Tayanch so‘zlar va tushunchalar
1. Nutq
— odamlarning til vositasi bilan aloqa qilishi.
2.
Nutq madaniyati
— muloqot jarayonida m a’lum til norma-
lariga asoslangan holda m a’noli nutqni ifoda etish.
3.
Nutqni korreksiyalash
— nutqda mavjnd bo‘lgan ovoz, talaffuz
nuqsonlarini to‘g‘rilash.
13.6. Ko‘rish nuqsoni bo‘lgan bolalarning tasavvur, xayol va fazoda
mo‘]ja) olish xususiyatlari
Tasavvur oldin idrok etilgan narsa va hodisalarning xotiramizda
qolgan obrazlaridir. Narsa va hodisalar sezgi organlarimizga bevosita
ta’sir etmayotgan bo‘lsa, ularni istagimiz, xohishimiz bilan ongimiz
da qaytadan hosil etsak, bu jarayon tasavvurdir. Tasavvur idrokka
nisbatan ancha yuqori bosqichdagi jarayon bo‘lib, «u ko‘rgazmali —
hissiy obrazdir» va u ancha umumlashgan holda namoyon bo‘ladi.
Tasavvur xotirada obrazlarning ko‘rgazmali va umumlashgan
holda paydo bolishi bilan tafakkurga o‘tish bosqichi hisoblanadi.
Tasavvur mustahkamlanmasa, vaqti-vaqti bilan takrorlanmasa, vaqt
o‘tishi bilan o‘zgarishi, xiralashishi, sxematik yoki umumlashgan
holga kelib qolishi mumkin. Kuchli his-tuyg‘u bilan bog‘liq tasav-
vurlar o‘ta yorqin va bo'rttirilgan holda xotiramizda uzoq vaqt
saqlanib qolishi mumkin.
Ko‘ruv nuqsoni ko‘ruv idrokini qiyinlashtiradi yoki unga
to‘sqinlik qiladi. Bu nuqson o‘z navbatida tasavvurni ham zaif-
lashtiradi. Ko‘rlardagi tasavvurning o‘ziga xos tomoni shundaki,
ularda ko‘ruv obrazlari torligi (ko‘zi ojizlarda) yoki uning umu-
man yo‘qligi (ko‘rlarda) uchun ham tasavvur doirasi keskin kamay-
gan bo‘ladi. Bu toifa bolalardagi tasavvur jarayoni sog‘lomlarga
nisbatan miqdor jihatdan kamligi bilan birgalikda, u sifat jihatdan
ham farq qiladi. Ko'rlarda tasavvurning miqdor jihatdan kamligini
saqlanib qolgan analizatorlar yordamida (asosan paypaslab — teri
sezgisi) kompensatsiya qilish mumkin. Ammo ko‘rish, masofadan
ko‘rishning o‘rnini hech narsa bosa olmaydi.
241
Ko‘rlardagi obrazlar sog‘lom shaxslarnikidan fragmentarligi,
sxematikligi, kam umumlashganligi bilan ajralib turadi.
Ko‘r va ko‘zi ojizlarda obrazlarning fragmentarligi shu bilan
xarakterlanadiki, ularning tasavvuridagi narsa va obyektlarning
muhim qismi yetishmaydi, tobliq emas, ba’zan tasavvur etilayotgan
narsa va obyektning real tasviriga mos kelmaydi. Narsa va obyekt
larning obrazlarida muhim qismlari yetishmaydi. Narsa, rasm,
tanishda ularning muhim qismi tushib qoladi. Masalan, ko‘r bola
uchun tulkining obrazidagi eng muhim narsa uning katta dumi,
quyonning obrazida esa quloqlari va kalta dumi muhim belgi hi-
soblanadi. Bunday belgilarning fragmentarligi va sayoz umumlash
ganligi
narsa
va obyektlarning haqiqiy obraziga ko‘r bola tasav
vuridagi obrazning mos kelmasligi va tasavvurlarning fragmentar
bo‘lishi teri yordamida sezish yoki ko‘ruv idrokining suksessivligi
(suksessivlik — narsa va obyektlarni bir butunligicha emas, bal
ki birin-ketin idrok etishdir. Bunday idrok ko‘r shaxslarda ko‘ruv
analizatorlari tekshirish maydonining torligi yoki chegaralangan-
ligidan kelib chiqadi).
Sog'lom shaxslarda joyni, narsa va obyektlarni idrok etish
ko‘pincha simultan tarzda (ya’ni joy, narsa va obyektlarni yaxlit, bir
butunligicha) idrok etish yuz beradi.
Tashqi ko‘rinishi o‘xshash, tashqi ko‘rinishida alohida ajralib
turuvchi qismlari kam bo'lgan narsalarni idrok etganda sxematik
idrok shakllanadi. Ko'rlar bunday narsalarni bir-biridan farqlashga
qiynaladilar. Bir xil ko‘rinishdagi qushlar (musicha, kaptar, qarg‘a
va hokazolar)dan, o‘simliklarning (arpa, bug‘doy va boshqalar)
tashqi ko‘rinishi bir-biriga o‘xshashligi sababli farqlashga qiynali-
shadi. Eng muhim belgilar - shakl, tashqi Ico‘rinish, rang, tashqi
a’zolartiing o‘ziga xos xususiyatlari e’tibordan chetda qoladi. Nati-
jada ko‘r va zaif ko‘ruvchi bolalarning tasavvurida narsa va obyekt
larning obrazlari sxematik-ehizgi tarzida shakllanadi.
Ko‘r va zaif ko‘ruvchi bolalarning tasavvur xususiyatlaridagi yana
bir kamchilik narsalar va hodisalar haqidagi obrazlarning yetarli
umumlashmaganligidir. Ko‘ruv nuqsonida sensor tajribaning kam-
ligi, narsa va obyektlar mohiyati va mazmuni, qismlari va qismlar
o‘rtasidagi munosabatlar haqidagi bilim va tajribalarning kamligi
242
bir turga, bir sinfga kiradigan o‘simliklar, hayvonlar va boshqa
n arsalarn i
farqlashda qiyinchilik yaratadi. Ayniqsa, maktabgacha
va
kichik
maktab yoshidagi bolalarning atrof-muhit haqidagi bilim
Vft
tajribasining kamligi umumlashtirishdek muhim ruhiy qobiliyat-
nin g
kuchsizligiga sabab bo‘ladi.
Ko'r shaxslar atrof-olam haqidagi asosiy bilim va ma’lumotlarni
SO‘z yordam ida,
ya’ni atrofdagi kishilarning (ota-ona, o'qituvchilar,
radio,
televizor va boshqalar) yordamida to‘playdi. Ko‘rlar atrof-olam
haqidagi
bilim va ma’lumotlarni sog‘lom bolalarga nisbatan ko‘proq
qiziqish
bilan tinglaydilar. Ko'rishda nuqsoni bo'lgan bolada atrofga
qiziqishi,
ehtiyoji verbal yo'l bilan qondiriladi va mustahkamlana-
di.
Buning oqibatida ko'rlarda ko'ruv tasavvurlar va obrazlarning
kam ligi
(ko'rlarda umuman yo'qligi) narsa va hodisalarning real va
verbal
mazmuni, mohiyati o'rtasidagi ajralish (divergensiya)ga sabab
bo'ladi.
Umumiy psixologiya kursidan ma’lumki, tasavvurning shaklla-
nish
jarayoni uch bosqichda kechadi.
Birinchi bosqich — predmet va obyektlarni farqlash kuchsiz,
ularning o'zaro munosabatlari yetarli anglanmagan.
Ikkinchi bosqich — farqlash murakkablashib boradi. Narsa va
obyektlarning muhim belgilarini farqlash malakasi paydo bo'ladi.
Uchinchi bosqich — narsa va obyektlarning muhim qismi va bel-
gilari
haqida mustahkam bilim paydo bo'ladi. Bu qism va belgilar
o'rtasidagi aloqalar — munosabatlar anglab yetiladi. Bu tasavvur
n in g
oliy bosqichidir.
Ko'rlarda ham tasavvur shakllanishi yuqoridagi bosqichlarda ke
chadi.
Lekin, bosqichlararo vaqt uzoq va qiyinroq kechadi. Ko'r va
z a if
ko'ruvchi bolalar hatto atrof-muhitdagi sog'lomlar uchun yaxshi
ta n is h
narsalarni sog'lomlarga nisbatan qiyin tasavvur etadilar.
Sog'lom bola 4-sinfga chiqqanda tasavvur etish qobiliyati oliy
bosqichga yetgan bo'ladi. Ko'rlar esa maktabda maxsus ta’lim orqa
li
malaka va ko'nikmalarni egallagandan so'ng ham tekshirilgan
o'quvchilarning 1/20 qismining tasavvurlari oliy bosqichga yetishi
aniqlandi.
Ko'pchilik ko'r va zaif ko'ruvchi shaxslarning tasavvurlari 1 yoki
2-bosqichda qolib ketadi.
243
Ko‘rlarning ko‘ruv doirasidan (ko‘zi ojizlarda) ko‘rlarning pay-
paslab tekshirish doirasidan uzoqda joylashgan narsa va obyekt-
lar sxematik, fragmentar tarzda yoki um um an idrok etilm asdan
qolib ketadi. Tasavvur obrazlarining xotirada saqlanishi va mus-
tahkam lanishi uchun, faoliyat davomida uning qayta-qayta idrok
etilishi katta ahamiyatga ega Ko‘rlarda qayta idrok etishning qi-
yinligi ham tasavvurlarning I—II bosqichda qolib ketishiga yoki
xotiradan yo‘qolib ketishiga sabab bo‘ladi. Obrazlar bordi-yu
yo‘qolib ketmasa ham xira bo‘ladi. Fragmentarligicha yoki yetarli
farqlanmaganligicha qolib ketadi.
Erta ko‘r bo‘lganlarning xotirasida ko‘ruv obrazlari juda oz
bo'ladi. Faqat ko‘zi sog‘lom davrda kuchli his-hayajon uyg‘otgan
narsa va hodisalar (chiroyli o'yinchoq, yong‘in va boshqalar)ning
yorqin obrazlari yaxshi saqlanib qoladi. Maktab yoshida ko‘zi ko'r
bo‘lganlarning ko‘ruv xotirasi ancha yaxshi bo‘lib, maxsus ta’lim
jarayonida bilim va tajriba olish faolligi yana oshadi. Katta yoshga
kirib ko‘r bo'lganlarning ko‘ruv tasavvurlari sog'lom kishilarniki-
dan farq qilmaydi.
Ammo, tasavvurlarining mustahkamligi nisbiydir, tasavvurlar
vaqti-vaqti bilan mustahkamlanib turilmasa, ular asta-sekin xirala-
shadi va yo'qolib ketishi ham mumkin. Ko‘rlarning tasavvur xususi-
yatlarini rivojlantirish uchun oilada, maktabgacha va maktab ta’limi
jarayonida quyidagi ishlar olib borilishi kerak:
1. Ko‘r va zaif ko‘ruvchi bolalar va o‘quvchilarni narsa va obyekt
larni kuzatish va paypaslab tekshirishga o‘rgatish.
2. Narsa va hodisalarni, obyektlarni tekshirish malakasiga va
ko‘nikmasiga o‘rgatish.
3. Narsa va obyektlarning muhim qismlarini, unchalik muhim
bo‘lmagan qismlaridan farqlash va topish.
4. Qismlar, narsalar orasidagi bog‘liqlikning qonuniyatlarini
tushuntirish.
5. Sensor tajribani oshirishda mumkin qadar hamma analiza-
torlardan foydalanish.
Ko‘r va ko‘zi ojizlarda fazoviy tasavvurlar va mo‘ljalga olish
o‘ziga xos ma’no kasb etadi.
244
Fazoviy tasavvurlar deb predmetlarning fazodagi o‘rni, shakli,
holati, tuzilishi va harakatining ongimizda aks etishiga aytiladi.
Inson o‘zining turgan jo ‘yini va yo‘nalishini aniqlash uchun
o‘zini va atrofdagi predmetlarning joylashuvini belgi qilib oladi.
Natijada kishi atrof-muhitning, fazodagi narsa va obyektlarning
shaklini, katta-kichikligini aniqlaydi va eslab qoladi.
Buning uchun u o‘zini bitta nuqta deb olsa, atrofdagi predmet-
lardan bittasini yoki bir nechtasini mo‘ljalga olish nuqtasi deb hisob-
laydi.
Uch o‘lchamli fazoda inson atrofdagi narsalarning balandligini,
uzunligi, enini va boshqa olchovlarini aniqlash uchun bu narsani
o‘z bo'yi yoki boshqa biror narsa bilan solishtirib mo'ljalga oladi.
Mo‘ljalga olishda va joyni topishda biz quyidagi oddiy usullardan
foydalanamiz.
Notanish joyga mehmonga borgan vaqtimizda, ikkinchi m arta
shu yerga kelganda adashmaslik uchun (shahardagi uylar bir-biri-
ga juda o‘xshash), shu uy yonidagi qandaydir narsani: simyog‘och,
do‘kon va boshqalarni belgi-mo‘ljal qilib olamiz. Keyingi safar shu
joyga kelganda bizga zarur uyni topishga oldingi safar ko‘z ostiga
olib qo‘ygan «belgilari»miz yordam beradi.
