O.Kernbergning tuzilmaviy yondashuvi
Otto Kernberg psixoanalizning ikki shoxchasini o‘zaro birlashtirdi, ya’ni
mayllar nazariyasi bilan ob’ektiv munosabatlar nazariyasini birgalikda
rivojlanishini ta’minladi.
U ikkita tayanch g‘oyadan kelib chiqdi: birinchisi – insonda ikkita mayl
mavjud - libido va agressiya; ikkinchisi - Men-reprezentatsiya ob’ekt-
reprezentatsiya bilan ma’lum munosabatlarda mavjud.
Kernberg psixoterapevtning psixik buzilishlar bilan ishlash yo‘nalishini
izohlashga xizmat qiladi. CHeklangan shaxslar bilan ishlash uchun
ekspressivpsixoterapiyani va mashhur tuzilmaviy intervyuni ishlab chiqdi.
O. Kernbergning tuzilmaviy yondashuvi quyidagilarni yoritishga xizmat
qiladi:
340
1)ob’ektiv munosabatning sifatini;
2) Super-ego integrallashganlik darajasini;
3) primitiv ko‘chish tabiatini;
U uch xil tipdagi shaxs tuzilmasini aniqlash orqali muhim vazifalarni hal
qiladi:
a)
identiklikni integratsiya darajasini aniqlash;
b)
himoya mexanizm tiplarini yoritish;
c)
voqelikni testlashtirishga qobiliyatini aniqlash.
Bu vazifalarni bajarish uchun maxsus tuzilmaviy intervyu ishlab chiqildi.
Tuzilmaviy intervyu patsient bilan klient o‘zaro ta’sirlashuviga asoslangan. Bu
usul muammoni shaffof o‘rganish imkonini beradi. Uning oqibatida patsientning
motivatsiyasi, psixoterapiyaga shayligi, qarshilik ko‘rsatish shakli, psixoterapiya
tipini baholashga imkon beradi. U yordamida klientning ijobiy sifatlari yoritiladi.
Kernberg tomonidan ishlab chiqilgan yondashuv psixoterapevt bilan
muomala vaziyatida namoyon bo‘ladigan patsientning qiyinlashuvi, simptomlari
va nizolariga alohida e’tibor qaratgan. Tuzilmaviy intervyu uchta fazaga ajratiladi:
boshlang‘ich, o‘rta va yakunlovchi.
1.
Boshlang‘ich fazada terapevt patsientga asosiy simptomlar, patsientning
kutilmalari va qiyinchiliklari haqidagi sovollaridan iborat. Bu fazada patsient
qanchalik savollarni tushunishi va o‘zining xatolarini anglaganligini, uning
kutilmalar voqelikka qanchalik mos kelishini yoritishga xizmat qiladi.
Strukturali intervyuning birinchi fazadayoq shaxs tuzilmasi darajasini
aniqlash mumkin. Agar patsient simptomlarni aniq va to‘liq tasvirini berishga
maqbul bo‘lsa, u holda terapevt quyidagi qo‘shimcha savollarni berishi mumkin
bo‘ladi: O‘zingizni simptomlaringizni alohida jihatini izohlay olishingiz
mumkinmi?, “ular qanday rivojlandi, ular bilan bog‘liq qanday hodisalar mavjud?”
Aynan ushbu bosqichda voqelikni testlashtirish darajasi tekshiriladi.
2.
Intervyuning o‘rta fazasida klientning identikligini baholash vazifalari
shakllantiriladi. Men qirralari yoki patsient timsoliga ziddiyatli bo‘lgan timsol
haqidagi ma’lumotlar olish bilan bog‘liq diffuz identiklik aniqlanadi. Oqibatda
341
Men-reprezentativlik bilan ziddiyatli bo‘lgan diffuz identiklik yoki to‘liq Men
konsepsiyasi aniqlanadi. Ego-identiklikni o‘rganish bilan bir qatorda patsientning
reprezentlashuv qobiliyati tekshiriladi va uning uchun ahamiyatli boshqalar
izohlanadi.
Patsientning muammosi o‘rganilayotgan vaqtda unda xavotirlanish orttishi,
bezovtalanishning o‘sib ketishi, himoya mexanizmlari faollashishi mumkin.
Terapevt ularning etukligini baholaydi. “Men”ning ego-o‘ziga xoslik jiahtlarini
yoritadi.
“Men”ning nospetsifik jihatlari- bezovtalikni ko‘chirish qobiliyati,
impulslar ustida nazoratning mavjud/mavjud emasligi va etuk sublimatsiya
qiladigan usulni mavjud va mavjud emasligi tekshiriladi
Bezovtalikni ko‘chirish qobiliyati patsientning emotsional zo‘riqishlarga
bardosh qilishi mumkinligi darajasini tavsiflaydi. Impulslar ustidan nazorat
patsientning instiktiv xohishlarni kechirishi mumkinlik darajasini va impulsiv
harakat qilmasligi darajasini tavsiflaydi. Sublimatsiyaning samaradorligi
patsientning qanchalik tarbiya va ta’lim bilan bog‘liq bo‘lmagan holda ijodiy
qobiliyatni rivojlanitirishini belgilaydi.
Bu fazada Super-egoni to‘liq yoki xususiy integratsiyasining mavjud
emasligi testlashtiriladi. Buning uchun quyidagi mezonlardan foydalaniladi: 1)
patsient qanday darajada etikaviy qadriyatlar bilan identifikatsiyalashgan bo‘lishi
mumkinligi va 2) aybdorlikning me’yordagi tuyg‘usi uning xulq-atvorini
ahamiyatli regulyatori ekanligi.
