Microsoft Word said ahmad tanlangan asarlar 1-jild ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
90
Бирдан унинг эсига ўтган йили лақиллатиб кетган қизнинг оппоқ тишлари кўриниб кетди. 
Ўша! Ўша шаддод қиз, бугун ҳам қўлга туширди уни! 
Кечқурун ётоқда фақат шу гап бўлди. Йигитлар қотиб-қотиб кулишар, Иномжонни эрмак 
қилишарди... 
Орадан ўн беш кун ўтди. Бу орада Иномжон йигитларга гоҳ эрмак бўлди, гоҳ уларни иш 
билан қойил қолдирди. Биринчи маош куни смена тугамасдан забойга бош инженер тушди. У 
Иномжоннинг ишларини илгарилар ҳам зимдан кузатиб юрар экан, айниқса, бугун унинг ишни 
бемалол уддалаётганини кўриб, шогирдликдан мустақил навалоотбойишчиликка ўтишга рухсат 
бериб кетди. 
У гардеробда газниқоб, фонарь ва батареяларни топшираётганда икки марта уни лақиллатиб 
кетган ўша Мўттихон бир буклам қоғоз узатди. У шошиб қоғозни очди. Хат. «Мустақил ишга 
ўтишингиз билан табриклайман. Вақтингиз бўлса, ҳамётоқларингизга чап бериб, соат олти 
яримда кончилар маданият саройига келинг. Мўтти». 
Иномжон аввалига, бу қиз мени яна лақиллатяпти, деб ўйлади. Хатни ёнига солиб, биринчи 
маошидан поччасига совға олиш учун магазинга қараб кетди. 
Иномжон етимликда ўсган бола. У опасининг қўлида тарбия кўрган. Поччаси унча топишли-
тутишли бўлмаса ҳам, етим болаларни бағрига олиб, ўкситмай еб-ичирди. Ишчи одам рўзғордан 
сиқиштириб, Иномжоннинг техникумни битиришига янги костюм олиб берди. Эрининг 
одамгарчилигидан опаси йиғлаб ҳам олди. Эр-хотин уни бундан ўн беш кун олдин учирма 
қилиб, Оҳангаронга ишга кузатиб қолишди. Кетаётганида опаси уни четга чақириб: «Биринчи 
маош олганингда кичкинагина бўлса ҳам, поччангга совға ол, севинади» деб тайинлаган эди. 
Иномжон шундай қилди. Биринчи маошдан поччасига этик олди. 
Ётоққа қайтиб келса, йигитлар ҳар ёққа кетиб қолишибди. У нима қилишини билмай, 
кўчадаги скамейкага ўтириб, ўтган-кетганларни тамоша қила бошлади. Бир маҳал унинг 
димоғига атир ҳиди гупиллаб урилди. Қараса, биринчи куни келганида сартарошхонада кўрган 
стиляга қиз ундан уч-тўрт қадам нарида илжайиб турибди. Унинг эгнида ўша капрон кофта. 
Юзидаги сепкиллари упа қўйганидан билинмай кетибди. Иномжоннинг юраги гупиллаб ура 
бошлади. Қиз унга томон икки қадам босди. 
— Мумкинми, бир оғиз гап сўрасам? Иномжон нима дейишини билмай довдиради. 
Қиз кулиб юборди. Унинг оппоқ тишлари унга жуда таниш кўринди. 
— Сиз, сиз ўша Мўттихон... 
Қиз ингичка қошларини кериб илжайди. Иномжон серрайганча туриб қолди. 
Шаҳар стилягаларини бир чўқишда қочирадиган бу қиз Иномжонни тамоман лол қилиб 
қўйган эди. Бундан бир соат аввалги аҳволини кўрган одам уни мутлақо танимасди. Боя унинг 
афт-башарасини қоп-қора, бошидаги яшил косинкаси ҳам кўмир қурумидан қорайиб кетган, 
эгнидаги қалин брезент курткаси, шими, елкасига осиб олган газниқоб, батарея, оёғидаги 
резинка этик уни тамоман бошқа одам қилиб қўйган эди. 
Энди-чи, курум босган башарасига упа қўйган, эгнида оқ капрон кофта, оёғига пошнаси 
бигиз туфли кийган, сочини ҳурпайтириб, бутун елкасига тўзғитиб юборган, лаби қип-қизил, 
ўзи бўлса атирга чўмилгандек. 
Иномжон икки марта лақиллаб, охири унинг муҳаббатига сазовор бўлганини билмай қолди. 
Ҳам ишни, ҳам олифтагарчиликни қойил қиладиган шайтон қиз энди Иномжонни ўзига 
тамоман ром қилиб олган эди. Иномжон муҳаббат тўрига тушди. 
Ўша кеча Иномжон ётоққа ҳаммадан кеч қайтди. Йигитлар ундан ҳавотир олиб, анча 
вақтгача ухламай кутиб ўтиришди. Эрталаб қарашса, Иномжондан гуп-гуп атир ҳиди келади. 
Уйқусида ҳам илжаяди. Ҳар балони биладиган бригадир бошини сарак-сарак қилиб, қойил 
қолганини яширолмади: 
— Тамом! Боладан айрилибмиз! 

---

Саид Аҳмад. Танланган асарлар. I жилд. Ҳикоялар