N. M. Mahmudov, A. Nurmonov, A. Sh. Sobirov

259-mashq.
  Matnni ko‘chiring, uning qaysi uslubda ekanligini toping.
To‘raqul birinchi marta toqqa chiqayotgani yo‘q... Hozir qishloqda yoz,
bu yerga esa bahor endigina qadam qo‘ygandek edi: qiyaliklarni qoplagan
qoqigullar yulduz parchalariday yaltiraydi, qorli cho‘qqilar orasidan yugurib
pastga tushib kelayotgan jilg‘alarning bo‘yida chuchmomalar yaproq yozmoqda.
Quyoshning oltinrang titroq nurlari ko‘zni qamashtirgudek yarqiraydi.
Archazorlardan qushlarning sayroqi ovozi eshitiladi, atrof-tevarakda esa goh
quyosh nurida tovlanib, goh soya-salqinda ko‘zdan g‘oyib bo‘lib, katta-katta
qanotlari sariq kapalaklar uchib yuribdi.
— Chiroyli-ya?! — dedi To‘raqul.
(A. Ko‘chimov)

---

112
260-mashq.
 Matnni o‘qing va uning qaysi uslubga xosligini aniqlang.
Aravakash uning so‘zini ilib oldi:
— Shirin-shirin gap o‘rniga shirin-shirin ashuladan bo‘lsin, opa.
Òa’rifingizni eshitib, jigarlarimiz laxta-laxta qon bo‘lib ketgan.
Salti tegishdi:
— Voy, tovba-yey! Laxta-laxta qon bo‘lganmi? Jabr bo‘lgan ekan...
Aravakash ham bo‘sh kelmadi:
— Qon bo‘lgan yuraklarni bir nafasda yozish sizlarning qo‘lingizda,
opalar! Biz ham dunyoga kelib bir yayraylik-da!
Yana indamasdan o‘tirgan Zebiga endi bu safar Salti yalindi:
— O‘rtoqjon, bir narsa desangiz-chi. Hamma baravar tashna ekan...
Zebi o‘rtog‘ini astoydil koyib berdi:
— Sizdan kelgan gap shumi, hali? Otamning aytganlarini o‘z
qulog‘ingiz bilan eshitdingiz-ku! Eshitib-netib qolsa, nima bo‘ladi?
(Cho‘lpon)