O’zbekiston milliy universiteti

Kurs ishi mavzusining maqsadi: Fizikani o’qitishda tizimli tahlil asosini o‘rganishdan iborat.

Kurs ishi mavzusining vazifalari: O‘zbekistondagi barcha ta‘lim muassasalarida fizikani o‘qitish jarayoni.

Kurs ishining hajmi:

II ASOSIY QISM

1. Tizim – bu tizimli tahlilning markaziy tushunchasi. Tizim doimo maqsadga ega, chunki u shuning uchun mavjud va faol ishlaydi.

Muayyan munosabatlar orqali o‘zaro bog‘langan va ular uchun qandaydir umumiy maqsadli funksiyani bajaradigan yoki umumiy maqsadga mo‘ljallangan obyektlar to‘plami tizim (sistema) deyiladi.

Tizim – bu aniq ravishda o‘zaro bog‘langan va ta’sirlashuvchan hamda umumiy maqsadga mo‘ljallangan elementlar majmui yoki to‘plami. Agar xuddi shunday hech bo‘lmaganda ikkita elementni aniqlay oslak, masalan, o‘quv jarayonida o‘qituvchi va o‘quvchi, savdo jarayonida sotu-vchi va xaridor, televideniyeda televizor va teleko‘rsatuvlarni uzatuvchi telestudiya va hokazo, bu demak tizim. Agar bir xil yoki har xil jinsli elementlarni (masalan, tushunchalar, buyumlar, odamlar) yig‘sak (birlashtirsak), bu tizim hosil bo‘ldi degani emas, bu tasodifiy aralashma xolos. Biror elementlarning to‘plami sistema bo‘lishi uchun bu tizimni kuzatish (tavsiflash) imkonini beruvchi tadqiqot maqsadi va tahlil aniqligi bo‘lmog‘i lozim. Masalan, loyihachi yoki sinovchi-tadqoqotchi uchun avtomobil bu tizim, ammo u yo‘lovchi uchun harakat vositasi (transport turi) xolos. Odatda tizim elementlari ma’lum predmet sohasi obyektlari kabi ta’riflanadi. Element (lot. elementum – dastlabki modda) – bu tizimning ma’lum bir funksiyalarni nisbatan mustaqil amalga oshirish qobiliyatiga ega, bo‘linmas komponentasi (qismi). Tizimda ular soni chekli yoki cheksiz bo‘lishi mumkin.

Mashhur rus olimi A. A. Bogdanov o‘zining mulohazalarini ilk bor tizimli yondashuv asosida “Тектология: всеобщая организационная наука” deb nomlangan asarida bayon qilgan va shu tariqa tizimlar nazariyasi fani yaratilishiga asos solgan. U har qanday jarayon yoki ob’ekt muayan tashkillashtirilganlik darajasiga ega bo‘lishi to‘g‘risida gipotezani olg‘a suradi va barcha xodisalarni tashkillashtirish va parchalanish jarayonlari sifatida ko‘radi: ob’ekt elementlarining integrativlik darajasi yuqori bo‘lsa, uning tashkillashtirilganlik darajasi ham yuqori bo‘ladi.

A.A. Bogdanov ta’kidlaganidek, har qanday insoniy faoliyat tashkillashtiruvchi yoki tashkillashtirilganlikni susaytiruvchi bo‘lishi mumkin. Tizim qanaqa sohada bo‘lmasin, raqobatda yaxshiroq tashkillashtirilgan tizimlar zaif tashkillashtirilgan tizimlardan ustun kelishadi. Demak, yangi fan tizimlarning barcha tashkillashtirish shakllarini o‘rganishi va ulardan eng ilg‘orlarini aniqlashi lozim degan fikr tug‘ildi. Shuning uchun, elementlar va quyi tizimlarni optimal tashkillashtirish - tektologiya deb nomlangan yangi fanning bosh vazifasi sifatida ko‘rsatildi. 1948 yilda Norbert Viner tomonidan kibernetika deb nomlangan yangi fan yaratildi. Ushbu fan mashina, tirik organizm va jamiyatlardagi jarayonlarni boshqarish qonuniyatlarini o‘rgana boshladi va murakkab tizimlarning avtomatlashtirilgan ravishda boshqarilishini ta’minlashni asoslab berishga harakat qildi. Natijada avtomatlar, kompyuterlar va turli avtomatlashtirilgan tizimlar kibernetik tizimlar sifatida ko‘rila boshladi. Ammo ushbu fan boshqaruvni avtomatlashtirish bilan cheklanib qolib, o‘z izlanish ob’ektini toraytirib qo‘ydi.

