O‘zbekiston Respublikasi Oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi Alisher Navoiy nomidagi Toshkent davlat o‘zbek tili va adabiyoti universiteti Nasimxon rahmonov

qaydau men qayda?! Mening xosiyatim yuzni qizartmoqturu sening oda-
ting sarg‘aytmoq. Nazm:
Kimiyo xonand onon kaz xirad begonaand,
Rost m ego‘yand ore, chehrahoshon chun zarast”
(Aqldan begonalar kimyo deb ataydilar. Rost aytmishlar albattaki,
ulaming yuzlari zardur (sariqdur).
Bang eshitgach, mutafakkir* bo‘lib, dedi: “Sen mening xosiyatim-
din g ‘ofilsen va mohiyatimdin qosir; ne qilib tonig‘aysen va ne bilib to-
nig^aysen. She’r:
Ro‘yi zardam raqib nashinosad,
Har chi, donand ki, za’faron chi buvad”
(Sarg‘aygan yuzimni raqib bilmaydi, za’faronning nima ekanligini
eshak qanday bilsin?!)
Bu holatda Bol Chog‘imi so ‘r keldiki, hammashrab edi va hamdam-
li davosin qilur erdi. Nazm:
Chog‘ir tedi: meni sen so‘rma, cy Bol
Ki, e! og‘zida tushtum Bang elindin.
Menga bu Bang doim til tegurur,
0 ‘lubturmen maholu nang elindin.
Bolg‘a kayfiyat malum bo‘ldi, shirinkorlig4 bilan orag‘a kirib, alami
bir-biridin ayirdi- Chog‘ir xush bo‘lib, duo qildikim: “Ey Bol, Tangri
senga uchmoq ro‘zi qilsun va humi bequsur uchmoqkim, meni bu xamri
ilkidin qutqarding”. Chun so ‘z bu yerga yetti, barchalari suhbat bisotin
buzub, har tarafg‘a silotin qurub tarqaldilar. Nazm:
Ul yori parvin bikin jam erdilar bir g o ‘shada,
Oxir naboat ul naqshtek bir-bir parishon bo‘ldilar“.
Ilohye majmui zalolat* parishonlig‘idin va jaholat vayronlig‘idin
asrag'aysen. Omin yo Rab ul-olamin!
(*saxt — qattiq, mustahkam; * oxsumluk — mast, badmast; pushay-
nionlik, kek saqlash; hamla; quultum. * ri ’oyat — hurmatlamoq; e ’tiborga
nlmoq; * sarih — ochiq, aniq, ravshan, oydin; * infiol —