- Kim biladi, deysan.
- Bunaqa chaynalm agin-da.
B elim dan m ahkam tutib
o 'zin g g a qattiq tortsang, m en hech narsa qilolm aym an.
Shunday qilm aganing uchun o ‘lar holatga tushsang
ham , yengolm ayapsan.
- B o‘pti. U rinib k o ‘ram an, - dedi u xursand b o ‘lib.
Bu safar ham uning «qistovi» bilan kurashga tush-
dik. M ag ‘lub b o ‘ldim. A taylab: 0 ‘yin halol b o ‘lmadi,
m en boshqatdan tusham an, - deb turib oldim. M aqsa-
dim hisobni ikki-yu ikki qilish edi. MirpoMat v a ’dangda
turm aysanm i, deganday xavotir bilan bir qarab q o ‘y-
di-da, noiloj rozi b o ‘ldi. U belim dagi chorsini q o ‘liga
o ‘rayotib q ulog‘imga:
N om ardlik qilma, - deya pichir-
lab biqinim ga bir-ikki nuqib q o ‘ydi. Bu safar M irpo‘lat
anchagina ter to ‘kishiga to ‘g ‘ri keldi. Men ham oson-
gina taslim b o ‘lishni xohlam adim . G ‘alaba haqida
m utlaqo o ‘ylam asam -da, « o ‘yin»im iz shubhadan xoli,
haqqoniy k o ‘rinish olishini istardim. Xayriyat,
aytgan
gapim raqibim ning yodiga tushdi shekilli, meni o ‘ziga
tortib, dast ko ‘tardi-da, aylantirib yerga urdi va o ‘z kuchi
bilan so f g ‘alabaga erishdi. Yengilganimni tan oldim.
Rolni qoyillatdik shekilli, artistligimizni hech kim sez-
madi. Ertasi kuni u aytgan gapining ustidan chiqish
uchun meni tuman markazidagi
m ashhur yemakxonaga
boshladi. Ikkalamiz m aza qilib kabobxo‘rlik qildik.
Suhbatlashib o ‘tirganimizda: «Seni nega Gagarin deyi-
shadi», dedim qiziqishimni yashirolmay.
MirpoMat m a’yus jilm aydi.
-
U nda men uch yashar bolakay ekanman. Dadam
doim: « 0 ‘g ‘lim G agarin b o ‘ladi, hozir uni osmonga
uchiram an», - deb meni yuqoriga otib o ‘ynatarkan. Bir
safar tepaga k o ‘tarilganim da boshidan d o ‘ppisi tushib
ketibdi. Endi dadam ning qilgan ishiga nim a deysan?
Avval yerdan do‘ppini olib,
keyin meni ilib olmoqchi
b o ‘libdi-da, qara. U ngacha men raketaday uchib kelib
202
rayhon ekilgan shudgorga boshim bilan urilganman.
Yosh bolani X udoning o ‘zi asrar ekan. Baxtimga yer
yum shoq boMgani uchunm i, o ‘lmay qolganm an. Bo-
bom: «Oldin bolani ushlab olib,
keyin d o bppingni
olsang b o ‘lardi-ku, ahm oq, desa dadam: «D o‘ppim
yangi edi-da», dermish. Bu voqea yashin tezligida
atrofga tarqab, ham ma meni Gagarin deb chaqiradigan
b o ‘lgan. Boshim bilan tushganim ning ta ’siri bor-da,
o ‘rtoq. B a’zan kallam ishlamay, m erovga o ‘xshab
garangsib qolaman. A gar yiqilm aganim da bunchalik
uquvsiz, lapashang b o ‘lmasmidim.
Suhbatdoshim ning k o ‘zlari namlandi.
Rahm im kel-
dimi bilm aym an, men uni yaxshi k o ‘rib qoldim. Shu
kundan boshlab MirpoMatdan ham, uning befarosat
otasidan ham xafa b o ‘lm ay q o ‘ydim.
Oradan cham asi biror oy o ‘tgach, «G ulxan» va
«Yoshlik» ju m allarida lagan ushlab kulib turgan sura-
tim chiqdi. Bu m aktabda
katta shov-shuvga sabab
bo‘lgan b o ‘lsa-da, o ‘zim ga unchalik tatim adi. N egadir
Gagarinning rasm iniyam hech b o ‘lm asa birorta gaze-
tada k o ‘rishni juda-juda istardim. Am m o uning surati
hech qayerda bosilm ay qolib ketdi.
Do'stlaringiz bilan baham: