Хакимов Н.З., Бобожонов Б.Р. Т.: МЧЖ “RAM-
S”, 2007 й
singari qo’llanilsada, iqtisodiy mazmuniga ko’ra notarif uslublar sanaladi. Masalan,
qo’shilgan qiymat solig’i (QQS), aktsizlar, bojxona undiruvlari, ichki soliqlar,
maxsus maqsadli to’lovlar. Ular ichida QQS, aktsizlar juda keng qo’llanilsada,
ayrim davlatlarda esa o’zgacha tarzdagi to’lovlar, soliqlar tarzida belgilangan.
Masalan, Avstriyada “Eksportni rivojlantirish fondiga yig’im”, Daniyada
“Atrof muhit himoyasi uchun yig’im”, SHvetsiyada “O’simliklarni himoyalash
uchun soliq”, Finlandiyada “CHiqindilarga kurash uchun yig’im” va boshqa shu
kabi yig’im va soliqlar shular jumlasidandir. Umuman olganda paratarif uslublar
tegishli mamlakatning yalpi bojxona rejimiga bilvosita ta’sir o’tkazadi.
Narxni nazorat etish choralari-import qilinayotgan tovarlar narxini sun’iy
kamaytirishiga yeki eksporter davlatdagi eksport subsidiyalariga qarshi belgilangan
barcha turdagi chora tadbirlarni o’z ichiga oladi. Bu holat ko’pgina importyor
davlatlarga jahon eksport narxlaridan past narxlarda tovarlar kiritilishida uchraydi
va antidemping to’lovlari (poshlinalarni) qo’llanilishini keltirib chiqaradi.
GATTning 1994 yillarda qabul qilingan VI- moddasiga (odatda u
“Antidemping Kodeksi” deb ataladi) ko’ra, dastlab demping holatini (faktini)
aniqlash uslubi orqali antidemping to’lovlari (poshlinalarni) qo’llash yuridik
jihatdan asoslanishi lozim. SHundan so’ng, antidemping to’lovlarni (poshlinalarni)
qo’llash uchun tegishli tekshiruvlar o’tkaziladi va u haqiqatda importyor davlatning
tegishli tarmog’i uchun moddiy zarar yetkazganligini aniqlash kerak.
Ko’plab davlatlar o’rtasidagi savdo-sotiq operatsiyalarida antidemping
tekshiruvlari tahlili shuni ko’rsatadiki, ko’pgina holatlarda “dempingdagi ayblov”
to’liq isbotlanmay qoladi. Lekin, ushbu tekshiruvlarni boshlanish jarayonining o’zi
davlatlar o’rtasidagi savdo-sotiq munosabatlariga, ayniqsa yirik eksportyor va
importyor tashkilotlar o’rtasiga sovuqchilik tushiradi.
Bundan tashqari, ko’p davlatlar eksportga ko’mak berish maqsadida
dotatsiyalar, soliq imtiyozlari, imtiyozli tariflar va boshqa turdagi moliyaviy
vositalar bilan protentsionistik siyosati tadbirlarini amalga oshiradilar. “Yangi
protektsionizm” deb nom olgan ushbu choralarni qo’llash tartibi JST doirasida qabul
qilingan “Subsidiyalar va kompensatsion poshlinalar to’g’risidagi Bitim”da o’z
aksini topgan.
Moliyaviy choralar- valyuta operatsiyalarini amalga oshirishning o’ziga xos
qoidalari tarzida tashqi savdo aloqalarida qo’llaniladi. (Masalan, tashqi savdo
operatsiyalaridan olingan valyuta tushumining bir qismini albatta sotish tartibi).
Miqdoriy nazorat choralari (kvotalash) tegishli mamlakatga muayyan
tovarlarni kiritish va chiqarishdagi miqdoriy chegaralarni qo’llanilishida o’z
ifodasini topadi.
GATTning 1994 yilda qabul qilingan xujjatlarida miqdoriy choralarni
amaliyotda qo’llanilishidan voz kechish-jahondagi tegishli iqtisodiy
munosabatlarni erkinlashtirish omili sifatida belgilangan bo’lsada, u yoki bu tovar
bo’yicha miqdoriy cheklovlarni qo’llashga ruxsat etilgan. SHu tufayli, ko’pgina
davlatlar, mamlakatning to’lov balansida muvozanatni saqlash, ichki bozordagi
raqobatni ta’minlash maqsadlarida miqdoriy cheklov (kvotalash) choralarini
qo’llaydilar. Ko’p hollarda u import qilinayotgan tovarning fizik miqdori bo’yicha
cheklov, (xususan tonna, dona, metr va h.k.) yoki tovarlar guruhi bo’yicha pul
miqdoridagi cheklov (masalan, 5 mln. AQSH dollari hajmida) belgilandi.
Avtomatik litsenziyalash choralari, tegishli tovarni mamlakatga kiritish va
chiqarishda muayyan xujjat-litsenziyaning mavjud bo’lishini talab etadi.
Litsenziyalash kiritilishi bilan tovarlar savdosini monitoring qilish, kuzatish imkoni
vujudga keladi. Odatda litsenziyalashning avtomatik tarzda amalga oshirilishi
ko’pgina davlatlar tajribasida keng qo’llanildi. JST doirasida “Importni
litsenziyalash tadbirlari to’g’risidagi Bitim” (Importni litsenziyalash Kodeksi)
mavjud bo’lib, u import litsenziyalarini berishdagi rasmiyatchiliklarni
soddalashtirish va unifikatsiyalashtirishga qaratilgan.
