Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

қилганман, лскин узр, бу сафар билганимдан қолмайман.
73

---

Улардан қўрқадиган жойим йўқ, - деб сўзида қаттиқ туриб 
олди Толиб.
Толиб ҳовлиларининг орқа томонидан ўтган анҳорга 
заҳри қотилни ташлаб юборди. Толиб билан Санжар кўчага 
чиқишганда ҳалиги машина секин юриб кўздан ғойиб бўлди.
Санжар эрталаб иш хон аси га эр тар оқ б о р и б нима 
қилишга ҳайрон бўлиб ўтирарди. Ахир у Неъмат дегани яхши 
одам эм ас эд и . Бундай иш билан ш угулланувчиларга 
одамнинг ҳаёти ҳеч нарса эмаслигини Санжар яхши биларди. 
Агар Толибнинг қилган ишини улар билиш са, дўстининг 
ҳаёти хавф остида қоларди. У ҳар хил хаёллар билан 
ўтирганди. Эшик очилиб Неъматнинг гумаштаси Аҳмад 
кириб келди.
— Салом Санжарбек, мен Неъмат аканинг омонатига 
келгандим, — деди диван га ўтириб.
— Менга қаранг, Аҳмад ака, ўша нарса неча пул туради? 
— деб сўради Санжар.
— А ёлларнинг арзим аган л а ш -л у ш и -к у , уни нима 
қиласиз Санжарбек, — 
деди Аҳмад айёрона қараганча 
мийигида кулиб.
— А \м ад ака, Неъмат ака номарднинг ишини қилди. 
С из менинг бундан хабарим йўқ, деманг фақат. Мен ёш 
боламасман. Агар ўша нарса билан ушлашганида қамалиб 
кетардим. Бориб ўша шеригингизга айтинг, мен номард 
эмасман, ўша нарсани ўзим оламан, фақат пулини икки 
бўлиб бераман. Кўнмаса нарсасидан умидини узаверсин, — 
деди Санжар қатъият билан.
— Санжарбек, бу гапларни унинг ўзига айтинг. Менга 
у нарсанинг ўзи керак, мана бу хизмат ҳаққингиз, — деб 
чўнтагидан бир пакетчани чиқариб унинг олдига ташлади.
— М е н д а б у н д а н б и р к и л о д а н о ш и г и б о р , бу