Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

u ch u n ham sto l, ham kursi v azifasin i o'tardi. G u lx a n n in g narigi
tom onida g ‘uj b o ‘lib olgan itlar irillashar, tishlashar, lekin birontasi
qop-qora o ‘rm on tom on ga qochib qolishni xayoliga keltirmasdi.
— N im a balo, gulxanni yonidan ketm ay qolishdi, — dedi Bill.
Bir bo'lak m uz solingan qum g'onni q o ‘yish uchun gulxan yonida
cho'kkalagan G enri indam ay bosh irg'adi. U tobutda o'tirib ovqat
yeyishga tutingandan keyingina gapga tushdi.
— Jon shirin-da, baloni bilishadi. Bu yerda ularni boqishsa, u yoqda
biron yirtqichga yem bo'lishlariga aqllari yetadi. Itlarni laqillatib bo'psan.
Bill bosh chayqadi:
— Kim biladi deysan!
Sherigi unga qiziqsinib qaradi:
— U larning farosatidan gum onsirashingni endi eshitishim .
— G enri, — dedi Bill shoshilm ay loviya chaynarkan, — itlarga baliq
berayotganim da bir-birini g'ajigudek b o ‘lishganini sezm adingm i?