Муратбай нызанов ашык

T oftF a 
к о н а к д а р т е р и п -т е р и п ш а к ы р ы л д ы . К е п конах 
к у т к е н д е й ш а м а с ы ж о к е д и о л а р д ы н . С о й ы сл ы к ты
П алуанбай дайы сы эк е л и п берди. Б асп ак тай серке екен. 
Сойганда еки самар геш ш ыкты.
— Б ун нан ар т ы к м е н к и т сал асан ба? — деди кассап 
серкен и н терисин ж ы йнап атырып.
К о н ы к киретуры н уй лерге кел ген к о н а к т ы н санына 
карап, кимисине еки килодан, ким исине уш килодан геш 
берди. Бир серке аркай ы н жетти тойра. К ейи н келетуилн 
кутлы болсынш ыларга да еки-уш кило ауысты.
— К апам ы сан? — деди И см айы л той д ан кейин екеу- 
ранасы калганда Х анзаданын зулпын сыйпалап.
Ханзада биразра дейин ундемеди.
— Неге ейдеп сорадын? — деди азы рактан кейин.
— К езлериннен кууаныш керм ей турман.
— Мен апам менен арамды ойладым...
— О лар с е н и н той ы н д ы б аск аш а болады деп куткен 
lHbiFap?
— К а п а б о л м а! Е ле а л д ы м ы з д а к е п т о й болады . 
Тунрышымызды суннетлеп той беремиз, косылранымыздын 
жигирма жыллырына, отыз жыллырына!
Ханзада м ы йы к тартты.
Сол куни бет ашаршы балага мийуе ш акадан шыбыкты 
И см а й ы л д ы н ези т аяр л а п б ерд и . 
А
т ы з д э р ы
кеш писер 
алмадан дузиу шакасын сындырып алды.
102

---

— К,ай даракдан алдын,? — деди анасы Исмайылдын 
алып киятырган шыбырын керип.
Исмайыл алманы керсетги Анасы дым ундемеди. Жаксы- 
жаман деп айтпады. Сонда OFaH унамаган екен Исмайылдын 
алран мийуе шакасы. Оны анасы уш жыпдан кейин айтты. 
Ханзаданын. кетермей жургенин сол мийуе шакага жорыды.
— Балам, сол сапары алган мийуа шаканды унатпап едим,
— деди OFaH. — Ш акдны кеш писер алмадан алыпсан. 
Бэлким, келин нин кешигип жургени де соннан шьпар. 
Тубинде аллаталам бийнесип кылмасын.
Бир куни 
a a a H F b i 
шай устинде анасы:
— И смайы лж ан, келин, эуеле кудай кеп перзентли 
боларсыз, тусимде Келин еке/иниз кепшикке лобия сытып 
отырран екенсизлер. Лобияга кепшикти толтырыу кыйын. 
Бирак, сизлердин кепшигиниз толыута мейил берген екен,— 
деди кууанып.
— Хау м ен-ам собык сыттым ба?!—деди Исмайыл 
кулип.
— Кулме! Ш укирлик ет балам! — деди анасы кабак 
шытып. Исмайыл кулген аузын жыйнап алды. Екеуинин 
орнына Ханзада тургелип, енесине тэжим етти.
Келер бэхэр уллы болды.
Исмайыл езинин уйленген уактында отыз терт жаста 
екенлигине ой жууыртты. Ол Ханзададан дерлик бир муше 
улкен еди. Лекин, улкенлиги шырайынан билинбес еди. 
Н ек и ск е окы ура да кеш леу келди. Егер институтка 
ауыллардан бала жыйнамаганда сол колхозда биресе 
табельши, биресе складшыга жэрдемши я есапшыньщ 
касында кемеклесип журе берер еди.
Колхозиа жуде керек еди Исмайылдай азы-кем сауаты 
бар жигитлер. Адамларга мийнет кун жазып билетутын, онын