Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

эшитдим. Мен уни яхшироқ хонага кўчириб ҳам қўйдим. У 
бу ерга келганидан бери ўша орқада боғ яратди. У ҳар хил 
мева ва гул кўчатларини экиб чиқди. Унинг бу ишига ҳамма 
ходим ларим из ўз ҳиссаларини қўш иш ди. Баҳор фасли 
бўлгани хчун. унга кимдир олма, кимдир нок кўчатини 
олиб келиб берди. Мен ўзим \а м ҳар хил гул кўчатларини 
олиб келдим. Орқадаги ариқдан ёз кунлари с\тз оқмай қолади. 
Шунинг учун ҳар куни у менга шланг (резина ичак) олиб 
келинг. дей ди . М ени бўлса иш билан бўлиб ёдим дан  
кўтарилади. Бугун оли б берм асам бўлм ас, қолаверса, 
с и з н и н г о л д и н г и з д а ваъда қ и л д и м , - д е б Т ў л қ и н  
Маҳмудович гапини тугатди.
Ойгул Толиб ҳақидаги бу каби самимий мақтовларни 
кўпчиликдан эш и таётган ди . Т ўлқин ак ан и н г сўзлари 
Толибга бўлган иш ончини, меҳрини оширди. Улар энди 
кетишмоқчи бўлишганди, Санжар шошилганча ресторанга 
кириб келди. У кеч қолгани учун Тўлқин Маҳмудовичдан 
кечирим сўраб, столга ўтирди.
3 6

---

— Ойгул, салом, чарчамай юрибсизми?
— Яхши, раҳмат. си з билан учрашмоқчи эдим , яхши 
келдингиз! — деди Ойгул. Сизларга халақит бермай, деб 
Тўлқин ака ўрнидан туриб чиқиб кетди. Санжар ҳам кузатиб 
қўйиш учун ўрнидан туриб, Тўлқин акага бир нарсаларни 
гапириб унга эргашиб чиқиб кетди. Санжар сал ўтмай қайтиб 
келиб Ойгулнинг рўпарасига ўтирди. У нимадандир хурсанд 
кўринарди. Ойгул С анжарнинг ўзини тутиш ини кўриб 
ундан нафратланаётганди. «Кечагина ҳомиладор хотинини 
уйига жўнатиб ю бориб, бунда
>1
хурсанд юрибди, наҳотки 
туғилажак фарзандини ўйламаса. Ҳ озир ҳам ўша оғунннг