aniqlash sohasida birinchi fundamental tadqiqotlar qilindi. Ular birinchilardan
bo’lib ta’lim, malaka, millat sog`ligini etakchi rolini ko’rib bilganlar. Bu
haqida aytgan. O’zining mashhur asari “Siyosiy arifmetika”da (1676 yil) u etarli
darajada batafsil “hunarmand, moryak, soldat, insonlar qiymati...”ni analiz qilgan
va “har bir inson qiymatini hisoblash metodi”ni taklif etgan, unga muvofiq
“insonlarning asosiy massasi xuddi er kabi keltiradigan yillik daromadlarining
yigirma marta ko’paytirgan darajasiga teng”.
boyligini oshiradigan faktorlarga kiritadi. Hozirgi nazariyalarda Adam Smit
tomonidan ilgari surilgan moddiy kapitalni qayta ishlab chiqarish jarayoni bilan
inson qobiliyati o’rtasidagi analogiyaga oid fikrlari juda muhimdir. Adam Smit
aytadiki, “inson ma’lum kasb-hunar yoki ixtisoslikni o’rganish uchun katta mehnat
Петти У. Экономические и статистические работы - М.: Соцекгиз, 1940. с. 154, 156, 171.
7
va vaqt sarflab uni egallaydi. Uni qimmatli mashina bilan tenglashtirish mumkin”.
Bu mehnat “unga o’qishga ketgan xarajatlarini qoplaydi, ko’pincha kapitaldek
foyda keltirishi mumkin”.
Bu masalada A.Smit fikriga ingliz klassik siyosiy iqtisodiyoti namoyandasi
bo’lgan David Rikardo ham qo’shiladi. U o’zining “Nachala politicheskoy
ekonomii i nalogovogo oblojeniya” (Siyosiy iqtisod va soliqqa tortishning ibtidosi)
kitobida mamlakatlarning iqtisodiy taraqqiyotda orqaga qolish sabablari qatoriga
“aholining barcha qatlamlarida savodlilikni etarli bo’lmaganini”
3
kiritadi.
K.Marks ta’kid etgankim, insonning jismoniy, aqliy va ijodiy bunyodkorlik
quvvatlarining oshishi “jamiyatning asosiy ishlab chiqaruvchi kuchi” sifatida
namoyon bo’ladi. U “haqiqiy boylik”dir, boshqa moddiy boyliklar “ijtimoiy ishlab
chiqarishning o’tkinchi lahzalari”dir. Ayniqsa inson qobiliyatining oshishini,
asosiy kapitalni ishlab chiqarish sifatida qarash mumkin. Chunki bu asosiy kapital
insonni o’zi hisoblanadi.
4
Shunday qilib mashhur klassik iqtisodiyotchilarning asarlari inson kapitali
nazariyasining metodologik asoslarini yaratdi.
Barcha iqtisodchi klassiklar tadqiqotlari shunga asoslanadikim, insonning
malakali mehnati kapitalistik ishlab chiqarishning asosiy harakatlantiruvchi
faktoridir. Bunday inson mehnati unga sarflangan investistiyaga nisbatan ko’proq
qiymatni vujudga keltiradi.
Insonni ta’lim olish, tajribalarni egallash va malakali bo’lishi uchun
sarflanadigan xarajatlarning investistion tabiati haqidagi g`oya moddiy kapitalni
ishlab chiqarish jarayoni va insonni unumdor qobiliyatlari o’rtasida analogiya
o’tkazish uchun metodologik asosni tashkil etardi.
Klassik iqtisodiy asarlardagi bu g`oyalar kapitalistik ishlab chiqarishda inson
mehnati roli haqida klassik iqtisodiy nazariyalarda bazis-asosiy g`oya bo’ldi va u
“o’z-o’zidan ma’lum haqiqat”, alohida o’rganishga arzimaydi deb qaraldi.
3
Рикардо Д. Сочинения.- Т.1., М.: Госполитиздат, 1955. с. 89.
4
Маркс К. Капитал. Критика политической экономии / Маркс К., Энгельс Ф. Соч. 2-е изд.,
т.49. - М.: Политиздат, 1974. с. 182-183.
8
XIX asrning mashhur iqtisodchilari: L.Valras, G.Makleod, N.Senior,
D.Rikardoning ikkita asosiy shogirdlari Dj.Makkulox va Dj.S.Mill va shuningdek
I. fon Tyunen, A.Marshal va boshqalar siyosiy iqtisod klassiklarining g`oyalarini
rivojlantirib, iqtisodiy fikrni ma’lum darajada boyitdilar, shu qatorda iqtisodiy
nazariya tarkibida inson o’rni bilan bog`liq yangi metodologik konstepstiyalarni
ham aytdilar:
“Iqtisodiy inson” konstepstiyasi
Metodologik individualizm prinstipi tamoyili.
deb nomlaydilar.
5
XIX asr klassik tadqiqot dasturlari taraqqiyoti va rivojida iqtisodchilarning
kapitalning tabiati va mohiyati haqidagi bahslari muhim davrni egallaydi. Ular
moddiy kapitalni ishlab chiqarish faktori sifatida va insonning mehnat qilish
Do'stlaringiz bilan baham: