Tayanch iboralar:
umumbashariy, mintaqaviy va mahalliy muammolar
tushunchalari; energetika masalalari, oziq-ovqat muammosi, demografiya; ekologiya;
ekologik tanazzul; ekosistema; demografik siyosat.
242
Takrorlash uchun savollar
1.
Umumbashariy muammolarning vujudga kelish sabablari nimada?
2.
Ilmiy-texnika taraqqiyoti va uning sotsial oqibatlari nimalarda namoyon
bo‘lmoqda?
3.
Energetika va oziq-ovqat muammosi.
4.
Urush va tinchlik muammosi. Jahonda barqarorlikni ta’minlash masalalari.
5.
Umumbashariy muammolarda demografik omilning o'rni qanday?
243
10
-
MAVZU. LOGIKA MANTIQ ILMI, TARAQQIYOT DOIRASI VA VAZIFALARI.
TUSHUNCHA TAFAKKUR SHAKLI SIFATIDA.
Mantiq ilmi jamiyat tarixida ikki ming yildan ko‘proq davr mobaynida o‘rganib
kelinadi. Uni o‘rganish insonga olamni bilish, bilimlarini ko‘paytirish, atrofidagi
odamlar bilan muloqotini to‘g‘ri tashkil qilish uchun xizmat qiladi. Fikrlash
qobiliyatiga ega bo‘lgan inson to‘g‘ri tafakkur shakllari va ular bilan bogliq qonun-
qoidalarni bilib olar ekan, o‘z fikrini mantiqan to‘g‘ri qurishga, asoslangan
bo‘lishiga, nafaqat o‘zining balki boshqalarning ham fikrlaridagi noaniqliklarni
aniqlashga va tuzatishga o‘rganadi. Bu ish uzoq tarixga ega bo‘lgan mantiq ilmini
chuqur bilishni taqozo etadi.
Mantiq keng ma’noda olamdagi qonuniy, zaruriy bog‘lanish va aloqalar, tartib
va izchillik, tafakkurimizning ichki aloqadorligi, tadrijiy rivojlanishi, turli fikrlar
о‘rtasidagi mantiqiy bog‘lanishlarni ifodalaydi. Tafakkur voqelikni umumlashtirib va
mavhumlashtirib, muayyan mantiqiy shakllarda, ya’ni tushuncha, hukm va xulosa
chiqarish hamda ular о‘rtasidagi aloqalar shaklida aks ettirib, ma’lum mantiqiy
qonunqoidalarni vujudga keltiradiki, tо‘g‘ri, aniq, izchil, ziddiyatlardan xoli fikrlash
ana shu qonun-qoidalarga amal qilishni taqozo etadi. Bu qonun-qoidalar amaliyotda
vujudga kelgan bilimlarni isbotlash yoki rad etish, ularning tо‘g‘riligi yoki xatoligini
tasdiqlash yoxud inkor etishga xizmat qiladi.
Kelib chiqishiga kо‘ra arabcha bо‘lgan “mantiq” (grekcha–logos) atamasi
«fikr», «sо‘z», «aql», «qonuniyat» kabi ma’nolarga ega. Uning kо‘p ma’noligi turli
xil narsalarni ifoda qilishda о‘z aksini topadi. Xususan, “mantiq” sо‘zi, birinchidan,
obyektiv olam qonuniyatlarini (masalan, «obyektiv mantiq», «narsalar mantig‘i» kabi
iboralarda), ikkinchidan, tafakkurning mavjud bо‘lish shakllari va taraqqiyotini, shu
jumladan, fikrlar о‘rtasidagi aloqadorlikni xarakterlaydigan qonun-qoidalar
yig‘indisini anglatish (masalan, «subyektiv mantiq» iborasida) va uchinchidan,
tafakkur shakllari va qonunlarini о‘rganuvchi fan sifatida ishlatiladi.
Mantiq ilmining о‘rganish obyektini tafakkur tashkil etadi. «Tafakkur» sо‘zi
ham arabcha bо‘lib, о‘zbek tilidagi «fikrlash», «aqliy bilish» sо‘zlarining sinonimi
244
sifatida qо‘llaniladi. Tafakkur bilishning yuqori bosqichidir. Uning mohiyatini
yaxshiroq tushunish uchun bilish jarayonida tutgan о‘rni, bilishning boshqa shakllari
bilan bо‘lgan munosabatini aniqlab olish zarur.
