Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

очиб турганди.
Т олиб М ўм ин ака билан сўраш иб хонасига кириб 
Исроилга қунғироқ қилди. Лекин унингтелефони ўчиқэди. 
Нима қилишини билмай, Толиб қайрон эди. «Ким ўзи 
Санжарни олиб кетган. Санжар ҳам аҳмоқ, юр деса олдига 
туш иб кетаверадими?» деган хаёллар билан ўтирганди. 
Хонага Мўмин ака билан Иззатилла ака кириб келди. Улар 
Толиб билан сўрашиб, ўтиришди.
— Толибжон, бу киши келган эканлар, шунга...
— Ҳа, Мўмин ака таниш иб олгандирсизлар. Иззатилла 
ака, ҳозирча омборчилик қилиб турасизми? Кейин яна 
бирор нарса ўйлаб кўрамиз, — деди Толиб.
— Нима ишга қўйсангиз ишлайвераман Толибжон, — 
деди Иззатилла ака.
— М ўм и н ака. ак ан и р асм и й л а ш ти р и б о м б о р н и  
т о п ш и р и н г , м ана э н д и қ ў л и н ги з ҳам ан ча б ў ш а б , 
ўзингизнинг ишингизни хотиржам қилаверасиз.
— Жуда яхши бўлди, юринг ука, — деб энди Мумин 
ака чиқиб кетмоқчи эди, хонага икки киши кириб келишди.
— Бош ҳисобчи ким? — д еб сўради улардан бири 
саломлашмасдан туриб.
— Мен ҳисобчиман, тинчликми? — деди Мўмин ака 
ҳайрон бўлиб.
— Мана бу ҳужжатлар сизга қарашлими?
— Ҳ а, муҳр б и зн и к и , бу С ан ж ар бек н и н г и м зо си , 
кечагина шартнома қилгандик, лекин буларнинг ичида яна 
битта ҳужжат йўқ, — деди Мўмин ака қоғозларни кўздан 
кечириб, — Ҳозир, мана, — деб Санжарнинг столи устидан 
Хужжатларнинг аслини олиб, ичидан чиқим пули ёзилган 
қоғозни олиб кўрсатди.
— Бунинг нусхаси сиздаги хужжатда хам бўлиши керак.
— Биз шуни а н и ^ а га н и келгандик, ксчирасизлар, — 
деб улар кетишга чоғланишганди, Толиб ўрнидан туриб 
уларни тўхтатди.
219

---