Microsoft Word shaytanat3 ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
173
qolishi ham mumkin...» 
— Ular do‘st bo‘lmaydilar. 
— Vaqti kelib senga yaqin bo‘lishadi. 
— Hech qachon! Men ularni o‘la-o‘lgunimcha kechirmayman. 
— Bobomning gaplarini unutma: musulmon kechirimli bo‘lishi kerak. 
— Yo‘q! Ular musulmonning ishini qildilarmi? Ular musulmonmi? Yo‘q, kechirmayman! 
Akasi o‘shanda xo‘rsingan edi... 
Keyin... 
Keyin o‘qishni tashlaganida ham tun bo‘yi suhbat qurgan edi. 
— Sen o‘zingcha adolat topmoqchimisan? — deb so‘ragan edi akasi. 
— Topaman, aka. 
— Yo‘q narsani topish mumkinmi? 
— Dunyoni faqat zulmat qoplamagan-ku, yorug‘lik ham bor-ku? 
— Sen o‘zingni o‘zing nobud qilasan. 
— Hamma o‘zini olib qochaversa nima bo‘ladi? 
— Sen tanlagan yo‘lda yuholar bor. Ilonni yutib, dumini ko‘rsatishmaydi. Sen shunday 
bo‘la olasanmi? 
— Mening yo‘lim boshqa. 
— Qo‘y ham, bo‘ri ham bolaligida ona sutini emadi. So‘ng... ulg‘aygach, biri o‘t yeydi, 
biri esa uning go‘shtini... Bo‘ri qo‘yxonada ulg‘aysa o‘t yeydimi? Zinhor! 
— Men... bo‘rimanmi? 
— Yo‘q, qo‘ysan. Bo‘rilarga maysaning ta’mi yaxshiligini o‘rgatmoqchisan... Ehtiyot 
bo‘l... 
Dil dog‘langan, bardosh bog‘langan damlar. Turmaning bir kishilik zax xonasi. O‘limtik 
chiroq xira nur taratadi. Tunmi, kunmi, bilib bo‘lmaydi. 
Yolg‘izlik saltanatining asiri — Zohidning ruhlari kishanlangan. 
O‘zining bu yerga kelib qolishi sabablarini axtaradi. 
Akasi bilan bo‘lgan xayoliy suhbatlari yodiga tushadi, tushaveradi.
So‘ng... 
Tashqarida sharpa eshitildi.
Keyin eshik sharaqlab ochiladi. Ana shu sharpa, ana shu sharaqlash yolg‘izlik saltanatini 
mahv etadi. So‘ng ovoz: 
— Sharipov, chiqing.
Chiqing... qayoqqa chiqadi? So‘roqqami? Kim so‘roq qiladi, o‘sha ajinami? 
So‘roq xonalarini chetlab o‘tishdi. Buyumlarini qaytarishdi. 
— Ozodsiz. 
Buncha sovuq ohangda aytdi bu shirin so‘zni... 
Tashqariga chiqdi: oftob bulut bilan hanuz olishadi. Kechasi bir sidra yoqqan qorni 
ushlab qolgan daraxt shoxlari vazmin chayqaladi. Oftob mo‘ralagan paytda qor zumrad 
kabi yaltiraydi. 
Osmondagi yulduzlar Yer yuzini charog‘on etolmagani kabi bu manzara uning ko‘ngliga 
chirog‘ yoqa olmadi. O‘zi bunda, ozodlikda bo‘lsa ham ruhi hali ham bir kishilik qamoqda 
edi... 
U ko‘chada turib, qayoqqa borishni o‘yladi. Bir ko‘ngli prokurorga kirib «Xodimlaringizni 
shunday xor qilib qo‘yasizlarmi?» deb janjallashmoqchi ham bo‘ldi. Keyin bu fikrdan 
qaytib, Said Qodirovning huzuriga yo‘l oldi. «Har qalay meni ogohlantirgan edi, bir 
narsani biladi u», deb o‘yladi. 
— Keling, sizni kutib turgan edim, — dedi Said Qodirov uni qarshilab. — Hozir safarga 
ketishim kerak. Men hammasidan xabardorman. Siz mendan «Nega bunday bo‘ldi?» deb 

---

Shaytanat (3-kitob). Tohir Malik