Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

— Тўхта, Салим, — деди Санжар уни тўхтатиб. Сейфдан 
бир пачка пул олиб Иззатилла акага:
— Бу йўл харажати ва қолганига уйга бозор-ўчар қиласиз. 
Қайтиш да С алим ж он си зн и уй ингизга таш лаб қўяди.
211

---

Эрталаб бу ерга ишга келасиз. Нима иш қилишингизни 
эртадан кўрамиз, бутунги ишингиз Салимжон билан Азим 
акага қарашиб қўясиз, — деб унга пулни берди.
И зза т и л л а а к а н и н г а н ч а д а н б е р и ш унча п улн и 
ушламагани билиниб турарди. Агар уни Салим «Юринг», 
деб қулидан етаклаб олиб чиқиб кетмаганида ўша ерда 
ҳайкалдек қотиб тураверарди. Улар хонадан чиқиб кетишди.
— Раҳмат, Санжар ака, — деди Ойгул.
— Ойгул, биласанми сен кимсан, — деди Толиб унга 
меҳр билан қараб.
— Ҳа, биламан мен сизнинг хотинингизман — деди 
Ойгул ҳам қилган ишидан мамнун бўлиб, — биласизларми, 
бу одам учун ҳамма ф ирибгар бўлиб қолибди. Л екин 
ҳақиқатдан ҳам туҳматга қолганига, бугун бир кишининг 
ташрифидан сўнг юз фоиз иқрор бўлдим. Кейин иш сиз 
қолиб, ночорлигини сездим. Агар имони бўлса, бу кишига 
ёрдам қилсангиз, ём'он одам га ўхшамаяптилар.
— М айли, бу масала ёп и л ди , у к иш ини ён и м и зга 
оламиз, лекин нима учун бугун эртароқ боришим керак 
эди уйга, — деди Толиб.
— Бу энди бошқа мавзу, борганингизда биласиз, — деди 
Ойгул уялибгина.
— Санжар, балки менга жавоб берарсан, дўстим?
—
Май-.>
1
. лекин бир шартим бор, биргаликда тушлик 
қшг миз, чунки пулим қолмади, — деб кулиб қўйди Санжар. 
Ҳақиқатдан Толибда қам, Санжарда ҳам пул қолмаганди. 
Икки дўст кулиб-кулиб Ойгулни олиб ресторанга насияга