Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
27
дея дуо қилиб пичоқни тортдилар. 
Жанобимиз қурбонлик гўштларининг оилада ейилишини, қўшниларга, фақирларга 
таркатилишини амр ва тавсия этган эдилар. Ўзлари сўйган гўшт ҳам шу тарз тақсимланди. 
Қолаверса, Расулуллоҳ ўша куни еган илк таом қурбонлик гўштидан бўлди. Демак, энди бундан 
бу ёғига шундай бўлади, ҳайит намози ўқилгунича ҳеч нарса ейилмай турилади. Ҳолбуки, 
Рамазон ҳайитида (ийд намозидан олдин) Пайғамбаримиз хурмо еб олганлари маълум эди. 
* * * 
Шу куни Ҳазрати Ойиша (р.а.) хузурларига байрам ила табриклаш учун икки ёш киз келди. 
Қўлларида даф (чилдирма) бор эди. Ўтиришди. Даф чалиб, қўшиқлар куйлай бошлашди. 
Аслида, ўзлари ашулачи эмасди, уларнинг мақсадлари — байрамни шодхуррамлик ила, нашъа 
ила ўтказиш эди, холос. Ўтган йилларда юзага келган, «Буас уруши» деб ном олган урушга 
алоқадор қўшиқлар куйлашди. 
Бу орада Расулуллоҳ (с.а.в.) ичкари кирдилар. Орқаларини ўгириб, ётдилар. 
Яна бирпас ўтиб Ҳазрати Абу Бакр (р.а.) келиб қолди. Манзара уни ҳайрон этди. Асабий 
бир овозда: 
— Демак, Жаноби Расулуллоҳ ҳузурларида шайтон чолғуларини чалишми?! — деди. Қизи 
Ойишага ғазабли боқди. 
Расулуллоҳ (с.а.в.) жанобимиз бу ёққа ўгирилдилар. 
— Эй Абу Бакр, уларни ўз ҳолига қўй. Ҳар миллатнинг байрами бўлади, бугун бизнинг 
байрамимиздир, —дедилар. 
Ҳазрати Абу Бакр одоб билан келиб ўтирди. Зеро, 
Жаиоби Расулуллоҳ (с.а.в.) кўриб туриб ишга аралашмаётган бўлсалар, унинг аралашиши 
тўғри бўлар.миди, ахир?.. 
* * * 
Ҳабаший ёшлар масжидда найзақалқон билан жанг ўйинини ўйнашарди. 
— Томоша қилишни хоҳлайсанми, эй Ойиша? - дедилар Расули акрам. 
— Ҳа. 
Ҳазрати Ойиша масжидга қараган эшик оғзида, Расулуллоҳнинг (с.а.в.) оркаларига турди. 
Иягини Сарвари анбиёнинг елкаларига, ёноғини ёноқларига қўйиб, томоша қила бошлади. 
Султони анбиё қони жўшиб ўйнаётган ёшларни ҳархар замонда шавқлантириб турардилар: 
— Ҳа, Арфида ўғиллари!.. Бўш келмайсизлар!.. Ҳа, кани!.. 
Фахри олам (с.а.в.) жанобимизнинг ёнокларига ёноғини қўйган ва гул ҳидлари каби 
ҳушбўй нафасларини туйган ҳолда давом этаётган бу томоша Ҳазрати Ойиша (р.а.) онамизнинг 
қўнглини шодлантирар эди. Ниҳоят, жанобимиз унга ўгирилдилар: 
—Етадими? — дедилар. 
—Етади, бўлди. 
Икковлари бирга ичкарига кириб кетишди. Бу томоша Ҳазрати Ойиша учун унутилмас 
хотиралардан бўлиб қолди. Йилларча кейин, ёшлар бундай нарсаларни орзу қиладилар, дея 
ўзини ўрнак кўрсатиб англатди. 
* * * 
Зулҳижжа ойи Қурбон ҳайитидан бошқа яна бир байрамга ҳозирлик кўраётган эди. 
Жаноби Пайғамбаримизнинг (с.а.в.) севимли қизлари Фотима билан жиянлари Алининг 
никоҳ тўйлари шу ойда қилинди. 
Расули акрам Бадрда олинган ўлжаларнинг бешдан бирини Оллоҳ таолонинг амрига 
биноан ақроболарига, фақирларга ва мусофирларга таркатган, жиянлари Ҳазрати Алига ҳам бир 
туя эҳсон этган эдилар. Бадрда хар ким каби ўз ҳиссасини олган Али (р.а.) ҳам шу тариқа икки 
туяли бўлиб қолди. 
Тўй хозирлиги учун бирикки қуруш (танга) тониши лозим эди. Шу ниятда Бани Қайнуқоъ 

---

Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий