Олабўжи романдан катта хикоя

тезлаштиришди: Қўчқоров ҳам, отам... Бўтабой Сўпи! Эҳ, Одил миршаб-
чи? 
Эгамқулова... 
Ҳатто анави Ўзоқ акаям: “Дидингизга қойилман”, деди... Тўғри, бу 
таажжубли: бу ерда қандайдир бир нарсаям бордек... Бироқ 
Турсунтошнинг... 
... “занжирбанд” қилгани нимаси? 
Тағин: ҳаммалари бизнинг аҳил-иноқ ва садоқатли бўлишимизни 
исташади! 
Ҳатто Зикриёхон домла ҳам нуқул эр-хотиннинг бир-бирига 
садоқатидан нақл қилди! 
Аслидаям никоҳ ўқиганда шундай қилармикан? 
Қизиқ...” 
Алқисса, Ултоннинг хулосаси шу бўлди: ўзлари – Баҳор билан ўзи 
бир- бирига чамбарчас боғланди ҳисоб... Бунинг устига шунча одам 

---

330 
кўшиш кўрсатган ва кўрсатаётган, демак... 
... “ячейка”лари мустаҳкам бўлади. 
75 
Абдуқаюм билан Турсунтош тиззалари тегай-тегай деб турган 
жойга ўтиришди. 
– Сизларга қавас қилса арзийди, – деди Дунё. Ва уларнинг 
камтарлик юзасидан айтадиган гапини эшитгиси келмадими, давом 
этди: Қанча турар экан, бу ҳалқалар? 
– Илтимос, у ёғини сўраманг, – деди Абдуқаюм. 
– Лекин сизни бой дейишади. 
Новвой мийиғида кулди. 
– Ҳарқалай камбағал эмасмиз. – Сўнг шошиб қўшимча қилди: – 
Бўтабой Сўпиевичдан мен жуда миннатдорман! Биз новвойхона 
очишдан олдин совхоз билан шартнома тузилиши лозим эди. Шунга 
қараб солиқ тўлашим керак, солиқнинг бир бўлаги кейин менга маош 
бўлиб қайтиши керак эди. Бўтабой ака: “Икки ўн беш – бир ўттиз, деб 
юрамизми? Бор, тандирингни қуриб, нонингни ёпавер. Чойхонага, 
кабобхонага иссиқ нон чиқиб турсин. Келим-кетим бор. Буёқда кўприк 
қуриляпти”, дедилар. Шундан бери ишлаб ётибмиз-да, янга.