Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

юрагидаги ғашликдан асар ҳам қолмади. Ойгул эрининг бу 
қилган ишидан хурсанд бўлгани учун уни қучоқлаб, ўпиб 
олганини ҳам сезмай қолди. Толиб хотинига билдирмай 
Мели акага машина жўнатганди. фақат такси кечикиброқ 
боргани учун биргаликда келишолмаганди.
Ойгул дадасининг буйнига осилиб олиб:
- Дада, қандай топдингиз, — деди.
- Қизим отангнинг изкуварлиги ёдингдан чикдими?
182

---

— деб Ойгулнинг пешонасидан упиб ҳазиллашиб қуйди. У 
бошқалар билан сўрашпб да врага қўшилди. Анча суҳбатлашиб 
ўтирганидан сўнг, аёллар бошқа хонага чиқиб кетишди. 
Яшаган замонлари билан ҳозирги мустақиллик замони ни 
тошу-тарозига қўйиб суҳбатлари қизиб кетди.
Толиб аллақачон ухлаб бўлганди. Санжар, Салим ва 
Отабек ҳам ўзларига бир мавзу топиб отамлашиб ўтириб 
ярим кеча бўлганини ҳам бил май қолишди.
Эрталаб меҳмонлар тоққа қараб пиёда йўл олишди. 
Маҳкам аканинг чодирига етиб келиш ганда ту шли к пайти 
бўлиб қолганди. Ҳаммалари Санжар ичиб тузалган илоҳий 
доридан чанқокдарини қондириб, унга қараб кулишарди. 
Санжарнинг уз и ҳам уларга қушилиб мазза қилиб кулишиб 
ол ди . М аҳкам ака уларга ў зи н и н г отарини кўрсатиб, 
олдин дан улар учун тайёрлаб қуйилган жойга таклиф қилди. 
У ҳар хил гўш тли т а о м л а р б и л а н у л ар н и с и й л а б  
кўнгилларини оларди. Ҳар ким ўзига суҳбатдош топиб тог 
манзарасидан баҳраманд бўлиб мазза қилишарди.
Маҳкам ака бир четда мудраб ўтирган Толибнинг ёнига 
бориб, унга қимиз узатди.
— Толибжон нима, тоғ ҳавоси ёқмайдими, дейман, -  
деб унинг ёнига утирди.
- Йуге, ака, ёшлигимдан шундайман, бошқа жойга