28
Jizzax shahri viloyatning ma’muriy, iqtisodiy va madaniy markazi
hisoblanadi. Shahar Sangzor daryosi bo’yida, 460 m balandlikda joylashgan.
Toshkent-Samarqand temir yo’l va Katta O’zbekistan trakti yoqasida. Maydon 0,7
ming km
2
. Aholisi 132,5 ming kishi (2000; 1939 y. - 9 ming, 1959 y.- 15 ming,
1970 y. — 35 ming kishi), asosan o’zbeklar; rus, tatar, ukrain, eroniy va boshqalar
ham yashaydi. Toshkentdan 203 km. Temir yo’l stantsiyasi. Iqlimi keskin
kontinental. Yanvarning o’rtacha temperaturasi 1,5°, minimum temperaturasi -35°,
iyulning o’rtacha temperaturasi 28,5°, maksimum temperaturasi - 46°.
Yunon solnomachilari Kiropol va Gazoni alohida tilga olishadi. Arxeo-loglar
Gazoshning o’rnini aniq
va asosli tayin etmasalarda, tarixiy manbalarda uni
Samarqand va Toshkent oralig’ida joylashganligi aytiladi. Olimlar Gazoni qadimiy
Jizzax deb taxmin qiladilar. Toponimist olimlar Jizzax nomini sug’diycha «Dizak»
(«qal’acha») so’zi bilan bog’laydilar. Tarixda u Dizax nomi bilan yuritilgan.
Jizzax O’rta Osiyodan o’tgan bir necha qadimiy karvon yo’lining tutashgan
joyida vujudga kelgan. Yozma manbalarda ilk bor arab geograf olimlari va
sayyohlaridan Ibn Huvkal va muqaddasiylarning asarlarida Ustrushonaning Faknon
viloyatidagi shahar deb tilga olinadi. Shahar arablar istilosidan oldin ham mavjud
bo’lgan. Jizzax IX –
X asrlarda somoniylar, XI – XIII asr boshida qoraxoniylar,
Xorazmshohlar davlati, XIV – XV asrlarda temuriylar davlati, XVI – XVIII
asrlar 1 - yarmida Buxoro xonligi, 18 - asr ikkinchi yarmidan 1866 yilgacha Buxoro
amirligiga tobe bo’lgan. Shahar bir necha marta inqirozga uchrab,
yana qayta
tiklangan. XVI – XVII asrlarda aholi hozirgi eski bozordagi O’roteppaga ko’chgan.
XIX asr 60 - yillarida u ham xarobaga aylangan. Keyinchalik yana tiklangan. XIX
asr ikkinchi yarmidan Turkiston general-gubernatorligi tarkibiga kiritilgan. Jizzaxda
tegirmon, juvozxona, temirchilik ustaxonalari, kulolchilik korxonalari va boshqalar
ishlab turgan. Shahar XVI – XIX asrlarda ko’pgina tarixiy voqealarning guvohi
bo’lgan. 1571 yilda Abdullaxonning Dashti qipchoq, xoni Boboxon va Toshkent
hokimi Darveshxon bilan Jizzaxdagi to’qnashuvi shaharga ko’p talafot yetkazgan.
1866 yil 12-18 oktyabrda Jizzax qal’asi rus bosqinchilari tomonidan to’pga tutilib,
29
vayronaga aylantirilgan. 1916 yildagi Jizzax qo’zg’olonida shahar rus
mustamlakachilari tomonidan yana vayron qilinib, aholi shafqatsiz qirilgan.
Viloyatdagi ko’pgina qadimiy va o’rta asrlarda bunyod etilgan me’moriy
yodgorliklar bizgacha yetib kelmagan. O’rta asrlarga oid ko’pgina qal’a-qurg’on
va karvonsaroylar tepa va qo’rg’on (Kultepa, Oqtepa, Rabot, Qo’g’ontepa,
Xonimqo’rg’on, Kaliyatepa) kabi nomlar bilan ataladi. Bularning soni 100 dan
ortiq Jizzax va G’allaorol tumanlari hududidagi
Takalisoydagi qoyatoshlarda
ibtidoiy chorvachilik, ovchilik davriga oid mingdan ortiq, rasm, Baxmal,
G’allaorol, Jizzax tumanlarida juda ko’p yer osti yo’llari saqlangan. 1956 yilda
Baxmal tumani hududidan Budda ibodatxonasi qoldiqlari topilgan. Parpiota, Malik
Girqushoq, Avliyoi Serob, Nuriddin masjidlarining qoldiqlari saqlangan.
Forish
tumanida qadimiy «Band» to’g’oni qoldig’i hozir ham mavjud. Jizzax tumanida
Uzunota qabri mavjud.
Do'stlaringiz bilan baham: