N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

bayroqlar va bahor ham allegorik obrazlar galeriyasi — hayvonlar va
parrandalar ham jonli inson fazilatlari bilan payvandlangan, qayta kashf
etilgan bo'ladi.
Zafar Diyor bolalarni sevadi, bolalikni sevadi, jannatmakon
yurtimizni sevadi. Shoir diyorimizga bo'lgan mehrini, muhabbatini she’iga
soladi. U o'zining ko'pgina she’rlarida serquyosh O'zbekistonning
umumlashma poetik obrazini yaratadi. Shoir «Serquyosh o'lka» she’rda o'z
yurtini shunday ta’riflaydi:
Do ‘stlar mening yurtimni
0 ‘zbekiston, deydilar.
Dongg‘i tutgan dunyoni
Bog'u bo‘ston, deydilar.
Osmoni keng, beg'ubor,
Shifobaxshdir havosi:
Dimog'lami chog' etar
Uning shodon navosi.
Shu o'rinda yana bir narsani eslatib o'tish o'rinliki, she’rda
O'zbekistonning geografik o'mi, joylashishi shu qadar mohirlik bilan
chiziladiki, har bir detal yosh kitobxon ko'z o'ngida ma’lum bir manzara
hosil qiladi:
Quyosh boqib Omuga
Oltin sochin taraydi.
Ko'zgu uchun Zuhraga
Sirdaryo ham yaraydi...
She’ming davomida shu kabi obrazli misralar borki, ulami o'qiganingiz
sayin mohir rassomning nafis mo'yqalami bilan chizilgan jozibali va jonli
manzarani tomosha qilgandek bo'lasiz, «Sharbat boiib pishib yotgan»
mevazor-bog'chalarga, «Uzum, olma, behilaming g'arq pishib, uzilib tushib,
yo'lkalar yuzini qoplab olgan» moi-ko'l bog', «sarg'ish palak ostidan imo

---

qilgan handalak»ka, turli-tuman shakarpalak qovunlar pishib yotgan paykalga
sizni boshlashga shay turgan dehqon, hosili dalaga sig‘may, kuzda kumush