Қон босимини пасайтирувчи воситалар

Лозартан (козаар) – ангиотензиннинг АТ₁-турдаги рецепторларининг рақобатлашган антагонисти бўлиб, кимёвий тузилиши бўйича имидазол унумидир. У ангиотензин II нинг барча таъсирларини бартараф этади. Томирлар умумий периферик қаршилигини камайтирганлиги сабабли АҚБни туширади ва натижада юракка бўлган зўриқиш пасаяди. Қондаги альдостерон миқдори-ни камайтиради. Диуретик хоссага эга. Организмдан урат кислотасининг чи-қарилишини кучайтиради (урикозурик таъсир). Ичилганда яхши сўрилади. Организмда ундан АТ₁-рецепторларнинг рақобатлашмаган антагонисти ҳи-собланувчи узоқ таъсир кўрсатадиган фаол метаболити ажралиб чиқади. Мазкур метаболит лозартандан 10-40 марта юқори фаолликка эга. Метаболитнинг қондаги максимал концентрацияси тахминан 3 соатдан кейин юзага чиқади. Лозартан ва унинг метаболити ГЭТ орқали деярлик ўта олмайди. Ҳа-фақонликда кунига 1 маҳал ичишга тавсия қилинади. Бош айланиши, бош оғриши, аллергик реакциялар келтириб чиқариши мумкин. Ҳомиладорликда, эмизикли даврда ва унга нисбатан юқори сезгирликда қўллаш мумкин эмас.
Валсартан (диован) – ангиотензин II рецепторларининг антагонисти бўлиб, АТ₁-рецепторларни блоклайди. Ичишга тавсия қилинади. Артериал гипертензияларда ва юрак сурункали етишмовчилигида қўлланилади. Ножўя таъсирлари: бош айланиши, бош оғриши, диспепсия.
Ирбесартан ҳам ангиотензин рецепторларининг антагонисти ҳисобла-нади. МИЙдан яхши сўрилади. Гипотензив самараси 24 соатгача сақланиб туради. Ножўя таъсирлари камдан-кам юзага чиқиши мумкин.
Телмисартан (микардис) – ангиотензиннинг АТ₁-рецепторларини давомли блокловчи воситалардан бири бўлиб, суткасига 1 маҳал ичилади. Но-жўя таъсирлари камдан-кам пайдо бўлади (диспепсия, фарингит, бронхит, йўтал, тошмалар ва б.). Препаратнинг бошқа хоссалари ҳозиргача тўлиқ ўрга-нилган эмас.
б) Вазопептидазалар ингибиторлари
Кейинги йилларда вазопептидазаларнинг ингибиторлари бўлган гипотензив воситаларнинг янги гуруҳи яратилди. Вазопептидазаларга руҳ-метил-пептидазалар гуруҳига кирувчи ҳужайра мембраналари ферментлари: ангиотензин ҳосил қилувчи фермент ва нейтрал эндопептидазалар киради. Биринчи фермент тўғрисида айтиб ўтилди, иккинчиси эса қатор вазодилятацияловчи пептидларнинг деструкциясида иштирок этади (натрийуретик пептидлар, брадикинин, адреномедулин). Ушбу гуруҳга мансуб бўлган омапатрилат препарати ҳар иккала ферментни ҳам ингибирлайди ва ангиотензин II ҳосил бўлишини пасайтиради ҳамда юқорида айтиб ўтилган вазодилятацияловчи таъсирли пептидларнинг миқдорини оширади. Натижада систолик ва диастолик босим пасаяди ва бу юракнинг меъёрда ишлаши учун қулай шароит яратади. Бундан ташқари, унинг кардиопротектив самараси ҳам мавжуд деб ҳи-соблашади.
Омапатрилат МИЙдан яхши ва тез сўрилади. Жигарда метаболитланади, буйраклар орқали ажратилади. Суткасига 1 маҳал қабул қилинади. Ножўя таъсирлари: бош оғриши, йўтал, диарея, тери тошмалари ва б. Бошқа хоссалари ва ножўя таъсирлари охиригача ўрганилган эмас.
Омапатрилат артериал гипертензияни, юрак сурункали етишмовчилигини ва бошқа юрак-қон томир касалликларини даволаш учун ишлатилади.