O'zbekiston Respublikasi Davlat bayrog'i to'g'risida

Иккинчидан, исломий одоблар ҳаётнинг барча жабҳалари билан чамбарчас боғлиқдир, бирор жабҳаси тўла тўкис исломий одобдан холи эмас.

Учинчидан, Исломда одоб инсоннинг зийнати даражасига кўтарилган. Шунинг учун ҳам ота-оналарга, ишбошиларга фарзандлари ва қўлостидагиларига одобдан таълим бериш вазифа қилиб юклатилган.

Тўртинчидан, Исломда одоб масаласи иймон эътиқодга, ақийдага боғланган.

Бешинчидан, Исломда одоб масаласи ибодат даражасига кўтарилган. Шаръий одобга амал қилган кишиларга ажр савоб ваъда қилинган ва ибодатларни адо этишда ҳам одоблар жорий этилган.

Барча замонларда, ҳамма ўлкаларда яхши хулқли, олийжаноб, ширинсўз, ҳалим инсонлар жамиятнинг кўрки, одамларнинг аълоси бўлиб келган ва бундан кейин ҳам шундай бўлиб қолади.

Ҳусни хулқ (яхши, чиройли хулққа) қандай қилиб эришилади? Бу ҳақда одоб китобларимизда жуда кўп тавсия ва маслаҳатлар келган:

Абу Дардо р.а.дан ривоят қилинади: Набий с.а.в: “Тарозида ҳусни хулқдан кўра оғирроқ нарса йўқдир” дедилар.

Умар ибн Хаттоб р.а. “Инсонларга чиройли хулқлар билан аралашинглар. Улардан яхши амаллар билан ажралиб туринглар”, деб айтганлар.