Lyudvig fon Bertalanfi(1901–1972) murakkab tizimlar nazariyasiga birinchi bo‘lib asos soldi. U murakkab tizimlarning umumiy xususiyatlarini ta’riflashga muvaffaq bo‘ldi. U sodda va murakkab tizimlar hususiyatlarini alohida o‘rganib chiqdi. U sodda tizimlar tashqi muhitga nisbatan yopiq bo‘lishi va, aksincha, murakkab tizimlarning tashqi muhitga nisbatan ochiq ekanligini ko‘rsatib bera oldi.

Tizimlar nazariyasi – aslida tizimlar to‘g‘risidagi fan, tizimli tahlil esa - tizimlarni o‘rganish metodologiyasidir.

70-yillar oxirida murakkab tizimlar nazariyasining “sinergetika” deb nom olgan yangi yo‘nalishi paydo bo‘ldi. Ushbu tushunchani 1977 yilda ilk bor mashhur olim German Xaken o‘zining sinergetika fanini asoslab berishga bag‘ishlangan asarida ta’riflab berdi. Sinergetika murakkab tizimlarning ortga qaytmas dinamikasini, ya’ni evolyusisini o‘rganadi. Bunda guruhlar nazariyasi, chiziqsiz muvozanatsiz termodinamika, tenzor tahlili, ofatlar nazariyasi, differensial topologiya, falsafa, mantiq kabi fanlarining metodologik apparatidan foydalaniladi.

Tizimlar nazariyasi va tizimli tahlil - avvalam bor, ilmiy-metodologik fandir. Bu fan ob’ekt, xodisa va jarayonlarni yahlit holatda o‘rganish maqsadida turli usullarni o‘zida qamrab oladi. Bu usullar majmuasi biror-bir murakkab ob’ekt, xodisa yoki jarayonning husususiyatlari, tarkibiy qismlari va funksiyalarini o‘rganib olishga imkon beradi. Natijada o‘sha ob’ekt, xodisa yoki jarayon tizim ko‘rinishiga keltirilib, o‘ning ichki elementlari orasidagi munosabatlari, uning tashqi muhit bilan munosabati, elementlarining muayyan tuzilma asosida bog‘liqligi va muayan maqsad sari intilishi tushuntirib beriladi. Tizimli tahlil usuli har qanday maqsad sari intiluvchi ob’ekt, xodisa yoki jarayonni yahlit holatda ko‘rishni majburlaydi. Tizimli tahlilda ob’ekt va xodisalarni yahlit holatda ko‘rish hususiy holatda ko‘rishdan ustun turadi. Demak, tizimli tahlilda fikr soddalikdan murakkablikga emas, balki murakkablikdan soddalikka, yahlitlikdan tarkibiylikka, tizimdan elementlar sari qarab yuradi. Tizimli tahlil intuitiv qaror qabul qilishlarda qo‘llanilmaydi va ko‘pincha muammoni har-tomonlama o‘rganish, hisob-kitoblarni amalga oshirish va modellashtirish yordamida qarorlar qabul qilish jarayonlarida qo‘llaniladi. Tizim qanchalik katta va murakkab bo‘lsa, tizimli tahlil shunchalik muhim va kerakli tadqiqot instrumenti bo‘ladi.

