112
so
ʻ
zning ahamiyati yanada ortdi. Muloqotning yuqori madaniyatli darajada bo
ʻ
lishi tibbiyot
xodimidan yuksak ruhiy manbani ,yuqori madaniyatni, o
ʻ
ta nozik darajadagi sezgirlikni, bilimni,
matonatni va hatto ba‗zida aktyorlik darajasidagi mahoratni talab etadi. Qadimgi hind tabibi
Sushrata: ―So
ʻ
z muloyim, yoqimli va umidvor qila oladigan, ruhga taskin berguvchi bo
ʻ
lmog
ʻ
i
lozim‖, deb yozgan edi [5.21]. Bu fikrlar hozirgi zamonda ham dolzarbdir.
O
ʻ
zbek tilshunosligida til madaniyatiga alohida e‘tibor qaratilmoqda va lingvistikaning
lingvokulturologiya sathi taraqqiy etmoqda. Mazkur yo
ʻ
nalishning asosiy obyekti madaniyat va
til aloqadorligini, ularning o
ʻ
zaro bog
ʻ
lanishi, o
ʻ
zaro ta‘sirini bir butun yaxlit tizim sifatida o
ʻ
rga-
nishdan iborat. Kasbiy sohalar bilan bog
ʻ
liq nutq ham uslubshunoslik, ham lingvokulturologiya
aspektida ishlanishi zarur bo
ʻ
lgan muammo sanaladi. So
ʻ
z shifokor bilan bemor aloqasini o
ʻ
rna-
tishda muhim ahamiyat kasb etadigan, muvaffaqqiyatli davolashga yordam beradigan vositadir.
Nutq madaniyati shifokorning umumkasbiy mahorati uchun zaruriy shartlardan biridir. Shuning
uchun tibbiy jarayonning doimiy ishtrokchilari, tadqiqotchilar (psixolog, tilshunoslar)doimo
tibbiy faoliyatning lingvomadaniy aspektiga qiziqib kelishgan. Tibbiyot sohasining lingvoma-
daniy aspekti tibbiyot deontologiyasi, psixoterapiya, tibbiy etika masalalari bilan chambarchas
bog
ʻ
liq.
Tibbiyot deontologiyasi – tibbiyot xodimlarining kasbga aloqador etikasi, dori-darmon,
umuman, davoning tasirini oshirishga qaratilgan xulq-atvor taomillari. Deontologiya, ya‘ni
kishining xulqi, odobi haqidagi tushuncha 16-asrning boshlarida ingliz faylasufi va iqtisodchisi
L.Bentam tomonidan taomilga kiritilgan. Tibbiyot deontologiyasiga oid ma‘lumotlar uzoq
tarixga ega. Tibbiyot deontologiyasi shifokor bilan bemor o
ʻ
rtasidagi, shifokor va uning kasb-
doshi o
ʻ
rtasidagi hamda shifokor va bemorning yaqinlari o
ʻ
rtasidagi munosabatlarni o
ʻ
z ichiga
oladi. Tibbiyot nutqi va unda ishlatiladigan evfemizmlar, ibora va ifodalar o
ʻ
rganilishi zarur
bo
ʻ
lgan jabhalardan biridir[1.73].
Shu o
ʻ
rinda aytish mumkinki, shifokorlar bemorga tashxis qo
ʻ
yishda uning sog
ʻ
lig
ʻ
iga ta‘sir
etmaydigan tilda yumshatib, muloyimlik bilan kasallikni o
ʻ
zgacha ifodada aytadilarki, bu tib-
biyot ta‘limida linvokulturologiyaning o
ʻ
z ta‘siri borligidan dalolat beradi.Jumladan, shifokor
nutqida ayrim evfemizmlarga to
ʻ
xtalib o
ʻ
tish lozim, deb topdik. Evfemizm – ifodaga ijobiy yon-
dashuv keltirish maqsadi bilan amalga oshiriladi.
―Evfemizm‖ – (yunoncha ―euphemismos‖ – yaxshi gapirmoq) narsa – hodisaning ancha
yumshoq shakldagi ifodasi; qo
ʻ
pol, beadab so
ʻ
z, ibora va tabu o
ʻ
rnida qo
ʻ
pol botmaydigan so
ʻ
zni
qo
ʻ
llash [2.33].Tabuga uchragan so
ʻ
z yoki ibora o
ʻ
rnida to
ʻ
g
ʻ
ridan to
ʻ
g
ʻ
ri evfemizm qo
ʻ
llanadi,
ya‘ni ma‘lum so
ʻ
zga tabuga uchragan lug
ʻ
aviy birlikning ma‘nosi yuklanadi, u evfemistik ma‘no
bo
ʻ
lib qoladi. Tabu so
ʻ
zi birinchi marta ingliz kapitani J.Kok 1777-yilda Poleneziyadagi Tonga
orolida aniqlagan.Tonga tilidagi ―ta‖ belgilamoq, ajratmoq, ―pu‖ butunlay so
ʻ
zlaridan kelib
chiqqan bo
ʻ
lib, ―butunlay ajratilgan‖, ―man etmoq‖, ―taqiqlamoq‖ ma‘nosini anglatadi[3.122].
Tibbiyot amaliyotida qo
ʻ
rquv, uyat, noqulaylik, nafrat kabi salbiy his uyg
ʻ
otadigan kasallik
nomi va u bilan bog
ʻ
liq voqea-hodisalar ham uchrab turadi.Mana shunday birliklar shifokor
nutqida o
ʻ
z evfemizmiga almashadi.Masalan,
Do'stlaringiz bilan baham: