Namazın Adabı Merhum İmam Humeyni (r a)

“Doğrusu bunda, kalbi olana veya hazır bulunup kulak verene ders vardır. ” Bu ifade (Kaf/37) ayetinden iktibas edilmiştir.

1^ Araf/143

2^ Araf/143

1^ Bihar’ul Envar, c. 94, s. 8, Mecalis’uş Şeyh’ten, Tefsir-i Ali bin İbrahim, s. 732, Tefsir-i Burhan, c. 4, s. 486, Kafi (Revze) s. 222, 280. hadis

2^ Kaynağı bulunamamıştır.

1^ Örneğin İmam Sadık’ın (a. s), “Ruh alınınca cesedin üzerinde durur” rivayeti hakkında şöyle yazmıştır: “Bu, bundan sonraki ve benzeri bir çok rivayetler tevatür haddindedir ve ayetlerin zahiri de ahiretin ruhani olduğuna delalet etmektedir ve bu da beden bozulduktan sonra nefsin bekasıdır.” Revzet’ul Muttakin, c. 1, s. 492

1^ Müddessir/31

2^ İlm’ul Yakin, c. 1, s. 250 ve Kafi (Ravza) s. 231, 301. hadis

3^ Nebe/38

1^ Tefsiri, Nur’is Sakaleyn, s. 5, s. 389, 9. hadis ve İlm’ul Yakin , c. 1, s. 154

2^ Bihar’ul Envar, c. 1, s. 97

3^ Usul-i Kafi, c. 2, s. 18, Kitab’ul Hüccet, Bab-u Ruhulleti Yüseddidulah biha el- Eimmete, 3. hadis

4^ Bihar’ul Envar, c. 25, s. 64, Kitab’ul İmamet, Ebvab-u Halkihim ve Tiynetihim ve Ervahihim, 3. bab, 45. hadis

5^ İsra/85

1^ Yasin/83

2^ İlm’ul Yakin , s. 1, s. 259

3^ Bihar’ul Envar, c. 56, s. 144’den sonrası, Ebvab’ul Melaike

4^ Meryem/17

1^ Kaynağı bulunamamıştır.

1^ Usul-i Kafi, c. 4, s. 437, Kitab-u Fezlil Kur’an, Bab’un Nevadir 6. hadis

2^ Bihar’ul Envar, c. 24, s. 338, 346, 347 ve Tefsir-i Safi

1^ Burhan Tefsiri, c. 4, s. 487, Suret’ul Kadr, 22. hadis

1^ Usul-i Kafi, c. 4, s. 427, kitab-u fezlil Kur’an, bab-u fezlil kuran 6. hadis

2^ Tefsir-i Bürhan c. 4, s. 480 Suret'ül Kadr, 1. hadis, Hevas’ul Kur'an'dan naklen

3^ Gurer’ul Hikem, 3. Bölüm, “Ra” harfi, 1. hadis

1^ Misbah’ul Müteheccid, s. 534, Ebu Hamza Duası’ndan

2^ Emsal ve Hikem-i Dehhoda, c. 2, s. 579, şairin adı zikredilmemiştir

1^ Furu-i Kafi, c. 3, s. 265, Kitabu’s Salat, Bab-ul Fezl’is Salat 6. hadis

2^ Bakara/2

1^ Neml/62

1^ İlel’üş Şerayi, s. 315, “Mirac namazı” hadisinden bir bölüm

2^ “Zira adetinden biri ihsan, ahlakından biri de bağışta bulunmaktır.”

1^ Misbah’uş Şeria, s. 12, ve Bihar’ul Envar, c. 82, s. 108

2^ Bakara/31

1^ Usul-i Kafi, c. 1 s. 191, Kitab’ut Tevhid, Bab-u Cevami’it Tevhid, 6. hadis

1^ Ankebut/69

1^ Bu hadisi şerifte sırların ve edeplerin beyanı bir araya getirilmiştir. Bu konuda düşünmek Allah’a doğru seyreden kimsenin yüzüne marifet kapılarını açar ve inkarcıların inkarını ortadan kaldırır. Aynı zamanda irfan velilerinin ve yakin ashabının iddialarını teyit etmektedir. Hak ile halvet, ünsiyet hakikati ve Hak Teala'dan gayrisinin terk edilmesini hatırlatmaktadır.

1^ Misbah’uş Şeria, 16. Bab’us Sadis Aşer, “fi-s-Sucud”

2^ Vakıa/74

3^ A’la/1

4^ Mecme’ul Beyan, c. 9, s. 224, Vakia/74. ayetin tefsirinde

5^ Usul-i Kafi, c. 1, s. 153, Kitab’ut Tevhid, Bab-ul Hudus’il Esma, 2. hadis

1^ Elyazmasında dördüncü bölümden önce İmam bu konuyu irfani bir uyarı olarak kaleme almışlardır; ama sonradan bu sayfaların üzerini çizerek haşiyesinde şöyle yazmışlardır: “Bu uyarı fazladır ve silinmesi gerekir. Kitabın yeniden istinsah edilen nüshasında da bu bölüm mevcut değildir, ama bu konu önceki baskılarda bu kitapta yer almıştır ve bu baskıda da silinmiştir.

1^ Araf/29

1^ Misbah’uş Şeria el-Bab-us sabi’ Aşer, fi’t Teşehhud,

1^ Bihar’ul Envar, c. 15, s. 15 “Evvel biziz ve sonlar da biziz. ” Sahih-i Müslim c. 2, s. 585, Sahih-i Buhari, c. 1, s. 36 “Sonlar biziz ve ilkler biziz” şeklinde nakletmiştir.

1^ Misbah’uş Şeria el-Bab-u fi Samın Aşer, fi’s-Selam, Bihar’ul Envar, c. 82, s. 307

2^ Ankebut/45

1^ el-Mevahib’us Seniyye, s. 77 ve Meheccet’ul Beyza, c. 8, s. 58 (az bir farklılıkla)

1^ Hafız

2^ Bihar’ul Envar, c. 94, s. 150, el-Munacat-u Semaniyete Aşr, Münacatun li’l Arifin

1^ Hadid/3

2^ Enfal/17

1^ Tevbe/111

1^ “Lailahe illallah’ul Halim’ul Kerim” Vesail’uş Şia, c. 4, s. 906, Kitab'us Selat, Ebvab-ul Kunut 7. bab, 4. hadis ve Müstedrek’ul Vesail’uş Şia, Kitabu’s Selat, Ebvab’ul Kunut 9. ve 4. hadisler

2^ İstifaze haddine varan çeşitli rivayetlerde yer aldığına göre, eğer bir kimseye herhangi bir amelin sevap olduğu ulaşır ve o da o ameli yaparsa, her ne kadar o rivayet doğru olmasa da, o ameli yaptığı için sevabını elde eder. Bu rivayet “ehbaru menbelaga” rivayetleri diye meşhurdur ve onların anlamı ise sünnet delillerinde müsamahadır. Bihar’ul Envar, c. 2, s. 256, Kitab’ul İlm, 30. bab ve Usul-i Kafi, c. 3, s. 139 Kitab’ul İman ve’l küfr Bab-u Men Belegehu Sevabun Minellah an Amelin

1^ Et-Tevhid, Bab-u Esmaillahi Teala, 29. bölüm 14. hadis

1^ Münacat-ı Şabaniye, Bihar’ul Envar, c. 91, s. 99

1^ Namazdan sonra yapılan zikir ve dualar

2^Vesail-i Şia c. 4 s. 1030, Kitab’us Salat, Ebvab'ut Takib 14. bab, 2. hadis

3^ Furu-i Kafi, c. 3, s. 343, Kitab’us-Salat, Bab’ut-Takib ba’dez Salat ve’d-Dua, 14. hadis

1^ Bihar’ul-Envar, c. 83, s. 332; Sevab’ul-A’mal, s. 149’dan naklen ve Vesail’uş-Şia, c. 4, s. 1024, Kitab’us-Salat, Ebvab’ut-Takib, 9. bab, 2. hadis

1^ Bihar’ul-Envar, c. 24, s. 239, Hisal, c. 2, s. 394, 7. Bab’dan naklen

1^ Dua-i Şabaniye, Bihar’ul Envar, c. 91, s. 99