Миллий fоя ва миллий маънавий қадриятлар маъруза режаси

Халқ фаровонлиги ғояси, унинг моҳияти ва йўналишлари. Тарих ва тараққиётнинг бош мақсадларидан бири - бу халқ фаровонлигига эришишдир. Мамлакатимизда амалга оширилаётган ислоҳотлар инсон учун, унинг фаровон ҳаёти учун хизмат қилиши керак.
Мамлакатимизда амалга оширилаётган ислоҳотларнинг олий мақсади - халқимизга муносиб турмуш шароити яратишдан иборат. Яъни ислоҳот - ислоҳот учун эмас, инсон учун, унинг фаровон ҳаёти учун хизмат қилиши лозим. Жамиятимиздаги ҳар қандай янгиланиш, ҳар қандай ўзгариш моҳия-тида ана шу мақсад мужассамдир.
Бу ҳақиқатни одамлар онгига сингдириш, кенг аҳоли қатламларининг ислоҳотлар моҳиятини англаб етишга ва унинг фаол иштирокчисига айланишига эришиш зарур. бунинг учун эса уларнинг дунёқарашини, ҳаётга, меҳнатга, ерга муносабатини тубдан ўзгартириш муҳим аҳамият касб этади. Чунки фаровон турмуш асоси - эркинлик, тадбиркорлик ва ташаббускор-ликдир. Биз буларнинг ҳар бир ҳақида қисқача тўхталишни лозим топдик:
1. Эркинлик - фаровон турмуш асоси. Мамлакатимиз Президенти Ислом Каримов ўзининг қатор асар ва чиқишларида бу масалага алоҳида эътибор бериб келмоқда. Хусусан, «Ўзбекистон ХХI асрга интилмоқда» асарида мамлакатимиз учун ХХI аср бошларидаги асосий устувор йўналиш-ларидан бирини ҳам ана шу масала бош вазифа қилиб қўйилди. “Биринчи устувор йўналиш - мамлакат сиёсий, иқтисодий ҳаётини, давлат ва жамият қурилишини янада эркинлаштириш”³.
Давлат қурилиши ва фуқаролик жамиятини шакллантириш жараён-ларини эркинлаштириш масаласи ҳам катта аҳамият касб этади. Бу бора-даги асосий вазифалар ҳокимият барча тармоқларининг бир-биридан мустақил ҳолда иш юритиш тамойилларини мустаҳкамлаш, ҳокимият ваколатларини нодавлат ва жамоат ташкилотларига, фуқароларнинг ўз-ўзини бошқариш органларига босқичма-босқич ўтказа бориш, уларнинг ҳақ-ҳуқуқларини ва эркинликларини муҳофаза этишни кучайтиришдан иборат.
Президент Ислом Каримов 2005 йил 28 январда Ўзбекистон Республикаси Олий Мажлиси Қонунчилик палатаси ва Сенатининг қўшма мажлисидаги йиғилишида бу масалага алоҳида эътибор бериб шундай деган эди: «Давлат қурилиши ва бошқаруви соҳасидаги энг муҳим вазифа бу қонунчилик ҳокимияти бўлмиш мамлакат Парламентининг роли ва таъсирини кучайтириш, ҳокимиятнинг қонунчилик, ижро ва суд тармоқлари ўртасида янада мутаносиб ва барқарор мувозанатга эришишдан иборат». Шунингдек, юртбошимиз «Кучли давлатдан - кучли фуқаролик жамияти сари» тамойили ҳақида тўхталиб, ўзини-ўзи бошқариш органлари - маҳалла, маҳалла қўмиталари ва қишлоқ фуқаролик йиғинларининг роли ҳамда ваколатларини амалда кучайтириш лозим»лиги баён этилди⁴.
Иқтисодиёт соҳасини янада эркинлаштириш мақсади - биринчи навбатда давлатнинг бошқарув ролини чегаралаш, хўжалик юритувчи субъект-ларнинг иқтисодий эркинликларини ҳамда иқтисодиётнинг барча соҳаларида хусусий мулк миқёсларини кенгайтириш, мулкдорларнинг мавқеи ва ҳуқуқ-ларини мустаҳкамлаш демакдир.
2. Тадбиркорлик - фаровон турмуш асоси. Президентимиз Ислом Каримов 1994 йил 16 декабрда Президент ҳузуридаги Иқтисодий ислоҳот, тадбиркорлик ва хорижий сармоялар бўйича идоралараро Кенгашнинг навбат-даги мажлисида “Тадбиркорлик - иқтисодиёт келажаги” мавзуида мазкур масала юзасидан ўз фикр-мулоҳазаларини баён этган эди. Унда бозор муно-сабатларига ўтишнинг кейинги босқичида қуйидаги 3 та устувор йўналишни белгилаб берди:
“Биринчи асосий масала” - мулкни давлат тасарруфидан чиқариш ва хусусийлаштириш борасидаги ишларни охирига етказишдан иборат. Ислоҳот-нинг асосий маъноси ва керак бўлса, негизи бу - мулкни ҳақиқий эгасига топшириш, тадбиркорликка кенг имконият очиб беришдир⁵.