2.Bugungi kun ta'lim tizimida amal qilayotgan an'anaviy ta'limning mazmunini yangilash va ta'lim jarayonini tashkil etishni tubdan o'zgartirish davr taqozosidir. Buning uchun fizika ta'limi tizimini pedagogik va axborot texnologiyalarni uyg'unlashtirgan holda qo'llash orqali ta'lim samaradorligini yuqori pog'onalarga ko'tarish mumkin. Pedagogik dasturiy vositalar (PDV) — kompyuter texnologiyalari yordamida o'quv jarayonini qisman yoki to'liq avtomatlashtirish uchun mo'ljallangan didaktik vosita hisoblanadi. Ular ta'lim jarayoni samaradorligini oshirishning istiqbolli shakllaridan biri hisoblanib, unda zamonaviy texnologiyalar o'qitish vositasi sifatida ishlatiladi. Pedagogik dasturiy vositalar tarkibiga: o'quv fani bo'yicha aniq didaktik maqsadlarga erishishga yo'naltirilgan dasturiy mahsulot (dasturlar majmuasi), texnik va metodik vositalar, qo'shimcha yordamchi vositalar kiradi. Fizikadan pedagogik dasturiy vositalar (PDV) ga quyidagilarni e'tirof etish mumkin: 1. Matnli material; 2. Elektron jadvallar; 3. Ma'lumotlar bazalari; 4. Grafiklar, diagrammalar, plakatlar; 5. Fizik modellar; 6. Namoyishlar, animatsiyalar; 7. Virtual laboratoriya ishlari; 8. Masala yechishni modellashtiruvchi dasturlar; 9. Testlar, ularni yechish metodikalari, namunalari; 10. Elektron darsliklar va elektron ishlanmalar; 11. Elektron ma'lumotnomalar; 12. Elektron ensiklopediyalar. Fizikani o'qitishda PDVlarni yaratish texnologiyasini amalga oshirish maqsadida ularning an'anaviy vositalardan afzalligini tasdiqlovchi qator ijobiy omillar mavjud. Mazkur omillar didaktik, psixologik, ergonomik guruhlarga ajratildi. Fizika fanini o'qitishda pedagogik dasturiy vositalarga qo'yiladigan talablar asosida yaratilgan DPVdan foydalanish ijobiy natija beradi, ya'ni fizikani o'qitishda ularni qo'llash asosida o'quvchilarning fizika fani bo'yicha ko'nikma va malakalar shakllantirish bilan birga mustaqil ta'lim olish jarayonini osonlashtiradi hamda intensivlashtirishga imkon beradi.

Ta’lim tizimida o‘quv-tarbiyaviy jarayonning samaradorligini yanada oshirish uchun faqat ilg‘or o‘qitish metodlarini ishlab chiqish to‘g‘risida gapirmasdan, shu bilan birga ularning qo‘llanilishiga ham ahamiyat berish kerak. O‘qitish metodlari darslikdan, masala yechish uchun qo‘llanmalardan, demonstratsion tajribadan va laboratoriya ishlaridan ajralgan holda bo‘lmaydi. O‘qitish metodlari o‘qitish jarayonida amalga oshiriladi, ammo darslik matni masalalar mazmuni, demonstratsion tajribalar va laboratoriya ishlari o‘quv mashg‘ulotlarini tashkil etish shakllari bilan chambarchas bog‘langan bo’ladi. O‘qituvchilarni o‘qitish metodlari bilan qurollantirishning bosh yo‘li-bu o‘quv ishlarining strategiyasini, ya’ni o‘qitish tarbiyalash va o‘stirishning vazifalari, fundamental fizik nazariyalar va o‘quv predmetining o‘ziga xos o‘qitish metodlarini amalga oshira borib, har bir darsni o‘quv-tarbiya jarayonining bir qismi deb qarab, darsda asosiy ish shakllarini qo‘llay olish mahoratini egallashdan iborat. Bu sohaga oid misolni keltirib o’tamiz:

Massa tushunchasi. Jism inertligining ham sifat, ham miqdor o‘lchovi bo‘lib, jismlar o‘zaro ta’sirlashganda massasi katta jism (tinch turgan bo‘lsa) kam tezlanish oladi, harakatda bo‘lsa u o‘zining harakat holatini ko‘proq davom ettirishga intiladi, deb xulosa chiqariladi. Shundan so‘ng o‘quvchilarning hayotda ko‘rganlari asosida jism massasini aniqlash (o‘zaro ta’sirlashuvda uning deformatsiyalanish kattaligiga, tezlanishga, bosib o‘tgan yo‘liga taqqoslash va Etalon massaga taqqoslab massalarni o‘lchash bilan aniqlash) usullariga diqqati tortiladi. Bunda o‘quvchilarda inertsion massa haqida tushuncha shakllanadi. Demak tabiatdagi barcha moddiy jismlar massaga ega bo‘lishi, shu bilan har qanday massaga ega bo‘lgan inertlik, tortishish xossasiga egaligi haqida tushuncha beriladi.

Massa tushunchasi chuqur falsafiy tushuncha bo‘lib, materiya tushunchasi bilan bog‘liq holda fazo, vaqt va harakat tushunchalariga borib taqaladi. Massa tushunchasi-materiyaning ba’zi asosiy xossalarini aks ettiradi. Buni biz u yoki bu fizik tadqiqotlarda namoyon bo‘lishida ko‘ramiz:

1. Jism inertlik o‘lchovi sifatida Nyuton qonunlarida namoyon bo‘ladi.
2. Jismlar orasidagi tortishish o‘lchovi eqanligi butun olam tortishish qonunida ko‘rinadi
3. Harakatdagi jism energiyasining o‘lchovi bo‘lishi bilan birga (polvonlar, bokschi, shtangachilar musoboqasida hisobga olish) massa bilan energiyaning orasidagi bog‘lanish: E=mc2 da massaning harakat tezligiga bog‘liq holda o‘zgarishi haqida fikr yuritiladi
4. Elektromagnit jarayonlarning tavsifi elektromagnit massa sifatida aks etadi.
5.Elementar zarralar strukturali bog‘lanishining xarakteris-tikasi (massalar defekti-tinchlikdagi massaning materiya tuzilishi bilan bog‘liqligini tavsiflashda)
6.Jismdagi zarralar sonining o‘lchovi sifatida klassik atomizm, kimyoda, halq xo‘jaligida moddiy noz ne’matlar ishlab chiqarishda;
7.Turli tuman hodisalarni matematik tilda yozishda pro-porsionallik koeffitsiyentining bo‘lishi. Masalan, formulada massa jism olgan a-tezlanishi bilan ta’sir etuvchi kuch orasidagi bog‘lanishni ifodalashda proporsionallik koeffitsiyenti rolini o‘ynashda xizmat qiladi.
Bu sohada qilingan ishlarga asoslanib, massa tushunchasini fizika o‘qitishda qanday izohlash, tushuntirish masalasiga to‘xtalamiz:

1.Massa tushunchasini aniqlash.

2.Massa tushunchasining boshqa tushunchalar bilan bog‘liq-ligini (mareriya, harakat, o‘zaro ta’sir, fazo, vaqt, energiya, ish va h.k) aniqlash.

3.Massa tushunchasini olamning fizik manzarasi taraq-qiyoti nuqtai nazaridan tahlil qilish.

4.Massani metodologik jihatdan tushuntirish yoki e’tiborga olish shu kungacha mavjud bo‘lgan metodik va ilmiy adabiyotlarda bir muncha qiyinchiliklar mavjudligini ko‘ramiz (Massa-materiya miqdori yoki modda miqdori). Klassik atomistikada massani bir jinsli o‘zgarmay-digan zarralar miqdori deb qilingan talqin hozir ham ba’zi o‘qituvchilar bayonida uchraydi yoki KHK va ALni bitirib o‘qishga kirgan ba’zi o‘quvchilar javobida kuzatiladiki, bu tushuncha xatodir.

Massa tushunchasi materiyaning barcha xossalarni o‘ziga aks ettira olmaydi, chunki ilmiy ta’lim-abad «bo‘linmaydigan» hamma jism uchun bir xil bo‘lgan zarra bo‘lmasligini o‘qtiradi. Hozirgi zamon fani klassik fizikani chegaralanganligini ko‘rsatib undagi xulosalarning (shu jumladan massa haqidagi) ko‘pchiligi noto‘g‘ri ekanligini isbotladi. Shuning uchun ham massani moddaning miqdori bilan almashtirish yaramaydi, ya’ni massani materiyaga o‘xshatish-moddiylashtirish xatodir. Massa-tushuncha bo‘lib, modda (materiya) ning inertlik, tortishish kabi xossalarini aks ettirishini ko‘ramiz. Modda tuzilishga ega, ammo massa tuzilishga ega deyish qo‘pol xatodir. Materiyaning eng muhim xossalaridan biri inertlik va tortishish bo‘lib faqat o‘zaro tasirlashuvda namoyon bo‘ladi. Bunda massa materiyaning inertlik, tortishish xossalarining sifatiy va miqdoriy xarakteristikasining o‘lchovi bo‘lib xizmat qiladi. Massa va energiyaning bog‘lanish qonunlaridan ko‘rinadiki, massa jismdagi to‘liq energiyaning o‘lchovi bo‘ladi. O‘lchov tushunchasi-materiyaning u yoki bu xossasini ham miqdoriy, ham sifat jihatdan xarakterlaydigan tushuncha bo‘lib, materiyaning xossalarini ifodalaydi, desak xato qilmaymiz.

Elementar zarralarning o‘zaro ta’sirlashuvida ( yoki jarayonlarda) ro‘y beradigan

Hodisalarniizohlashda yorug‘lik kvanti energiyasi bilan massa orasidagi bog‘lanishni tushuntirishda hisobga olish zarur. Demak, bu yerda massa tushunchasining ham miqdoriy, ham sifat o‘zgarishini ko‘ramiz. Materiya bir holatdan boshqa holatga o‘tganida uning massasi va energiyasi ham miqdoriy, ham sifat o‘zgarishida namoyon bo‘lishi haqida dialektik xulosa chiqarish kerak.

Kuch tushunchasi. Kuch muhim fizik kattaliklardan biri bo‘lib, jismlarning o‘zaro ta’sirini xarakterlaydi. Fizik bilimlarni shaklla-nishida kuch tushunchasi massa, tezlanish tushunchalari bilan bog‘langan. Ko‘p hollarda kuch tushunchasi o’z ma’nosiga mos kelmaydigan atamalar qo‘llaniladi. Masalan, fizikada “tok kuchi” “elektr yurituvchi kuch”, “yorug‘lik kuchi”, “tovush kuchi”; badiiy adabiyotda “tabiat kuchi”, “ruhiy kuch”, “sevgi kuchi” va hakozolar. Ba’zi hollarda metodik adabiyotlarda metodoligik jihatdan ma’qul bo‘lmagan ta’rif-talqinlar uchraydi, ya’ni kuchni go‘yo mustaqil mavjud bo‘lgan qandaydir narsaga o‘xshatishlar, kuch harakatni o‘zgartiruvchi sabab deb qarashlar, kuch tushunchasini o‘zaro ta’sir tushunchasiga qiyoslashlarga hali duch kelamiz.
Shuning uchun ham kuch tushunchasini o‘quvchilar ongida singdirishda metodologik nuqtai nazardan quyidagilarga e’tibor berish kerak bo‘ladi.
1.Kuch-moddiy obektlarning o‘zaro ta’sirini sifat va miqdoriy jihatdan xarakterlovchi o‘lchov.
2.Kuch-vektor fizik kattalik bo‘lib, harakatni bir jismdan ikkinchisiga ko‘chishning ham yo‘nalishi, ham son qiymatini xarakterlaydi.
3.Kuch tushunchasi, nafaqat o‘zaro ta’sir tushunchasi boshqa ko‘pgina tushunchalar (kuch momenti impuls momenti, maydon kuchlanganligi, ish quvvat va hokazo) bilan uzviy bog‘langan bo‘lib, bu tushunchalarning shakllanishida muhim ahamiyat kasb etadi.
4.Kuch tushunchasi moddiy jismlar o‘zaro ta’sirining ham miqdoriy, ham sifat xarakteristkasi bo‘lishi bilan birga hodisalar-ning yuz berish sababi bilan ham bog‘liq (ya’ni sababsiz oqibat bo‘lmasligi).
5.Kuch tushunchasi chegaralangan bo‘lib, harakatning mexa-nik shaklidan tashqari o‘zaro ta’sir va hodisalarga bu tushunchani qo‘llab bo‘lmaydi. (masalan, jismlarning isishi, kimyoviy jarayon-lar, organi tabiatdagi hodisalar). Elektr, molekulyar, yadroviy kuchlar haqida gapirganda harakatning nomexanika shaklining aylanishi kuzda tutiladi.
6.Kuchni o‘zaro ta’sir bilan almashtirmaslik kerak. Kuch-bu o‘zaro ta’sir emas, balki o‘zaro ta’sirning o‘lchovidir.
Dinamika qonunlarini o‘qitishda jism harakatining o‘z-garish sabablarini bilish o‘quvchilarda dialiktik tasavvurning shakllanishida qulay zamin yaratadi.Dinamikaning asosi-Nyuton qonunlari. Inertsiya qonuni bu Nyutonning “Natural filosofiyaning matematik asoslari” (1687-yil) kitobida keltirilgan harakat qonunlaridan birinchisidir. Nyutonning har bir qonuni, xususan, birinchi qonun ham mustaqil ahamiyatga ega. Ba’zan birinchi qonun ikkinchisidan kelib chiqqan degan mulohaza ham uchratiladi. Bu muloxaza tashqi kuch ta’sir etmaganda, F=0 bo‘lganda tezlanish nolga teng, ya’ni jism tekis va to‘g‘ri chiziqli harakat qiladi yoki tinch holatda bo‘lishga asoslangan. Ammo, harakat birinchi qonunning ahamiyati bunga olib kelmaydi. Bu qonunni o‘rganishda ma’lum bo‘lgan qiyinchilik an’anaga aylanib qolgan ta’riflashdir. “Agar jismga boshqa jismlar ta’sir etmasa, u tinch turgan bo‘lsa, tinch holatning to‘g‘ri chiziqli tekis harakatlanayotgan bo‘lsa, o‘zining to‘g‘ri chiziqli tekis harakat holatini saqlaydi”- deyiladi.

Grafik ko‘rgazmali qurollar (plakatlar) o‘quvchilarni murakkab asboblarning tuzilishi, texnik qurilma va mashinalarning tashqi ko‘rinishi va ishlashi bilan tanishtirishga xizmat qiladi. Ular devorga osib qo‘yadigan va tarqatma bo‘lishi mumkin. Plakat va jadvallarni bo‘limlar bo‘yicha saqlash qulaydir. Solishtirma issiqlik sig‘imi, solishtirma qarshilik kabi jadvallarni fizika xonasiga osib qo‘yilsa yanada yaxshi bo‘ladi. O’quvchilarni turli texnik qurilmalar, transport turlari, aloqa, fan va texnika yutuqlari bilan tanishtirishda montajdan foydalaniladi. “Fizika va hayot”, “kosmik parvoz” kabi montajlarni qiziqarli qilib tayyorlash mumkin. Fizika darslarida tez-tez solishtirma va chiziqli diagrammalardan foydalaniladi. Solishtirma diagrammalari orqali moddalarning solishtirma issiqlik sig‘imi, mexanizmlarning FIK ni tasvirlash mumkin. Kattaliklar orasidagi funksional bog‘lanishlarni grafik ravishda tahlil qilishda chiziqli diagramamalardan foydalaniladi.

Grafik – kattaliklar orasidagi funksional bog‘lanishlami tasvirlashdagi muhim ko‘rgazmalardan biridir. Grafik bilan ishlash o‘quvchilaming funksional fikrlash qobiliyatlarini rivojlantiradi, grafik savodxonligini orttiradi, hodisa va jarayonlar orasidagi miqdoriy bog‘lanishlarni chuqurroq tushunishga yordam beradi. Fizika darslarida elektron ko‘rgazmali vositalardan foydalanishning ahamiyati bugungi

pandemiya sharoitida ayniqsa samarali usullardan biri hisoblanishi shubhasiz. Bugungi kunda fizika fanini o‘qitishda ko‘plab usullar mavjud bo‘lib har bir pedagogik metodning o‘ziga xos yangicha qarashlari mavjud hisoblanadi. Fizikani o‘qitishda ko‘plab tizimva qonuniyatlar mavjud hisoblanadi.

Ta’lim jarayoni bir davrdan navbatdagi davrga o‘tgan sari ta’lim mazmuni, vositalari, natijalarida ham o‘zgarishlar yuz beradi: ta’lim mazmuni o‘qituvchidan o‘quvchiga qarab harakat qiladi, bilimlar о’zlashtirilib, faoliyatda ishlay boshlaydi, ko‘nikmalar malaka darajasiga ko‘tariladi, ijodiy faoliyat tajribasi o‘quvchi ixtiyoriga o‘qib, ijod qilish vositasiga, munosabatlar egallanib tevarak-atrofdagi narsa-hodisalarni hissiy baholash omiliga aylanadi. Shunday o‘zgarishlar ta’lim vositalarida ham sodir bo‘ladi. O’quvchi o‘rganilgan bilim, o‘zlashtirilgan faoliyat usulini topshiriq, muamolarni bajarish vositasi sifatida ishlata boshlaydi. O’quv predmetiga oid bilimlar va ularni faoliyatda ishlatish usullari - taqqoslash, guruhlash, tasnif etish bir-biriga uyg‘unlashib o‘quvchilar faoliyatining jadallashuviga olib keladi. Sifat o‘zgarishlari ta’lim natijalarida ham yuz beradi: davrdan davrga o‘tgan sari o‘quvchi mavhum, harakatsiz, atroflicha anglanmagan bilimlardan aniq, tushunilgan, harakatchan bilimlarga qarab boradi, bilimlarni o‘zlashtirishning quyi darajasidan yuqori darajasiga ko‘tariladi, muammo, topshiriqlarni jadallashgan sur’atda bajaradi, o‘zining va o‘zgalar faoliyatidagi kamchiliklarni ko‘ra oladi va tuzata biladi. Bulardan ko‘rinadiki, ta’lim jarayonida yuz beradigan o‘zgarishlarni sezish, anglash, tasnif etish ta’lim davrlarida yanada yaqqolroq sezila boshlaydi.

Fizika ta’limining davriylik qonuniyati to‘g‘risida fikrlashni davom ettirish uchun ta’lim davriyligiga quyidagicha ta’rif beramiz: o‘z harakatining boshlangan nuqtasiga rivojlangan holda qaytib keladigan va yana rivojlanish uchun undan uzoqlashadigan amplitudasi (ko‘lami) kattalashib boruvchi spiralsimon harakatga fizika jarayoni davriyligi deyiladi. Ta’rifga aniqliklar kiritamiz.

1-aniqlik. Fizika ta’limi jarayoni davriyligining bosh xususiyati didaktik hodisalarning rivojlangan holda takrorlanishidir. Unda ta’lim aktlari rivojlanib, ta’lim bosqichlariga, ta’lim bosqichlari rivojlanib ta’lim davrlariga o‘tadi.

2-aniqlik. Fizika ta’limi davriyligining yana bir xususiyati oldingi davrdan keyingi davrga o‘tgan sari o‘rganilayotgan o‘quv materiali - ta’lim mazmunini to‘liq o‘zlashtirish nuqtayi nazarlarining aniqlasha borishidir. O’quv materialini to‘liq o‘zlashtirish talablariga ko‘ra, ta’lim jarayonining axborotlarni o‘rganish, mustahkamlash yoki ishlov berish, tizimga keltirish, sinash nuqtayi nazarlarini farq qilamiz.

Fizikada tebranayotgan jismning dastlabki holatiga qaytib kelishi uchun ketgan eng qisqa vaqt tebranish davri deb yuritiladi. Ishlab chiqarishda «davr» atamasi tez-tez uchrab turadi. Mehnat predmeti ishlab chiqarish davrlaridan o‘tgach, iste’mol tovariga aylanadi. Mehnat predmeti ishlab chiqarishning har bir davrida ma’lum bir shaklga kiradi. Bu o‘zgarishlarning hammasi iste’mol tovarida o‘z aksini topadi. Mehnat jarayonlarida bo‘lganidek, ta’lim jarayonida ham ta’lim mazmuni turli shakllarga olib kiriladi: ta’rif, qoida, tayanch tushunchalar o‘qitish va o‘qish ehtiyojlariga ko‘ra o‘zgartiriladi. Masalan, tezlikka berilgan ta’rifni tahlil qilaylik.

Jismning tekis harakatdagi tezligi jism bosib o‘tgan yo‘lni shu yo‘lni bosib o‘tish uchun ketgan vaqt nisbatiga teng kattalikdir. Yoki birlik vaqt ichida jism bosib o‘tadigan yo‘lga son qiymati jihatidan teng bo‘lgan fizikaviy kattalikka tekis harakat tezligi deyiladi. Keltirilgan ta’rif o‘qitish va o‘qish ehtiyojiga ko‘ra ta’lim mazmunining ilk shakllantirilgan ko‘rinishi bo‘lsa, shu ta’rifni o‘quvchilarning yanada puxta o‘zlashtirishini ta’minlash maqsadida ta’rifning matematik ifodasi

shakllaridan yoki unga taalluqli masalalardan foydalaniladi. v=S/t, (bu yerda v - tezlik, S - yo‘l, t - vaqt), yoki tezlik = yo‘l/vaqt. Velosipedchi har soatda o‘rtacha 27 km yo‘l bosgan bo‘lsa, 6 soatda necha km yo‘lni bosib o‘tadi? Buxoro bilan Toshkent orasidagi masofa 570 km. Shu masofani poezd 10 soatda bosib o‘tdi. Poezdning o‘rtacha harakat tezligini toping. O’rtacha tezlik quyidagicha ko‘rinishlarda yoziladi: v=S/t (bu yerda v - tezlik, S - yo‘l, t - vaqt) yoki

o‘rtacha tezlik=yo‘l/vaqt.