Bilish voqelikning, shu jumladan, ong hodisalarining inson miyasida subyektiv,
ideal obrazlar shaklida aks etishidan iborat. Bilish jarayonining asosini va oxirgi
maqsadini amaliyot tashkil etadi. Barcha hollarda bilish insonning hayotiy faoliyati
bilan u yoki bu darajada bog‘liq bо‘lgan, uning ma’lum bir ehtiyojini qondirishi
mumkin bо‘lgan narsalarni tushunib yetishga bо‘ysundirilgan bо‘ladi. Bilish
jarayonini amalga oshirar ekan, kishilar о‘z oldilariga ma’lum bir maqsadni
qо‘yadilar. Ular о‘rganilishi lozim bо‘lgan predmetlar doirasi, tadqiqot yо‘nalishi,
shakllari va metodlarini belgilab beradi.
Bilish murakkab, ziddiyatli, turli xil darajalarda va shakllarda amalga oshadigan
jarayondir. Uning dastlabki bosqichini hissiy bilish– insonning sezgi organlari
yordamida bilishi tashkil etadi. Bu bosqichda predmet va hodisalarning tashqi
xususiyatlari va munosabatlari, ya’ni ularning tashqi tomonida bevosita namoyon
bо‘ladigan va shuning uchun ham inson bevosita seza oladigan belgilari haqida
ma’lumotlar olinadi.
Hissiy bilishning barcha shakllariga xos bо‘lgan xususiyatlari qatoriga
quyidagilar kiradi:
Birinchidan, hissiy bilish obyektning (predmetning yoki uning birorta
xususiyatining) subyektga (individga, tо‘g‘rirog‘i, uning sezgi organlariga) bevosita
ta’sir etishini taqozo etadi. Tasavvur ham bundan istisno emas. Unda obrazi qayta
hosil etilayotgan (yoki yaratilayotgan) predmet emas, u bilan bog‘liq bо‘lgan boshqa
predmet–signal ta’sir etadi.
Ikkinchidan, hissiy bilish shakllari: sezgi, idrok va tasavvur predmetning tashqi
xususiyatlari va munosabatlarini aks ettiradi.
Uchinchidan, hissiy bilish shakli predmetning yaqqol obrazidan iborat.
Tо‘rtinchidan, hissiy bilish konkret individlar tomonidan amalga oshirilganligi
uchun ham har biri alohida holda konkret insonning sezish qobiliyati bilan bog‘liq
tarzda о‘ziga xos xususiyatga ega bо‘ladi.
245
Beshinchidan, hissiy bilish bilishning dastlabki va zaruriy bosqichi hisoblanadi.
Usiz bilish mavjud bо‘la olmaydi. Chunki inson tashqi olam bilan о‘zining sezgi
organlari orqali bog‘langan. Bilishning keyingi bosqichi, boshqa barcha shakllari
sezgilarimiz bergan ma’lumotlarga tayanadi.
Bundan kelib chiqadigan xulosa shuki, hissiy bilish tafakkur bilan uzviy bog‘liq.
Xususan, nazariy bilimlarning chinligi oxir-oqibatda empirik talqin qilish yо‘li bilan,
ya’ni tajribada bunday bilimlarning obyektini qayd etish orqali aniqlanadi. О‘z
navbatida, hissiy bilish, umuman olganda, aql tomonidan boshqarib turiladi, bilish
oldida turgan vazifalarni bajarishga yо‘naltiriladi, ijodiy fantaziya elementlari bilan
boyitiladi. Masalan, guvohlarning bergan kо‘rsatmalari asosida jinoyatchining
portreti (kompyuter yordamida fotoroboti) yaratiladi, yaqqol his qilinadi va
qidiriladi.
Lekin shunga qaramay, hissiy bilish imkoniyatlari о‘z chegarasiga ega. U bizga
alohida olingan predmetlar (yoki predmetlar tо‘plami), ularning tashqi belgilari
haqida ma’lumot beradi. Unda mavjud predmetlar о‘rtasidagi aloqadorlik (masalan,
muz bilan havoning harorati о‘rtasidagi bog‘lanish) о‘rganilmaydi, predmetlarning
umumiy va individual, muhim va nomuhim, zaruriy va tasodifiy xususiyatlari farq
qilinmaydi.
