O‘zbekiston respubikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi

Dovon (tik joylar) oshish: Ko‘p kunlik sayohatlar asosan tog‘li va tog‘ oldi joylarida o‘tkaziladi. Bunda tabiiyki qirlar, adirlar, soylardan o‘tish, ba’zan esa tog‘ning orqa tomoniga oshish uchun dovondan o‘tishga to‘g‘ri keladi. Bunda yurish o‘tirish, to‘siqliklar, qirrali toshlardan o‘tishning o‘ziga xos qoidalari bo‘ladi. Ularni o‘qituvchi aytib, ko‘rsatib va ogohlantirib boradi.
Dovonlar tog‘larning past-balandligiga qarab turli qiyinchiliklari (kategoriya trudnosti) ega bo‘ladi. O‘quvchi-yoshlar ilk bor dovon oshish sayohatlarida ishtirok etganda birinchi darajali qiyinchilikni (tog‘ning bilandligi 1,5-2 km) tanlashlari maqsadga muvofiqdir.
Gulxan yoqish. Gulxanning asosan ikki turdagi shakllari bo‘ladi, ya’ni ovqat pishirish va kiyimlarni quritish hamda gulxan ortida dam olish, turli suhbatlar qurish. Gulxan yoqish uchun esa ko‘p o‘tin kerak bo‘ladi. O‘rmon xo‘jaliklari, davlat qo‘riqxonalari yoki aholi istiqomat joylariga yaqin bo‘lgan xududlarda tunashga to‘g‘ri kelsa, o‘tin terish va yig‘ishda albatta ruxsat yoki maslahatlar olish shart. Daraxtlarni sindirish, odamlarning yig‘ib qo‘ygan shox-shabbalarini so‘roqsiz yoqish mumkin emas.
Atrofni chamalash va belgilangan joyga mo‘ljallab etib borish: tog‘li va tekislik joylarda har xil belgilar, yozuvlar, yo‘l ko‘rsatkichlar uchrash mumkin. Bunday imkoniyatlar bo‘lmaganda o‘zlaridagi xarita yoki chizma (sxema) orqali chamalab yurishga to‘g‘ri keladi. Bunday sharoitlarda geografiya fanidan o‘rganilgan nazariy bilimlar va amaliy ko‘nikmalardan samarali foydalanish lozim, ya’ni kompas soat, quyoshning (oyning) chiqishi, tushlik va botish jarayonlaridagi o‘lchovlar, tabiati kuzatish qoidalaridan ham foydalaniladi.