XXI asrda Islom: Postmodern dunyoda qiblani topish. Timoti J. Uinter
www.ziyouz.com
kutubxonasi
161
hisoblanadi. Ushbu aqidaparastlikning o‘ziga xos xususiyati muqaddas bitiklarning
haqiqiy va hech narsa qo‘shilmagan tafsiriga ishonishdir. Tavrot ham, Injil ham,
ularda
buyurilgan ijtimoiy-siyosiy amrlar Alloh haqiqatining chin ifodasidir. Jamiyat qurish
uchun kerak bo‘lgan ushbu loyihani Allohning o‘zi Kitobida nihoyatda batafsil va hech
qanday savolga o‘rin qoldirmaydigan qilib tushuntirib bergan; o‘rta asrlar hamda
zamonaviy yoki liberal protestant cherkovi muassasalari ilohiyotshunosliklari
Allohning
kalomiga zid bo‘lgan inkrustatsiya - qurama narsalardir.
Amerika Qo‘shma shtatlarida yaqin-yaqinlargacha ushbu aqidaparastlik va joriy etilgan
cherkovlarning an'anaviy dini o‘rtasidagi tafovut qishloq joylardan iborat kambag‘al
janub bilan sanoatlashgan va madaniyati taraqqiy etgan shimol o‘rtasidagi tafovut ham
edi. Aqidaparastlik o‘z kuchini Taqiq davri singari tashqi dunyodan uzilib qolgan
hodisalarda ko‘rsatishi mumkin, biroq 20-asrning 60-yillarigacha aqidaparastlik,
umuman olganda,
Baybl Belt
[518]
da ildiz otolmasdan qolib ketdi.
"Chodirdagi voiz" - kezgindi chol usuli o‘rnini egallagan televidenie paydo bo‘lishi bilan
tez orada bunday vaziyat o‘zgarib ketdi. Villi Grehem ilk marta 1951 yili televidenieda
paydo bo‘ldi, boshqa bir voiz Oral Roberts esa oradan uch yil o‘tib televidenieda ilk
marta ko‘rinish berdi. Efir to‘lqinlari orqali uzatilgan va'z va unda jamg‘armalarga
moddiy yordam berishni so‘rab qilingan iltimos oqibatida kutilmaganda teleevangelistlar
cho‘ntagi pulga to‘lib ketdi. Neft tufayli orttirilgan boylik vahhobiy dindorlarning qo‘lini
qanchalik uzun qilgan bo‘lsa, Amerika tomoshabinlarining boyligi
ham yevangelistlar va
xristian aqidaparastlariga beqiyos imkoniyatlar berdi.
Yevangelistlar yadrosining ijtimoiy asosi ham Yaqin Sharqda paydo bo‘lgan mana shu
vahhobiylik bilan hayratlanarli tarzda o‘xshash edi. Jill Kepel ko‘rsatib berganiday, 1970
yilga qadar yevangelistlar, asosan, urushdan so‘nggi gullab-yashnagan jarayondan
chetga chiqib qolgan edi. Ularning aksariyati qishloq
joylarda yoki janubdagi va
markaziy g‘arbdagi kichik shaharlarda istiqomat qilishar edi. Kuzatuvlarning shahodat
berishicha, ularning 43 foizi aholisi soni 2500 kishidan kam bo‘lgan shaharchalarda
yashab kelgan.
20-asrning 70-yillarida iqtisodiy jihatdan ancha rivojlangan janubda yosh
yevangelistlarning ta'lim olish ishlari keskin yaxshilanib keta boshladi. 1960 yili ularning
faqat 7 foizi universitetlarga o‘qishga kirgan bo‘lsa, 1975 yilga bu nisbat 23 foizga yetdi.
Ular shaharlarga ko‘chib kelgan yoki endi sanoatlashayotgan
va gullab-yashnayotgan
janubdagi o‘ta chaqqon safarbar aholiga aylana boshladi. Ayni hol Jerri Falvell singari
kishilarga tabiiy tarafdorlarni ko‘paytirib berdi. Yozuvchi Frensis Fitsjeraldga ko‘ra:
Falvell mutasaddilik qilayotgan ibodatxonaga keluvchilar yangi o‘rta sinf (ehromi)ning
uchida turadi. Ular xizmatchilar, texniklar, kichik biznesmenlar
hamda yangi
zavodlardagi malakali, chala malakali ishchilardir.
Falvellning o‘ta safarbar, ammo shu bilan birga, nisbatan tortinchoq muhandislar va
texnologiya talabalaridan iborat izdoshlarining hayoti islom uyg‘onishi faollarining
ijtimoiy kelib chiqishini yodga soladi. "Moral Meyjoriti"
[519]
va vahhobiylarning
peshqadam vakillari "aksilaslzodalar"ni yaratishga urinmoqda. Ularga ko‘ra,
"aksilaslzodalar" dunyoviy
zodagonga qarshi borib, ko‘pincha ideallashtiriladigan
XXI asrda Islom: Postmodern dunyoda qiblani topish. Timoti J. Uinter
Do'stlaringiz bilan baham: