Microsoft Word shaytanat1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
127
Anvar sahifalar orasiga barmog‘ini qo‘yib, kitobni yopdi. 
— Bo‘ldimi, endi ishondingizmi? 
— Sen endi, o‘qiganingni manga tushuntirib ber. 
— Xudo iymonni farz etti, demoqchi. 
— O‘qiganingda Xudo degan so‘z yo‘g‘idi-ku? 
— Yazdon — Xudo degani. Qahhor, Jabbor deganda ham Xudoni anglaydilar. Xudoni 
anglatuvchi so‘zlar ko‘p. 
— Bolamdan aylanay, shuncha narsalarni bilasanu pismayib, indamay yurasan-a? 
Onamning ko‘zlari ko‘r bo‘p qogan, shu bechoraga yaxshi narsalarni o‘qib beray, aytib 
beray, demaysan. Man saning noningga zormasman, bolam, yaxshi gapingga zorman... 
— Risolat kampir keyingi gapini hasrat ohangida aytdi. Ovozi titrab ketganini sezgan 
Anvarning yuragi siqildi. 
— Oyijon, kitobni hozir olib keldim. Hali o‘zim ham o‘qib chiqqanim yo‘q. Shpioningiz 
bexato ishlashini bilganimda, yo‘ldayoq o‘qib kelardim. 
— Gapni darrov egrilikka burma. Mani kelinimdaka kelin yo‘q bu dunyoda. Shpionlik qilib 
uyiga gap tashibdimi, yo ko‘cha-ko‘yda valaqlab yuribdimi? Xudoga shukr qilsang-chi? 
Anvar onasining osonlik bilan chekinmasligini bilgani uchun doim qo‘llaydigan himoya 
usuliga o‘tdi — gapni hazilga burdi: 
— Menday er nasib qilganiga Xonzodangiz shukr qilsin. 
— San bolaga xotin zotining chidashi qiyin. 
— Oyi, tergov tamom bo‘ldimi? 
— Chiqib keting, demoqchimisan? Haydamasang ham ketaman. 
Risolat kampir o‘rnidan qo‘zg‘almoqchi edi, Anvar tezgina borib yoniga o‘tirdi-da, 
yelkasidan quchdi. 
— Xuddi xo‘ja qiziga o‘xshaysiz-a? Jahlingiz chiqmasin, hazillashyapman. O‘zim hozir 
yoningizga chiqmoqchi edim. So‘raydigan gaplarim bor. 
— Bolani tug‘ib, boqib-boqib, qariganingda yoqmay qolarkansan, — dedi Risolat kampir, 
arazini davom ettirib. 
— Buvamning xatlarini o‘qidim. Hammasida afsus chekyapman, deganlar. Nimadan 
afsuslanishlari mumkin? 
— Bilmayman. 
— Nimadan afsuslanishlari mumkin? — dedi Anvar o‘ziga o‘zi gapirayotganday. — Qilgan 
xizmatlarigami yo yoshlikdagi xatolarigami? Balki yoshlik chog‘larida biror do‘stlariga 
xiyonat qilgandirlar? 
— Gaping qursin sani, adam rahmatli chumoliga ham ozor bermasidilar. Chaquvdan 
bo‘lgan hammasi. Stalinga qarshi to‘ntarish yasamoqchi, deb tuhmat qilishdi. Stalinday 
odamni to‘ntarib bo‘larkanmi? 
— Harholda qiziq... Shoakbar Zunnuniyni o‘n to‘qqizinchi yilda Buxoro amiri ostirgan. 
Oradan o‘n sakkiz yil o‘tgach, uning do‘stini — mening buvamni qamashgan. Ikki 
hammaslak do‘stning biri eski tuzumga yoqmagan, ikkinchisi yangisiga... — Anvar bir 
qo‘li onasining yelkasida, ko‘zi deraza ortida yog‘ayotgan qor zarralarini ilib olayotgan 
daraxt shoxlarida edi. 
— Aqlli odamning dushmanlari ko‘p bo‘ladi, bolam. 
— Buvimga qiyin bo‘lgan ekan-da. 
— Oyim boyaqish hasratda o‘tdilar, — Risolat kampirning ko‘ngli to‘lib, yengining uchi 
bilan ko‘zyoshini artdi. 
— Yuring, oyi, tanchangizda bir oz o‘tiraylik, oyog‘im qaqshab qoldi, — Anvar shunday 
degach, kampir o‘rnidan turdi. 
Anvar onasini uyiga kuzatib, birpasgina o‘tirib qaytmoqchi edi. Onasi atayin uni ushlab 

---

Shaytanat (1-kitob). Tohir Malik