Haddan tashqari kuchli aybdorlik hissini kechirish va keskin Super-ego
nevrotiklar uchun integratsiyaning buzilishi va Super-ego integrallashmagan
o‘tmishdoshlarining mavjudligi –cheklangan va psixotik patsientlar uchun
xarakterli.
Me’yordagi insonda Super-ego integrallashgan, ya’ni 1) individ etikaviy
prinsiplar asosida o‘zining xatti-harakatlarini tartibga soladi, 2) ekspluatatsiya va
manipulitsatsiyalashdan tiyiladi, 3) tashqi majburlash mavjud bo‘lmaganda pok va
axloqiy qimmatli bo‘lib qoladi. Strukturalashgan intervyuning o‘rta fazasida
342
nevrotik simptomlar va xarakterning patologik qirralari, asosiy himoya
mexanizmlari, diffuz indentiklik sindromi, voqelikni testlashtirish darajalari
o‘rganiladi.
3.
Strukturalashgan
intervyuning
yakuniy
fazasida
patsientga
psixoterapevtdan ma’lum qilmagan muhim bo‘lgan nimanidir taklif qilishi
so‘raladi. Quyidagi tartibda savol beriladi: “Sizning fikringizcha sizdan
so‘ramagan yana nimani so‘rashim mumkin?”
Bu bosqichda terapevt patsientning svollariga javob beradi, kutilmagan
bezovtalik va boshqa qiyinchiliklarga e’tibor qaratadi. Intervyuning har bir
bosqichda terapevt patsient bilan o‘zaro aloqada bo‘ladi: u bilan holati, terapiya,
diagnoz haqidagi yakuniy xulosalarni muhokama qiladi.
Butun intervyu uchun 1,5 soat (10-15 daqiqali intervalli 2 ta 45 daqiqali
seans)ni tashkil etadi. Terapevt uchta muhim vazifani hal etadi:
1)
Patsientning sub’ektiv olamini tadqiq qilish, 2) patsient bilan o‘zaro
munosabat vaqtida xulq-atvorini kuzatish, 3) patsientga shaxsiy emotsional
reaksiyasi orqali e’tibor qaratish
Terapevt patsientning xulq-atvori va tafakkuri, emotsiyasidagi noadekvat
namoyon bo‘lishlarni baholash, ubilan o‘z kuzatishlarini muhokama qilish, o‘zini
taktik tutish, patsientning unga qanchalik empatiya bilan munosabatga egaligini
kuzatish.
N. Mak-Vilyams modelidagi, xarakter diagnostikasi va uning buzilishiga
doir O. Kernbergning strukturali yondashuvi ikki asosga ko‘rib chiqiladi: shaxs
taraqqiyot darajasi va inson xarakter tipi.
Patsientning birinchi asos bilan muvofiqligida shaxs taraqqiyot darajasi va
buzilganlik darajalariga ko‘ra tafovutlanadi: psixotiklik, cheklanganlik va
nevrotiklik. Bu darajalari o‘zida diskret birliklarni emas, balki qandaydir
xususiyatlar kontinuumini ifodalaydi.
Ikkinchi asos – xarakter tipi inson uchun ma’lum darajadagi ichki himoya
stilini aniqlaydi. Xarakter tiplarini muhokama qilish - psixopatik, narsiss, shizoid,
343
paranoid, depressiv, mazoxistik, obsessiv/kompulsiv differensial psixologiyaga
aloqadorligi sababli bizning muhokamiz vazifasi hisoblanmaydi.
Ma’lum ma’noda xarakter tipi quyidagi tartibda baholanadi:
1.
Etakchi mayllar, affektlar, temperament.
2.
Mening adaptiv va himoya funksiyasi.
3.
O‘zaro ta’sirlashuvning internallashtirilgan patternlari yoki ob’ektiv
munosabatlari.
4.
SHaxsiy Menning sub’ektiv tajribasi: chegara, qadriyatlar, o‘zini idrok
etishi .
5.
Ko‘chish va ko‘chishga qarshilikda o‘zi haqidagi tasavvurni namoyon
qilish.
6.
Davolanishga tavsiyalar.
7.
Differetsial tahlil uchun asos.
Sanab o‘tilgan xarakter tiplari sog‘lom kishilarda ham uchrashi mumkin,
ammo bemorlardan farqli ravishda sog‘lom inson xarakteri uning psixik
taraqqiyoti va moslashuviga to‘sqinlik qilmaydi.
Obsessiv inson tafakkur atrofida o‘z hayotini tashkil qiladi: ta’lim olishga,
mantiqiy tahlilga, atroflicha rejalashtirishga va sog‘lom qaror qabul qilishga
intiladi
112
. Patologik obsessiv inson aqliy saqich bilan mashg‘ul bo‘ladi, xulq-
atvorini tartibga sola olmaydi doira atrofidan cheksiz aylanadi.
“O‘ylangan va bajarilgan” joyda harakatlantiruvchi psixologik motivlar sifatida
eshitish, o‘ynash, orzu qilish, sezish, san’atdan qoniqish olish qobiliyati bilan
disproporsiya vujudga keladi. Bu obsessiv-kompulsiv strukturali shaxslar bilan ish
olib borishga olib keladi
113
.
SHaxs tiplari va ularning darajalarini qiyoslashni terapiya diagnozi, uning turlari
va natijalarining barqarorligi aniqlaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: |