Dengizda bunday belgilar yo‘qligi sababli qadim-qadimdan
kishilar suv oqimi, shamol va yulduzlarga qarab yo‘nalishni belgi-
laganlar.
Sahro va o‘rmonIarda esa tepaliklarning joylashuvi, daraxt
va o ‘simliklarning, shamol esishi va yulduzlarga qarab kishilar
o'zlarining turgan joylarini, joyning tomonlarini va boshqa zarur
yo‘nalishlarni aniqlaganlar.
Hind okeanida joylashgan mayda orollarda ibtidoiy tizimga
yaqin sharoitda yashovchi xalqlar bir oroldagi kishilar, ikkinchi
oroldagi tanishlarinikiga kichik kemachalarda mehmonga borib
qaytib kelishadi. Vaholanki, ba’zi bir orollar orasidagi masofa 1000
km.
Bu xalqlarni tekshirgan olimlar, ular ochiq okeanda suv oqimiga,
to‘lqinlarga, shamolga va nihoyat quyosh va yulduzlarga qarab ke-
malarni boshqarishlarini aniqlaganlar. Yuqoridagi fikrlardan shun-
day xulosa kelib chiqadi, har bir kishining tasavvurida fazoning
245
(atrof-muhitning) «kartasi» bo‘ladi. U o‘ziga zarur joyni topishi
uchun olz xotirasidagi «karta» obraz bilan, atrofdagi joyni taqqoslab
m oijal oladi. Joyni topish uchun uchta vazifa bajariladi:
1. Zarur yo‘nalishni tanlash.
2. Shu yo‘nalishni davom ettirish va ongimizdagi joyning,
yo'nalishning obzori «karta»si bilan solishtirish.
3. Kerakli joyni topish.
Fazodagi obyektlar va narsalarning jo ‘yini, holatini, shaklini
aniqlashda, ularni farqlashda va topishda hamma analizatorlar qat-
nashadi. Birorta analizatordagi nuqson fazodagi yo'nalishni aniq-
lash va moMjalga olishni qiyinlashtiradi. Ko'rlarda bunday holatga
quyidagilar sabab boladi:
Birinchidan, ko'rlar idrok etish maydoni torayadi, idrok etish-
dagi narsalarni o‘zaro taqqoslash, topish, aniqlik kiritish buziladi.
Ikkinchidan, fazoni masofadan turib idrok etish buziladi. Shu
sababli ko‘rlarda fazoviy yo‘nalish malakalarining shakllanishi va
uning avtomatizatsiyasi qiyinlashadi yoki umuman yo‘qqa chiqa-
di. Ko‘zi sog‘lar o‘zining turgan jo ‘yini, zarur yo‘nalishni, joydagi
sharoitni, yo'nalish va yo'lning tuzilishini avtomatik ravishda to-
padi va yuradi. Siz kamdan kam hollarda ish yoki o‘qish joyingizga
borish yo‘lini oldindan rejalashtirasiz va yo‘l davomida bu haqda
o'ylaysiz.
Biz har kuni odatdagi yo‘1, odatdagi transport vositasidan foyda-
langan holda hamma harakatni beixtiyor ravishda bajaramiz. Faqat
odatdan tashqari hollardagina diqqatimiz kuchayib, sezgirligimiz
ortadi.
Aynan shu jarayonni (avtomatizatsiya), ko‘rlar doimo ong osti
nazorati bilan bajarishga majburlar.
Yo‘ldayurish, joyni topish, to‘siq vaboshqalardan o‘tish ko‘rlardan
kuchli diqqat, xushyorlik va «kuzatuvchanlik»ni talab etadi.
V.S.Sverlov ko‘rlarning quyidagi fazoviy yo‘nalishlarini farqlay-
di:
1. Fazoviy kichik narsalarni topish va aniqlash:
a)
juda kichik narsalarni, masalan: ignaga ip o‘tkazish, gulning
g‘unchasini tekshirish va hokazolar. Bu ishlarni bajarishda ko'rlar
ba’zan tildan ham foydalanadilar;
246
b)
bir barmoq yoki bir necha barmoq bilan sezish mumkin
bo‘lgan predmetlar;
d) kaft bilan ushlash mumkin bo‘lgan predmetlar.
2. Yashash va ish joyidagi narsalarni topish va aniqlash: osh-
xonadagi, xonalardagi narsalar, sinf xonasi, ustaxonadagi narsalar.
3. Katta joylardagi narsalar va obyektlar: katta sport xonalari,
teatr, kino zallari, ochiq maydonchalarda narsa va obyektlarni to
pish va aniqlash.
Do'stlaringiz bilan baham: |