Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

эҳсонингизга зор эмасман, — деганча Санжар Аҳмад берган 
сарафан пакетчани унинг чўнтагига тиқиб қўйди.
— Хўп яхши, гапингизни айтаман. Лекин нотўғри иш 
қиляпсиз Санжар, - деб у зарданамо хонадан чиқиб кетди.
7 4

---

Санжар оғуни сотиб оламан, деб ўзини ҳам, Толибни 
\а м бу аблахпардан қутқармоқчи бўлганди.
Сал ўтмай Санжарнинг телефони жиринглади. У Неъмат 
эди. Санжар у билан гаплашиб, пулнинг бир қисмини 
ҳозир, қолганини уч-тўрт кунда тайёрлаб беришга келишиб 
олди. Санжар иш осон битганига хурсанд эди. Пулни бўлса 
дадасидан қарз олиб туриши аниқ эди.
Неъмат ўша куни пулнинг ярмини олиб, қолганига беш - 
олти кунда келишини айтди. Лекин у иблис кўнглига бошқа 
нарсани тутиб қўйганди. Бу икки иблис Санжар ва Толибни 
кузатиб, Толибнинг уйда йўк^игидан фойдаланиб, унинг 
уйига орқа эшикдан киришга ва сумкани олиб чиқишга 
келишишганди. Толиб ўша куни ишхонага эртароқ кетди. 
Ўшанда соат эрташабки 4:30 эди. Ишхона омборига юк олиб 
келаётган машина ўша пайтда етиб келганди. У онасига 
юкни тушириб олиб, қайтиб келишини айтиб шошилиб 
чиқиб кетганди. Соат 5 ярим б ларда Меҳри опа ўғлининг 
келишига қуймоқ қ ,„
1
иб қўяй деб турган эди. Телефон 
қўнғироғи чалиниб қолди.
— М еҳрихонмисиз? — деди гўшакдаги эркак кишининг 
овози.
— Ҳа Мсхрихонман, кимсиз? — деб сўради Меқри опа.
— Биз сизнинг турмуш ўртоғингиз билан биргаликда 
ишлаганмиз. Узр, маҳалла гузарига чиқолмайсизми? Бир 
омонатни бериб кетишим керак эди.
Меҳри опа эрини согинганиданми ёки эрининг бундай 
танишлари баъзида келиб туришганигами, эшикларни ҳам