Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

қилгандирман, деб ҳам юрибман.
— М ен бир куни Тўлқин М аҳм удовичнинг олдига 
боргандим, у киши ҳам шундай фикрда, лекин шуни аниқ 
б и л ам ан к и Т ол и б қ оти л э м а с , л ек и н бу иш ни ким 
қилганин** аниқ билади. М енинг қўрққан жой им унинг 
ўзи ўша қотилдан қасос олмоқчи эмасм икан, си з нима 
дейсиз, Мели ака?
— Бу гапингиз ҳам тўгри, лекин бу саволингизга уни 
озод қилсангизгина жавоб топиш мумкин.
— Мен ҳам Тўлқинжоннинг фикрини қизим Ойгулдан 
эш итдим, у ҳам Толибнинг озод бўлишига қарши эмас. 
Ш унинг учун ҳам бу ишга аралашгим келди.
— Майли Мели ака, яна бир ўйлаб кўраман буни, лекин 
унинг қамокдан чиқишига қарши одам бор.
— Йўг-е, ким экан у? - ҳайрон бўлиб сўради Мели
ака.
— Ўзи, ҳа-ҳа ўзи. Нима эмиш , у ерда бошлаб қўйган 
ишлари чала қолиб кетармиш, — деб кули б юборди Карим
6 4

---

Бадалович. Мели ака ҳам кулгига қушилди.
— Ҳа, у ердаги ишларидан хабарим бор. Каримжон, у 
ерга бормаганингизга анча бўлибди шекилли, Толибжон 
ишларини якунлаб бўлган, — деди Мели ака. Устоз-шогирд 
маза қилиб кулиб олишди.
— Хўп майли М ели ак а, О йгул к ел с и н , б у гу н о қ  
Толибни чиқарамиз. Ака, сиз менга устозсиз, бир нарсани 
биласиз, бўлмаса буни мендан сўрамасдингиз, — деб Карим 
Бадалович Мели акани кўчагача кузатиб қуйди.
Ойгул хуш хабарни эш итиб, дадасига раҳмат айтди. 
К арим Б адал ови ч дан Т о л и б н и н г в ақ т и н ч ал и к о з о д  
қилинганлигини эш итгандан сўнг қамоқхонага қандай 
бориб қолганини ҳам билмай қолди. Тўлқин Маҳмудович 
бог томондалигини билиб ўша томонга ўтди. Тўлқин ака