Namazın Adabı Merhum İmam Humeyni (r a)

İrfani Bir Nükte

İlel’uş Şerayi’de yer alan ve mirac namazını açıklayan bir hadiste de yer aldığı üzere Resulullah (s.a.a) Rabbu’l İzzet tarafından nazil olan nurdan bir mahfe ile Cebrail’in eşliğinde göğe yükselince ve üçüncü göğe vardığında melekler kaçıştılar, secdeye kapandılar, tesbih ettiler ve Cebrail şöyle dedi: Eşhedu enne Muhammeden Resulullah, Eşhedu enne Muhammeden Resulullah” Bunun üzerine melekler toplandılar, Müminlerin Emiri’nin (a.s) halini sordular. Böylece gök kapıları açıldı, Peygamber dördüncü kata yükseldi. Orada Allah’ın melekleri bir şey demediler. Daha sonra gök kapıları açıldı, melekler toplandı Cebrail kametin diğer sözlerini ifade buyurdu.”¹

Ayyaşi Tefsir'inde de bu anlamda hadisler rivayet edilmiştir. Bu hadisten de anlaşıldığı üzere göklerdeki hiçbir melek Ahmedî cemali müşahedeye güç yetiremedi, o mukaddes nuru görünce secdeye kapandılar, dağıldılar, mutlak Hakk’ın nurunu gördüklerini sandılar, ezan ve kametin sözleriyle ise üns makamına geri döndüler. Göklerin kapıları açıldı ve örtüler kalktı.

Dolayısıyla sâlik kimse bu şahadetler vasıtasıyla örtülerden ve risalete şehadette bulunarak yaratışsal özdek örtüsünden tümüyle dışarı çıkmalıdır. Zira yaratıkların en şereflisi olan Peygamber için sabit kıldığı risalet makamı, mutlak fena ve tam istiklalsizlik makamıdır. Zira son mutlak risalet, berzahi ilahi büyük hilafettir. Bu hilafet; zuhur, tecelli, tekvin ve teşride hilafettir. Halifenin kendinden hiç bir bağımsızlığı ve özdeği olmamalıdır. Aksi taktirde hilafet asalete dönüşür ve bu da varlıklardan hiç birisi için mümkün değildir. O halde Allah’a doğru sülûk eden kimse Ahmedî büyük hilafet makamını kalbinin ve ruhunun batınına ulaştırmalı, onun vasıtasıyla hicapları yırtmalı, yaratışsal örtüden tümüyle çıkmalıdır. Böylece bütün gök kapıları ona açılacak ve maksadına örtüsüz olarak nail olacaktır.