Xulosa o‘rnida shuni aytish kerakki, fizika fani amalyotda keng joriy etilishi darslar sifatini oshirish mamlakat rivojiga ulkan hissa qo‘shadi. Fizikani o‘qitishda o‘qituvchi o‘ziga xos metodlardan keng foydalanish va innovatsion tarzda dars mashg‘ulotlarini olib borishi lozim.

Hozirgi davrda ilm-fan va texnikaning muvaffaqiyat bilan rivojlanishi mutaxasis kadrlardan, avvalo, har tomonlama savodli hamda madaniyatli bo’lishni, tabiat qonunlarini, zamonaviy texnikaning sir-sinoatlarini chuqur bilishni talab qiladi. Shuning uchun ham bugungi kunda zamonaviy texnik va texnologik jarayonlarning xalq xo’jaligida keng ko’lamda qo’llanilishi ishlab chiqarishga yuqori darajadagi intelektual kuchlarning yetkazib berilishiga zaruriyat tug’dirmoqda. Bu esa o’qituvchilar zimmasiga davlat ahamiyatiga molik vazifa yuklaydi. Shulardan biri va eng muhimi fizika ta’limiga qo’yilgan Davlat ta’lim standarti (DTS)ning amaliyotga tatbiqini ishlab chiqish va qo’llashdan iboratdir.

O’quvchilar o’qituvchi rahbarligida fizikadan tizimga solingan bilimlarni egallash, egallangan bilimlarni amaliyotda qo’llash bo’yicha mahorat va malakalarni oladilar, ularning kundalik hayotida, ishlab chiqarishda va texnikada keng qo’llaniladigan fizik asboblar bilan muomala qilish masalasini egallaydilar. Fizika o’qitish – ikki tomonlama jarayon bo’lib, u o’zida o’qituvchilarning faoliyatini (ta’lim berishini) va o’quvchilar faoliyatini (ta’lim olishini) mujassamlashtiradi. O’qituvchi o’quv jarayonini tashkil qila olishi uchun faqatgina fizika asoslari nazariyasi va amaliyotidan hamda fizika o’qitish metodikasidan yaxshi bilimlarga ega bo;lishi yetarli emas. O’qituvchi o’qitish jarayinini va fizik bilimlarni o’zlashtirishning psixologik qonuniyatlarini, malaka va ko’nikmalarni shakllantirish va rivojlantirish, fikrlashlarni, ayniqsa mustaqil fikrlashga o’rgatishni ham bilish zarur. Shuningdek o’quvchilarning yosh xususiyatlari va psixologik rivojlanishidagi indivudial farqlarni, o’quvchilarning qiziqishlari, hohishlari, o’qishga, mehnatga, o’rtoqlariga va o’z-o’ziga munosabatini, biror vazifani bajarishdagi mustaqillik, tashabbuskorlik, talabchanlik, maqsad, intilishi kabi iroda va his-tuyg’u sifatlarini, bilish faoliyatining va aqliy rivojlanishning xususiyatlarini bilishni talab qiladi. Fizikani o’qitishning muhim vazifalaridan biri o’quvchilarning aqliy qobiliyatlarini rivojlantirish muammosidir, buning uchun o’qituvchi aqliy rivojlanishning va aqliy faoliyat usullarning komponentlari hisoblangan tahlil, sintez, taqqoslash, abstraksiyalash, aniqlashtirish va umumlashtirish kabi aqliy operatsiyalar va ular orasidagi bog’lanishlarni bilishi, bunday aqliy operatsiyalar o’quvchilar tomonidan egallanishiga jiddiy e’tiborni qaratishlari lozim. Fizikadan darsda va darsdan tashqari mashg’ulotlarda aqliy rivojlanishning mezoni sifatida quyidagilarni hisobga olish zarur: o’quv materialini o’zlashtirish tezligini, mulohazalar soni bilan aniqlanadigan fikrlashning mazmundorligini, o’quvchilarning analitik va sintetik yo’nalishda fikrlay olish faoliyatini, bir obyektini o’rganish asosida shakllantirilgan aqliy faoliyat usullarini boshqa o’xshash hollarga ko’chira olishni, olingan bilimlarni mustaqil tizimlashtirish va umumlashtirish.

3.Tahlil – bu ma’lumotlarni o‘rganish, umumlashtirish, xulosa qilish, qiyoslash, talqin etish va mantiqan joylashtirish.