Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

борсам мудроқ босади, аста мослашиб олгунимча шундай, 
тог ҳавосига келсак, жуда зур , м азза қиляпман. Ака, 
чорвангиз анчагина шекилли, мингтага бориб қоладими?
- Ҳ а , б о р и б қ о л а д и . Я на с и гирл ар ҳам б о р . 
С а н ж а р б е к н и н г т а к л и ф и б и л а н унта той ҳам о л и б  
боқяпмиз.
— Шунақа денг, у айтмаганди, от тўғрисида писмиқ,
- деб жилмайиб қўйди Толиб.
- Т ол и бж он . си з тугрингизда куп нарса билам ан, 
о н а н ги зн и н г ҳам қисм атларидан хабар им бор. Лекин 
о т а н г и з ҳақ и да ҳам б и л и ш н и и ст а р д и м , с и з қарши 
бўлмасангиз, кўнглингизни оғритиб қуймасам, албатта.
— Нега энди ака, отам ҳақларида \а р қанча гапирсам
183

---

оз. У киши ҳақида сиз билан ҳаётимнинг охиригача гапирсам 
ҳам чарчамайман. Аксинча кўнглим равшан тортади. Агар 
тирик бўлганларпда, сиз билан тенг ёшда бўлардилар. Дадам 
билан ёшлигимда оз учрашганман. Чунки у киши саҳар 
к етиб, кеч келарди. Баъзида кутиб ўтирардим, баъзида ухлаб 
қолардим. Лекин барибир ишдан бўш пайтларида менга вак^ 
ажратиб, кўп насиҳатлар ва ривоятларни айтиб бсрардилар. 
У киши билан ўтказган лаҳзаларимни ҳеч қачон ёдимдан 
чиқармайман. У киши менга яшашни, ҳар бир нарсага ўз 
кучим билан эришишга ўргатдилар. Инсонларни севишни, 
уларга яхш илик қилиш дан чарч ам асли к н и ҳар д о и м  
уқтирардилар. Ўзлари ҳам шундай қилардилар, билмадим 
ёлғиз ўсганликларигами кўпчиликни яхши кўрардилар. 
Ўзингнинг эҳтиёж ингдан ортиқча нарсаларни олиш дан 
тийилгин. У нарсаларни уйингга кўрк учун қўйгандан кўра 
муҳтожларга бергин ёки ўш анинг пулини бош қаларга