Sening la’lingdin uftonib qizorur la’l qon ichra,
Hasad eltur mening yuzum ko’ribon za’faron, ey jon.
Yuzung davrinda ko’zlarim gahi la’lu, gahi lo’lu,
Chiqorur ko’rsa bu san’at, uyolur bahri kon, ey jon.
Falak Sakokiga bukun qulunmen der,jihat zohir,
Tun axshom itlaring birla o’turmush bir zamon, ey jon.
Qaro ko’z birla bir g’amza qilib yuz ming jafo qilma,
Karashma birla olamni meningtek mubtalo qilma.
Mening bu xasta jonimg’a sening darding erur marham,
Qiyomatga tikin hargiz bu dardimg’a davo qilma.
Meni, ey oy, qo’rqarmen qilib dunyoda sargashta,
Eshiking tuproqin ko’zga topilmas to’tiyo qilma.
Firoqing bo’tasi ishra qonimni sizg’irur har dam,
Yuzumni oltun etkoli g’amingni kimiyo qilma.
Axir,begona deb giryon eshigindin quvar bo’lsang,
Kular yuz ko’rguzub avval kishini oshino qilma.
Bag’ir qon aylading javru jafolar birla, sultonim,
Ko’zum yoshi bila har dam yuzumdin mojaro qilma.
E Sakokiy, bu shah qobqin g’animat tut, chu zulfig’a
Ayoqin bog’lag’on qushsen, ucharg’a hech havo qilma.
Ko’rub gultek yuzung jon pora-pora,
Jigar ham qildi ul qon pora-pora.
Jonim ko’rgan jafoning mingda birin,
Bo’lur gar ko’rsa sandon pora-pora.
Kularda ko’rsa og’zi birla tishin,
Bo’lur gulnori xandon pora-pora.
Netong munda o’zin chok etsa g’uncha,
Aningtek bo’ldi chandon pora-pora.
Bag’ir qon qildi amrindinu bo’ldi
Ko’zumda la’lu marjon pora-pora.
Saqoqin kish yaqosi o’pkanidin
Jonim choku giribon pora-pora.
Do'stlaringiz bilan baham: |