Monopolistik choralar tarkibiga davlatning rivojlanish bosqichida ichki va
tashqi savdo tizimini davlat qo’lida saqlanishiga oid bo’lgan tashkiliy jarayonlar
kiradi. Tashqi savdoga davlat monopoliyasi u yoki bu tovar guruhiga yoki barcha
tizimga ham taaluqli bo’lishi mumkin. Bunda ushbu tadbirlar ma’naviy asoslar,
sihat-salomatlikni saqlash (masalan, alkogolь va tamaki mahsulotlariga nisbatan),
aholini uzluksiz dori-darmon bilan ta’minlash, oziq-ovqat bo’yicha xavfsizlik
(masalan, don mahsulotlariga nisbatan), sanitariya-veterinariya nazoratini
kuchaytirish maqsadlarida (masalan, oziq-ovaqat va go’sht mahsulotlariga nisbatan)
qo’llanilishi mumkin.
GATTning 1994 yilgi Bosh Bitmining XVII- moddasi tashqi savdoda
monopolistik choralar qo’llanilishini nazarda tutadi va davlat savdo korxonalarining
unda faoliyat yuritishini man etmaydi. Lekin, ular o’z faoliyatida diskriminatsiyaga
yo’l qo’ymasliklari va tijorat printsiplari asosida sifat va narx bo’yicha
mutanosiblikni ta’minlashlari zarurligi alohida ta’kidlab o’tilgan.
Texnik choralar yoki texnik barьerlar. Import qilayotgan mamlakat o’z milliy
standartlari asosida xavfsizlik va tovarlar sifatini nazorat etish maqsadida ushbu
notarif uslubdan foydalandilar. Ushbu turkumga cheklovlar muayyan bir standartlar
tarzida bo’lib, eksport qilinayotgan tovarlar sifatini ta’minlash, ishlab chiqarish
texnologiyasini takomillashtirish, insonlar hayoti va xavfsizligini ta’minlash, atrof
muhit himoyasi, milliy xavfsizlik nuqtai nazaridan asoslangan bo’lishi lozim.
JST doirasida savdoda texnik barьerlar to’g’risidagi Bitimga asosan har qanday
davlat majburiy texnik standartlarini belgilashi mumkinligi ta’kidlab o’tilgan.
Xususan, u tovarlarni qadoqlanishi, markirovkasiga ham tegishli bo’lishi mumkin.
Amalda qo’llanilaetgan texnik barьerlar texnik standartlar tarzida mahsulot
sifatining texnik me’yorlarini (masalan, elektr toki quvvati, kuchlanishi,
mahsulotning milliy o’lchov birliklar tizimiga mosligi, ekologik zararsizligi va h.k.
talablar) ifodalaydi. Tashqi savdoda texnik barьerlarni qo’llayotgan davlatlar
xalqaro standartlar asosida uni belgilashlari yoki nima asosida kiritilayotganliklari
haqida JST sekretariatiga xabar berishlari lozim.
Tashqi savdo operatsiyalarini tartibga solishda asosiy o’rinni tarif uslublari
xususan, import bojxona tarifi egallaydi. o’z tabiatiga ko’ra import bojxona tariflari
bir-biriga bog’langan to’rt asosiy elementdan tarkib topadi:
mamlakatga kiritiladigan tovarlar turkumining (nomenklaturasi) tizimga
solingan tarkibi. Odatda u Bojxona hamkorligi Kengashi tomonidan
ishlab chiqilgan va JST/GATT tizimida tan olingan “Tovarlarni
tavsiflash va kodlashtirishning komil tizimi” (ingl. Harmonised
Commodity Description and Coding System) asosida amalga oshiriladi.
Ko’pgina hollarda u sodda tarzda “Tashqi iqtisodiy faoliyat tovar
nomenklaturasi” (ruscha, odatda. TN VED) deb ataladi;
bojxona qiymatini aniqlash uslublari va bojlar undirish tartibi. U tegishli
davlatning Bojxona Kodeksi va Boj tariflari to’g’risidagi qonun va
hukumatning maxsus qarorlari asosida amalga oshiriladi;
bojlarni kiritish va bekor qilish mexanizmi (tartibi). Bu elementlar ham
Bojxona kodeksi, Boj tariflari to’g’risidagi qonun hamda hukumat yoki
qonun chiqaruvchi organlarning maxsus qarorlari asosida amalga
oshiriladi;
tovarlarni kelib chiqish mexanizmini aniqlash qoidalari. JST/GATT
hamda xalqaro bojxona tashkiloti yo’riqnomalari, tavsiyalari asosida
tovarga qaysi manzilda ko’proq qo’shimcha qiymat qo’shilganligiga
asoslanib, unga asosiy ishlab chiqarilgan davlat manzilini belgilash.
SHunday qilib, tashqi savdoni tartibga solish uslublari o’ta murakkab va
o’zaro bog’liq bo’lgan qoida va tartiblar bilan bir qatorda, turli yo’nalishdagi
choralarni o’z ichiga oladi. Tashqi savdoda tarif va notarif uslublarni qay me’yorda
qo’llanilishi tegishli mamlakatning tashqi savdo siyosatiga bog’liq.
Do'stlaringiz bilan baham: |