N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

kabi tovlanayotgan paxtalar — «oq oltin koni» ko‘z o'ngingizda namoyon
bo'ladi. Shu boisdan ham «serquyosh diyor» ta’rifidagi:
Bahorlari, yozlari bir-biridan ortiqdir,
Mazali noz-ne ’mati xalqimizga tortiqdir.
misralarining haqqoniyligiga, dil to'la iftixor bilan, teran aql va kuchli
ehtiros bilan aytUganligiga iqror bo'lasiz, o'zbek diyori haqidagi poetik
xulosadan ko'nglingiz shodlikka to'ladi:
Osmon to ‘la uchgan qush
Shu о ‘Ikaning kaptari,
Maqtoviga yetmaydi
Shoirlaming daftari.
Bu о‘Ikaning ustida
Quyosh ham ko'proq kezflr.
Qorli, sovuq izg'irin
Juda kamdan-kam esar.
Shunga ko'ra deydilar:
Serquyosh O'zbekiston:
Baxtiyor bu zamonda
Yashnagan bog'u bo'ston.
O'zbek xalqi orasidan yetishib chiqqan qaysi bir qalam sohibi borki,
u o'z ona diyori — O'zbekiston haqida she’r yozmagan bo'lsin?! Bunda,
eng avvalo, Hamid Olimjon va Oybek she’rlari xotiramizga keladi. Hamid
Olimjon mehnat bilan yuksalayotgan ulug'vor o'lkaning milliy qiyofasini
chizib bergan bo'lsa, Oybek ilm-fanga tomon intilgan diyoming poetik
obrazini kashf etadi, zafar Diyorda esa, bu mavzu tabiat go'zalligi-yu,
boyligi bilan umumlashma obraz sifatida jamol ko'rsatadi.
Ana shunday katta iste’dod egasi Zafar Diyor 1912 yilda Namangan
viloyatining hozirgi Chust tumani, Samsoqtepa qishlog'ida kambag'al dehqon
oilasida tug'ildi. 1916 yilda zafarlar oilasi Toshkent shahriga ko'chib keladt
Zafaming otasi dalada, onasi esa bosmaxonada mehnat qiladilar.
1927 
yilda Zafar to'liqsiz o'rta maktabni bitiradi va Samarqanddagi
Narimonov nomli pedagogika texnikumiga o'qishga kiradi. Texnikumda