Predmet va hodisalarning mohiyatini tushunishga tafakkur yordamida erishiladi.
Tafakkur bilishning yuqori bosqichi ratsional (lotincha ratio – aql) bilish bо‘lib, unda
predmet va hodisalarning umumiy, muhim xususiyatlari aniqlanadi, ular о‘rtasidagi
ichki, zaruriy aloqalar, ya’ni qonuniy bog‘lanishlar aks ettiriladi. Tafakkur quyidagi
asosiy xususiyatlarga ega:
1. Tafakkurda voqelik mavhumlashgan va umumlashgan holda in’ikos qilinadi.
Hissiy bilishdan farqli о‘laroq, tafakkur bizga predmetning nomuhim, ikkinchi
darajali (bu, odatda, bilish oldida turgan vazifa bilan belgilanadi) belgilaridan fikran
chetlashgan, mavhumlashgan holda, e’tiborimizni uning umumiy, muhim, takrorlanib
turuvchi xususiyat va munosabatlariga qaratishimizga imkon beradi. Xususan, turli
kishilarga xos individual belgilarni (xulq-atvor, temperament, qiziqish va shu kabilar)
e’tibordan chetda qoldirgan holda, ular uchun umumiy, muhim belgilarni, masalan,
246
ongga ega bо‘lish, maqsadga muvofiq holda mehnat qilish, ijtimoiy munosabatlarga
kirishish kabi xislatlarni ajratib olib, «inson» tushunchasini hosil qilish mumkin.
Umumiy belgilarni aniqlash predmetlar о‘rtasidagi munosabatlar va bog‘lanish
usullarini о‘rnatishni taqozo etadi. Turli xil predmetlar fikrlash jarayonida о‘xshash
va muhim belgilariga kо‘ra sinflarga birlashtiriladi va shu tariqa ularning mohiyatini
tushunish, ularni xarakterlaydigan qonuniyatlarni bilish imkoniyati tug‘iladi.
Masalan, yuqorida keltirilgan «inson» tushunchasida barcha kishilar bitta mantiqiy
sinfga birlashtirilib, ular о‘rtasidagi muhim bog‘lanishlar (masalan, ijtimoiy
munosabatlar) bilib olinadi.
2. Tafakkur borliqni nafaqat bevosita, balki bilvosita tarzda ham aks ettira oladi.
Unda yangi bilimlar tajribaga har safar bevosita murojaat etmasdan, mavjud
bilimlarga tayangan holda hosil qilinishi mumkin. Fikrlash bunda predmet va
hodisalar о‘rtasidagi aloqadorlikka asoslanadi. Masalan, bolaning xulq-atvoriga qarab
uning qanday muhitda tarbiya olganligi haqida fikr yuritish mumkin. Tafakkurning
mazkur xususiyati, ayniqsa, xulosa chiqarishda aniq namoyon bо‘ladi.
3. Tafakkur insonning ijodiy faoliyatidan iborat. Unda bilish jarayoni borliqda
real analogiga ega bо‘lmagan narsalar – yuqori darajada ideallashgan obyektlar
(masalan, “absolyut qattiq jism”, “ideal gaz” kabi tushunchalar)ni yaratish, turli xil
formal sistemalarni qurish bilan kechadi. Ular yordamida predmet va hodisalarning
eng murakkab xususiyatlarini о‘rganish, hodisalarni oldindan kо‘rish, bashoratlar
qilish imkoniyati vujudga keladi.
4. Tafakkur til bilan uzviy aloqada mavjud bо‘ladi. Fikr ideal hodisadir. U faqat
tilda – moddiy hodisada (tovush tо‘lqinlari, grafik chiziqlarda) reallashadi, boshqa
kishilar bevosita qabul qila oladigan, his etadigan shaklga kiradi va odamlarning
о‘zaro fikr almashish vositasiga aylanadi. Boshqacha aytganda, til fikrning bevosita
voqe bо‘lish shaklidir.
Tafakkur uch xil shaklda: tushuncha, hukm (mulohaza) va xulosa chiqarish
shaklida mavjud.
Do'stlaringiz bilan baham: |