Microsoft Word shaytanat2 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
192
Ovoz tindi. Ammo Anvarning ruhiga egalik qilayotgan shaytoniy his uni o‘rnidan 
turishga, choyshabni olib yirtishga undayverdi. Nihoyat, u o‘rnidan turdi-da, choyshabni 
olib yirtdi. Arqon qilib eshdi. So‘ng eshik tomon yurdi. Ostonaga yetganida iziga qaytdi. 
Qog‘oz-qalam olib yozdi. G‘ira-shirada yozayotgan xatlari beo‘xshov chiqayotganligiga 
e’tibor ber-    madi. 
Tasodifni qarangki, uning yozganini o‘sha — yonog‘ida tukli xoli bor navbatchi hamshira 
birinchi bo‘lib o‘qidi: 
 
Boshginamga ag‘anagan, katta tog‘lar, alvido! 
Men ketarman hasratlanib, ruhi sog‘lar alvido! 
Bu dunyoning sho‘rishiga navnihollar tebraning, 
Esliroq bog‘boni yo‘q, qoldi bog‘lar alvido! 
               Asqar Qosim. 
 
Hamshira buni o‘qib, tushunmay yelka qisdi-da «qiziq, g‘irt jinni ekan-ku», deb qo‘ydi.